Pinar is fier en ik ga billen schoon vegen

Doorbraak

Pinar Akbas

We moeten het eens hebben over intolerante Vlamingen

Mag je nog trots zijn op je afkomst?

Nee, Vlamingen zijn geen racisten, dat ga je niet lezen in mijn stukken. Ik stel wel vast dat sommige Vlamingen intolerant zijn voor mensen die trots zijn op hun migratieachtergrond. Wees maar bescheiden, wees maar nederig, wees maar dankbaar. Dat is de algemene teneur. Ik bén ook dankbaar. Ik dank mijn ouders. Wie anders

Pinar Akbas heeft gelijk: Vlamingen zijn geen racisten. Maar er zijn natuurlijk wel racistische Vlamingen. Net zoals er racistische Walen zijn, of Turken…

Dàt mis ik wel in deze bijdrage: het thema fierheid wordt te weinig open getrokken. Maar ik begrijp het ook wel, want deze vrouw die terecht fier is krijgt geregeld te maken met dat racisme van die Vlamingen. En, ik moet eerlijk zijn: in eerdere bijdragen heeft ze ook vernietigende kritiek gegeven op racistische Erdoganturken. Toen heeft ze het niet gehad over die racistische Vlamingen.

Nu is fierheid soms belachelijk. Wie fier is op zijn afkomst, op zijn identiteit voor zover bepaald door de plaats en het volk waaruit hij is geboren, is fier over iets waar hij geen verdienste aan heeft. Het is dezelfde fierheid als die van de voetbalsupporter die na de match zegt: “wij hebben gewonnen !”, of de wielersupporter die in zak en as zit omdat Wout van Aert geen wereldkampioen is geworden, waarbij het voor die supporter aanvoelt alsof hij zelf geen wereldkampioen is geworden.

Ja, natuurlijk begrijp ik het wel: het gaat om een identificatieproces: de supporter identificeert zich met de sporter.

Op zich is er niets mis met identificatie. Als ik me in een roman of film niet kan identificeren met een personage wordt het een doodse innerlijke bedoening. Ik zit dan te kijken naar taferelen die misschien wel interessant zijn, maar die me niet raken.

Maar bij de identificatie met idolen  is er toch sprake van geestelijke en mentale zwakheid. Wie er nood aan heeft om zich te identificeren met een kampioen toont zichzelf als iemand die ook kampioen zou willen zijn, maar het niet kan en dan zich dan maar in een surrogaat werpt. Waarom eigenlijk zou ik kampioen moeten zijn ? Echte kampioenen zijn mensen die fier zijn op hun prestaties, maar er vrede mee hebben als ze niet kampioen worden.

Fierheid over eigen prestaties ? Ja ! Surrogaat ? Neen !

Maar als Pinar zegt dat Turkije een mooi land is met rijke geschiedenis en cultuur, heb ik daar geen enkel probleem mee. Ik ken het land, zijn geschiedenis en cultuur te weinig om er over te kunnen oordelen, maar ik vind het fijn als er mensen zijn die er blij mee zijn.

Terug naar die Vlaamse racisten – of andere racisten van overal.

Nog niet zo lang geleden had ik een discussie met vlaams blokkers op facebook.

Ik weet zelfs niet meer op welke post van mij dat ze reageerden, maar hun reacties waren niet fraai. Toen ik dat onfraais liet voor wat het was, maar terzake antwoordde, veranderde de toon en bleken die mensen bereid om na te denken over een en ander. Toen bleek ook dat ze zelf niet beseffen wat hun agressieve aanvallen op “anderen”, vreemden, migranten, moslims… eigenlijk inhouden.

Natuurlijk ontmenselijken ze die “anderen”. Als je hen daarop wijst, krijg je ontkenning en het argument: maar het zijn toch ook geen mensen… !  “Zijn moslims dan geen terroristen ?” Ja, onze Vlamingen veralgemenen en ergens blokkeren ze zodat ze het niet kunnen beseffen. Ik heb daar begrip voor.

In de eerste plaats kunnen we natuurlijk niet denken zonder te veralgemenen. Als ik over “de stoel” spreek, is dat een veralgemening. Ook ik veralgemeen. Maar ik vind het essentieel voor mijn eigen mens-zijn om niet te veralgemenen als het over mensen gaat.

Dan is er bij die mensen iets raars. Want in dezelfde zin waarin ze het over “dé Turken” hebben, zeggen ze: “maar alle Vlamingen zijn toch niet zo…” !

Bij deze “racisten” gaat het duidelijk om een emotionele blokkage. Het zijn mensen die zich bedreigd voelen en daar niet overheen geraken. Van zich bedreigd voelen naar agressiviteit is een kleine stap. Als ik bij iemand bedreigend overkom, is het in de eerste plaats aan mij om daar iets aan te doen. Misschien moeten “anderen” daar eens over nadenken. En neen: daarmee heb ik Vlaams racisme niet goed gepraat !

Willen de surrogaat linksen eindelijk eens stoppen met hun kritiek op “eigen volk eerst” ?

“Philippe van” was toen hij nog koning wilde worden een enthousiast leider van buitenlandse handelsmissies. Wat zijn die missies anders dan “eigen volk eerst” ? Met een koning die er fier over is dat hij contracten heeft afgesnoept van “die Hollanders”.

Van de VRT moeten we kazen eten “van bij ons”. Wat is dat anders dan “eigen volk eerst” ?

Olympische spelen en wereldkampioenschappen zijn hoogmissen van “eigen volk eerst”. belgisch volk eerst.

Ik heb het er al over gehad: als het over sportprestaties gaat, vind ik dat belachelijk. Als het over kazen gaat niet. Vlaanderen heeft echt lekkere kazen. Maar dat belet me niet om ook te genieten van een superieure Spaanse schapenkaas. Dus ja: eigen volk eerst. Maar daarna: ook ander volk ! En als iemand in nood zit, telt de afkomst niet mee.

Dàt is de smeerlapperij van de leiding van het vlaams blok – ik heb het nu expliciet over de leiding en niet over de vlaams blokkers: ongemerkt maken ze van eigen volk eerst: alleen eigen volk. Waarom alleen ? Omdat het beter is, superieur… ! Zo manipuleren ze mensen richting racisme en nazisme.

Ik beken dat ik op facebook er niet in geslaagd ben om mijn gesprekspartners deze manipulatie te doen inzien en te doen doorbreken.

Nu is het natuurlijk eigen aan manipulatie dat ze onbewust gebeurt en dus sowieso moeilijk te bekampen is. En vooral: de gemanipuleerde is er van overtuigd dat hij een goede zaak verdedigt.

Dààr moeten tegenstanders van racisme goed over nadenken. Mensen uitmaken voor racisten heeft geen zin.

Weet je wat ook opvalt: eigenlijk zijn deze racisten echt geen slechte mensen. Velen zijn sociaal; bereid om anderen te helpen… Misschien moet de strijd tegen racisme niet gevoerd worden door strijd tegen racisme, maar door aanwakkering van het goede in mensen.

Daarmee ga ik nu beginnen: ik ga mijn surrogaat linkse vrienden die racistisch zijn tegenover racisten stimuleren en motiveren om als vrijwilliger in ziekenhuizen billen te gaan schoonvegen. Eerst van eigen volk. Daarna ook van vreemden.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *