LSP
Extreemrechts niet ongenaakbaar: hoe we VB en co kunnen stoppen
Wat een dwaasheid ! Echt links staat op dit ogenblik nergens. Het is gewoon afwezig in onze samenleving. Ik heb in mijn blogs van gisteren en eergisteren al aangegeven dat echt links in de politiek bij ons niet meer vertegenwoordigd is.
Groen is nooit links geweest. Met goede wil kon je lang geleden de SP nog links noemen. Die partij is verwaterd tot een liberale partij met een sociaal sausje. Zelfs de PVDA doet niet meer mee: ze heeft de plaats van de sociaal-democraten ingenomen, dankt daar wat verkiezingssucces aan, maar moest (tenminste openbaar) daarvoor haar radicaal links wel inslikken. Overigens vist ze voor dat verkiezingssucces ook in dezelfde vijver als het vlaams blok: de groeiende groep fundamenteel ontevredenen die de klassieke politiek en de overheid de rug toekeren.
Ik geef toe dat de plegers van dit artikel geen beroep doen op de politiek in de strijd tegen het kapitalisme. Ik heb het al duizend maal herhaald en aangetoond: binnen het kapitalisme staat de politiek per definitie in dienst van het kapitaal. Dààr kan de strijd dus niet gevoerd worden. Dat de PVDA daar maar eens over nadenkt.
Dan maar naar de arbeidersbeweging. De vakbonden ? De basisideologie van de vakbonden is dat ze het kapitalisme aanvaarden en binnen dat systeem proberen de scherpe kanten van het kapitalisme af te ronden. Ze strijden tegen de kapitalisten, maar niet tegen het systeem. Daar heeft een anti-kapitalist dus niets aan.
De mensen op straat krijgen ? Wie gaat dit dan doen ? Wie heeft de mobilisatiekracht ? Ik zie niemand. Ik ben er van overtuigd dat de PVDA in haar kern nog altijd anti-kapitalistisch is. Maar het feit dat ze zich sociaal-democratisch opstelt in het openbare leven, geeft aan dat ook zij beseft dat een antikapitalistische actie van enige betekenis op dit ogenblik elke grond mist. Ja, de PVDA krijgt kleine groepjes op straat om wat aan goede werken te doen wanneer er ergens nood is. Maar daar houdt het dan ook op. Met antikapitalisme heeft dit niets te maken. Je kan het hoogstens zien als public relations voor een sociaal-democratische partij.
Rampen zoals in Wallonië zijn door de overheid totaal mismeesterd. Als dat soort rampen zich binnen relatief korte termijn zou herhalen, zou dit tot straat protest kunnen leiden. De oud-Amadezen zouden dan een beproefde tactiek kunnen proberen. Ze hebben het gedaan bij de studentenbetogingen van Leuven Vlaams en bij de mijnstakingen in Limburg waar ze gepoogd hebben om de oorspronkelijke actie om te buigen tot een anti-systeemstrijd. Ik wens hen veel geluk. Het is toen mislukt. Ik zie geen enkele reden waarom het nu wel zou lukken.
De Blokbusters willen een offensieve strijd op straat. Ze huilen maar wat in de wind.
Op zich is dit niet zo erg. Soms moet je wat in de wind huilen en volhouden om eindelijk toch gehoord te worden.
Wél erg is het feit dat ze zich fundamenteel vergissen van vijand. De vijand is niet extreem-rechts of het vlaams blok, nog minder de N-va.
Weet je welke Vlaamse politieker het hevigst is in het onvoorwaardelijk afwijzen van het vlaams-blok ? Patrick Dewael. En dat is een liberaal, overtuigd aanhanger van het kapitalisme.
Als de strijd tegen het vlaams-blok (ook) een strijd van de liberalen is, kàn de strijd tegen het vlaams blok geen strijd tegen het kapitalisme zijn.
Als morgen extreem-rechts totaal van de kaart zou geveegd worden, zou het kapitalisme even vrolijk fluitend verder fietsen. Tenslotte moeten we niet zo ver terug gaan in de tijd om een miniscuul vlaams blokje aan te treffen. Ook toen was er van een beetje betekenisvol antikapitalistisch bewustzijn geen sprake.
In Wallonië is er geen vlaams blok. Is er daar een sterke antikapitalistische stroming ? Ja, er is een sterke socialistische FGTB, fel geïnfiltreerd door de PTB, de Franstalige tak van de PVDA. De PTB kent in Wallonië een steile opgang. Dat heeft ze te danken aan het feit dat de ontevredenen er geen extreem-rechts hebben om naar toe te vluchten en dus allemaal bij de PTB terecht komen.
De vraag is dan: kan je met ontevredenen een antikapitalistische strijd voeren ? Ik heb het al gehad over de tactiek van Amada in Leuven en bij de mijnstakingen. Als het al mogelijk zou zijn – wat ik zelfs niet geloof – om de ontevredenen voor de antikapitalistische kar te spannen, dan kan dit enkel door manipulatie. Op gemanipuleerde mensen kan je geen menswaardige maatschappij bouwen als alternatief voor het kapitalisme. De communisten hebben het geprobeerd in Rusland. We hebben gezien wat daar van komt.
Een groot gedeelte van hun artikel besteden de Blokbusters aan kritiek op het vlaams blok. Die kritiek is terecht. Maar dan stellen ze dat we de ontevredenen moeten “duidelijk maken” dat er bij het vlaams blok geen heil te vinden is. Die kritiek zou dan moeten dienen om dat duidelijk te maken.
Hiermee maken ze zich belachelijk. Niets van die kritiek – hoe waar ook – zal de ontevredenen weg halen bij het vlaams blok. Die mensen zijn niet gedreven door denken, maar door voelen. De kracht van Van Grieken en consoorten ligt niet niet in hun argumenten of intellectuele overtuigingskracht, maar in hun inspelen op gevoelens. Ik zie niet in hoe links daar concreet iets tegenover kan stellen.
Die gevoelens zijn primitief. Hiermee zeg ik niets negatiefs over die mensen. In de juiste omstandigheden kan bijna iedereen terugvallen in vormen van primitiviteit.
De enige weg is de weg van groei naar meer menselijkheid, en dus medemenselijkheid. Meer en dieper.
Die weg voert over andere paden. Het is een uitdaging voor links om die paden te vinden.
Ondertussen geloof ik natuurlijk wel in intellectuele overtuigingskracht. Ik ben met niets anders bezig. Omdat ik voor niets anders bekwaam ben. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Maar dat gezang leidt tot geen enkele illusie over succes op zelfs lange termijn. Wij spreken over héél lange termijn. Maar zingen moeten we.