MO*
Hoe komt het dat de knielende Lukaku mensen op de zenuwen werkt die even antiracistisch zijn als hij ?
Het antwoord is simpel: mensen kijken naar voetbal, precies om even niets te maken te hebben met de problemen van de wereld en de politiek.
Mag het ? Niemand zal mij er van verdenken dat ik niet begaan zou zijn met de wereldproblemen en niet politiek geëngageerd zou zijn. Maar net zoals een mens naast arbeid ook rust nodig heeft, en recht heeft op rust, heb ook ik rust nodig op het vlak van de politieke strijd. Ik heb daar recht op. Lukaku, stop er dus mee !
Natuurlijk mag Lukaku zijn mening hebben en die uiten. Maar als hij zijn job uitoefent die er in bestaat om mij te entertainen, moet hij me met rust laten over problemen waar ik even niet wil mee bezig zijn. Met wat goede wil, kan je het vergelijken met de hoofddoek achter het loket: ik kom daar niet om geconfronteerd te worden met een ideologie die ik veracht.
Maar Purnelle heeft natuurlijk gelijk: àlles is politiek. Ook de sport. De spelen in de Romeinse tijd van brood en spelen, waren een politiek wapen om de bevolking rustig te houden zodat de decadente elite vrolijk kon doorgaan met potverteren op kosten van de sukkelaars.
Dàt vergeet Purnelle nog te vermelden. Het is nochtans fundamenteler dan heel dat antiracistisch en homofiel activisme. Want ook nu beleven we zo ’n periode van decadentie en ook nu dient voetbal – vooral voetbal – als uitlaatklep voor agressie die mensen opbouwen in de economische ratrace. Hooliganisme is niets anders dan een consequent doorgetrokken manier van beleving van deze agressie.
Belangrijk hierbij is ook het effect van de massa. Niet voor niets gaat het om stadia waar tienduizenden mensen zichzelf in de massa kunnen verliezen en het zich kunnen permitteren om wat laagjes beschaving van zich af te schudden om de oermens in zich los te laten.
Overigens geldt dat ook voor de grote festivals.
Ook dàt is politiek.
Natuurlijk houdt de voetbalbond het hooliganisme buiten de stadions, want er is die andere factor, en die is niet gediend met geweld: de reclame.
Lukaku kan zichzelf wel een hele Piet vinden (mag ik die uitdrukking nog gebruiken als het over een zwarte gaat ? ), eigenlijk is hij niet meer dan een reclamepop: hij wordt opgevoerd om mensen te verleiden om naar reclame te kijken.
Tegenwoordig zeulen mensen rond met kartonnen versies van hun voorkeur-reclame-pop. De menselijke dwaasheid kent geen grenzen.
Ik schrijf de adressen op van huizen waar nu een belgische vlag buiten hangt: mijd de huizen der dwaasheid !
Natuurlijk is voetbal politiek. Een dik betaalde dienaar van het grootkapitaal zoals De Croo gebruikt het belgische voetbalsucces schaamteloos om bij de versufte bevolking belgicistische emoties los te weken om de “eenheid” van het belgische onland te redden en zo de belangen van het belgische grootkapitaal rond het koningshuis te behartigen. Die belangenbehartiging wordt dan aan de bevolking verkocht als vaderlandsliefde. Wat is dat toch met dat nationalisme (belgisch, zowel als Vlaams) dat het zo afhangt van emoties ? Waarom eigenlijk moet de ratio worden uitgeschakeld om belgië te redden ? (Of Vlaanderen onafhankelijk te maken.)
Ja, Purnelle: ook hier is de sport politiek.
Ik moet terug komen op die reclame. De ietwat meer luciden ergeren zich aan de schandalige lonen die die voetballers opstrijken. Nog ergerlijker is dat ze die parkeren in belastingparadijzen. Een fan maalt daar natuurlijk niet om. Fannelijkheid is dan ook een aantasting van de hersenstreek.
Voor wie reclame niet zo belangrijk zou vinden: de lonen van die voetballers komen van de reclame en dat ze zo hoog zijn toont aan hoe belangrijk reclame is in het kapitalistisch economisch gebeuren. Wie wil strijden tegen het kapitalisme, moet strijden tegen de reclame. Andersom: als je weet dat het kapitalisme niet zonder de reclame kan, en je het kapitalisme aanvaardt, betekent dat dat je ook reclame aanvaardt. Besef dat je dan ook manipulatie aanvaardt. Een manipulatie die zich niet beperkt tot hogere verkoopcijfers, maar ook leidt tot een cultuur van genotzucht en hebzucht, kortom tot de creatie van een egocentrische, narcistische, en dus ongelukkige mens.
We komen hier op het thema van de beroepssport. Beroepssport is maar mogelijk dank zij de reclame. Ze is onlosmakelijk met reclame verbonden. Voor een echte linkse is beroepssport dus onaanvaardbaar.
Een beroepssporter die zich als links profileert is een contradictio in terminis, want zijn hele beroepsbestaan staat in dienst van het kapitaal, van uitbuiting, van manipulatie. Hij werkt beroepshalve mee aan de creatie van de kapitalistische mens.
Daarin speelt de concurrentie een rol. Concurrentie is essentieel in het kapitalisme. Ze is de motor van de kapitalistische economie.
Concurrentie zit natuurlijk ingebakken in de mens. Misschien zal er ooit een mensentype komen dat totaal niet meer concurrentieel denkt, maar helemaal gericht is op samenwerking, maar dat zal nog wel even op zich laten wachten.
Als die concurrentie zich afspeelt in spel, is ze plezant. Bij een spel kan iemand die teveel verliest en het niet meer plezant vindt, uit de arena stappen. Uit de economische ratrace stappen is niet mogelijk. In het kapitalisme wordt het leven de arena, en ontsnappen uit die arena is geen optie. Dat maakt het lot van de verliezer mensonwaardig en onaanvaardbaar. De beroepssporter maakt reclame voor de kapitalistische arena.
Weet je – het zal niet gebeuren – maar ik had echt gehoopt dat Hongarije Europees kampioen zou worden. Gewoon om het hele hypocriete circus rond de lgtb – hetze voor schut te zetten.
Of heb je het nog niet door: de tegenstand van Europa tegen Orban gaat niet over het lot van lgtb-ers in Hongarije. Het gaat om het feit dat Orban niet mee wil in de Europese sancties tegen Rusland en het Russische vaccin heeft goedgekeurd. In de voorbereiding van de oorlog is Orban een luis in de pels. Let op de berichtgeving: het gaat over Orban als persoon. Hij moet weg van de macht in Hongarije zodat het weer in de Europese pas gaat lopen.
De opvallende felheid van De Croo heeft dan weer te maken met het feit dat hij denkt daarmee het vlaams blok te raken dat een bedreiging is voor zijn belangen bij het voortbestaan van belgië.
Neen, het gaat helemààl niet om de sport !