Diversiteit als probleem

MO*

Naima Charkaoui

‘We vertrekken nog altijd van homogeniteit als norm’

Diversiteit als uitdaging?

Diversiteit een uitdaging noemen, toont aan hoezeer er nog altijd met een witte bril naar het onderwerp wordt gekeken, schrijft columniste Naima Charkaoui. ‘Dat heel wat jongeren hun talenten niet kunnen ontplooien komt niet zozeer door “hun” diversiteit, maar wel door de onaangepastheid van ons onderwijs en andere maatschappelijke instituties.

Het is zo ontmoedigend. Een ontwikkelde jonge vrouw met een vriendelijke blik die zulke nonsens uitkraamt.

Wel, als diversiteit naar mensen verwijst, is Charkaoui een groot probleem.

Charkaoui wijst naar de problemen die “wij” hebben met ons aan te passen aan de diversiteit. Ze verwijst totaal niet naar de problemen die “zij” hebben met de diversiteit. Daarmee laat ze de mensen in de steek die ze beweert te verdedigen. Dat is op zich al verschrikkelijk. 

Maar ze heeft natuurlijk ook gelijk: er is een probleem met ons onderwijs. Charkaoui is universitair gediplomeerd. Welnu, als onze universiteiten gediplomeerden afleveren met zulk gebrek aan echt denkvermogen is er inderdaad een probleem met onze universiteiten, en bij uitbreiding met heel ons onderwijs.

Het kan natuurlijk ook zijn dat het probleem niet bij het onderricht zelf ligt, maar bij de blijkbaar mentale onmogelijkheid om het te snappen. Dan ligt het probleem bij het feit dat de universiteit die mensen toch nog diploma’s aflevert.

Ja, ik ben er nu mee aan ’t spotten en draaf door. Maar misschien maakt het toch iets duidelijk.

Wat écht duidelijk moet zijn en wat door heel de kliek waartoe Charkaoui behoort totaal wordt miskend, zijn de problemen die nieuwkomers hebben met zichzelf als ze hier aankomen. Nochtans liggen die problemen vervat in denken van de Charkaoui’s, maar ze willen ze niet zien.

Ze liggen vervat in hun eigen denken, want als de nieuwkomers geen problemen hadden, zou ons onderwijs ook geen inspanningen moeten leveren om die nieuwkomers op te vangen. Maar neen: ons onderwijs heeft problemen en doet niet genoeg “zijn best” om die op te lossen. De aandacht gaat totaal weg van de problemen van de nieuwkomer, naar het probleem van het onderwijs. Zo ’n houding bewijst de nieuwkomer geen dienst, eenvoudigweg omdat de problemen van de nieuwkomer veel dieper zitten dan het niveau waarop onderwijs gebeurt.

Beeld je de situatie in van iemand uit een berberdorp die hier aankomt: analfabeet, kent de taal niet, begrijpt niets van de cultuur, denkt dat water uit de kraan komt zoals het in zijn dorp uit de bergen stroomt… ik kan zo doorgaan. Dat is al moeilijk. Maar zijn voornaamste probleem is ethisch: hij krijgt te maken met andere opvattingen van goed en kwaad dan de traditionele visie die hem er van jongs af aan is ingepompt. Die opvattingen vormen de kern van zijn identiteit. Die identiteit wordt aangetast. Daarop zijn er twee reacties mogelijk: hij geeft zijn identiteit (gedeeltelijk) prijs; of hij gaat in het defensief en versterkt zijn identiteit. De eerste reactie is de moeilijkste en misschien zelfs onnatuurlijk. De defensieve reactie is de meest “normale”. Als die defensieve reactie door leidinggevende figuren in zijn omgeving dan nog wordt aangewakkerd, heeft die mens een probleem; een probleem dat niet door onderwijs kan worden opgelost.

Dàt probleem krijgt veel te weinig aandacht. Onze beschuldigde autochtone samenleving zet grote middelen in om nieuwkomers de taal te leren. Ons onderwijs doet enorme inspanningen om die leerlingen inhaalbewegingen te laten doen. We leggen de lat lager om ook die leerlingen te laten slagen en benadelen daarmee het “eigen volk”. We stellen woningen, gezondheidszorg… ter beschikking.

Maar het is nooit genoeg voor de Charkaoui-kliek. 

Het is ook niet genoeg. 

Maar wat er meer moet komen, kàn niet van “onze” kant komen. Hoe kan iemand die zijn identiteit bedreigd voelt, geholpen worden door juist de mensen die zijn identiteit bedreigen ? Die hulp kan enkel komen van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt als de bedreigde nieuwkomer en er uit zijn geraakt. Die hulp kan enkel komen van “eigen volk”.

Welnu: door te focussen op “ons” laat Charkaoui haar eigen mensen in de steek.

Begrijp je nu waarom ik zo kwaad ben ?

Ik ben tegen de multiculturele samenleving, precies omdat ze situaties creëert die problematisch zijn, zowel voor de nieuwkomers als voor de autochtonen; voor de “diversen”. En die situaties zijn zo diep problematisch dat ze voor veel mensen gewoon onoplosbaar zijn; dat is zo bij de nieuwkomers, maar ook bij de autochtonen. Die laatsten geraken dan in de invloedssfeer van het vlaams blok. Ik verwijt die mensen niets; niet de nieuwkomer en niet de “vlaams blokker”. Je kan mensen niet verwijten dat ze zwak zijn.

Maar de multiculturele samenleving creëert wel de situaties waarin de zwakte van die mensen naar boven komt. Daardoor wordt het samen leven ondermijnd.

Dat ik tegen de multiculturele samenleving ben betekent niet dat ik tegen die zwakke mensen ben. Integendeel: ik wil er alles op inzetten om die zwakke mensen te versterken.

Maar, zoals gezegd: bij de nieuwkomers sta ik machteloos (dat is iets anders dan zwak) voor het essentiële probleem. En bij de vlaams blokkers wordt ik tegengewerkt door idioten zoals je ze massaal terugvindt bij wat zich links waant omdat het islamofiel is.

Vwala: daar is het woord dan toch gevallen: de islam.

Hoe komt het eigenlijk dat Kazakken, Christelijke Armeniërs en Syriërs, ook Alevieten, zo weinig problemen hebben en stellen, vergeleken met de moslims ? En neen: het gaat hier niet om de mensen achter die namen. Moslims zijn in zich evenzeer mensen die proberen om goed te zijn en iets te maken van hun leven. Alleen hebben ze de handicap om getekend te zijn door de Mohammedaanse islam.

Wel, dààrover zou ik Charkaoui en haar kliek graag horen denken met haar universitair geschoold verstand.

Wel, dat hoor ik niet. Hoe wil je dat ik respect heb voor mensen die hun eigen volk verraden ?

Dat is wat ze feitelijk doen. Ze hebben slechts één excuus: ze beseffen het zelf niet. Ze denken dat ze hun eigen volk verdedigen als ze ons onderwijs beschuldigen en zich inzetten in het Minderhedenforum.

Na deze blog hebben ze dat excuus niet meer.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *