Dwarsliggers
In deze bijdrage pikken de Dwarsliggers enkele actuele thema’s er uit. Je moet het niet met hen eens zijn, maar hun stellingen zijn altijd gedocumenteerd en intellectueel eerlijk.
Een basisthema: de huidige media zijn totaal onbetrouwbaar. Mag ik mijn trouwe lezers dan ook oproepen om bij ieder bericht in de media zich allereerst de vraag te stellen: is dit een leugen ? Bij mijn blog is dat niet nodig.
Er is iets raars aan de hand: we leven in een maatschappij waarin analfabetisme zo goed als verdwenen is. Zowat iedereen kan lezen en schrijven. Als jongere heb ik altijd gedacht dat de problemen in de wereld wel opgelost zouden geraken als iedereen alfabeet was en toegang zou hebben tot wetenschap en informatie. Niet dus.
Als ik actief ben op facebook valt het telkens opnieuw op hoe mensen die blijkbaar toch iet of wat diploma hebben niet in staat zijn om echt logisch te redeneren. Het lijkt er op dat het logisch is wat ze schrijven, maar als je er doorheen kijkt zie je de denkfouten. Is er iets mis met ons onderwijs ?
Als ik met mensen uit de onderwijswereld praat, denk ik dikwijls: jullie zijn pure technici geworden. Of liever: de kennis die jullie meegeven is een puur technische kennis. Ze bestaat er in dat er voor problemen een protocol wordt aangereikt en dat wie bekwaam is om dat protocol uit te voeren, een goede student is. Denk hierbij ook maar aan “denk-protocollen”.
Natuurlijk zullen er altijd ook creatieve geesten zijn die alternatieven zoeken en geen schrik hebben van omkeringen, maar die geesten worden zeker niet gestimuleerd in ons onderwijs.
Je krijgt dan een bende geleerde, hoog gediplomeerde idioten die niet bekwaam zijn om hun eigen denkproces te evalueren. Denk daarbij maar aan de welbekende “vak-idioten”, maar ook aan idioten die in hun gewone dagelijkse denken gereduceerd zijn tot vleselijke pc’s met een verwaarloosbaar geheugen. Als de eerste aanname in hun denken fout is, is het resultaat natuurlijk rampzalig en ze zijn niet bekwaam om zich over die eerste aanname vragen te stellen.
Die eerste aanname wordt dan bepaald door onze media; en die zijn verkocht en liegen er op los.
Pas dat zeker maar toe op thema’s zoals het klimaat, Oekraïne, het hele woke-gedoe. En ook corona.
Wie nog het meeste weerstand biedt, lijkt de gewone wat primaire man (vrouw, homo, trans, echo…) te zijn, die wel instinctief aanvoelt dat er iets mis is, maar ook de vinger niet echt op de wonde kan leggen en dan maar weg vlucht naar simplistische boodschappen.
Iedereen heeft het over de polarisatie. Noem het maar een toenemende agressiviteit waarbij de mens met een ander mening dadelijk als een tegenstander wordt gezien. Dan stelt zich de vraag vanwaar die agressiviteit wel komt ?
Het antwoord zal zeker complex zijn, maar ik begin me meer en meer af te vragen of het niet te maken heeft met het verdwijnen van de arbeidersklasse zoals we die zagen bij het begin van de industrialisatie, die voor mij ook samenvalt met het begin van het kapitalisme.
De grote massa van de mensen – de arbeiders – in die tijd, zagen hun medemensen – de andere arbeiders – niet als concurrenten. Het waren geen vijanden. De vijand was de kapitalist. De strijd was een klassenstrijd.
In onze streken is die arbeidersklasse er niet meer. Onder andere door de sociale zekerheid, maar ook door de hoge scholingsgraad is de arbeidersklasse uitgegroeid tot een soort van middenklasse. Het kapitalisme is er ook in geslaagd om zich als de beste of op zijn minst als de enige mogelijkheid in de geesten van de mensen te prenten. Deze middenklasse leeft dus ook niet meer in de sfeer van de klassenstrijd. Er zullen nog wel conflicten zijn tussen ondernemers en werkers, maar ze worden niet meer zo scherp als klasse onderscheiden. Het duidelijkst zie je dat bij de mensen van het kaderpersoneel die zich ongelooflijk sterk identificeren met het bedrijf. Als je het bedrijf aanvalt, val je hen aan.
Een en ander leidt natuurlijk ook tot individualisering. De vakbonden ondervinden dit elke dag en staan meer en meer machteloos.
Het kapitalisme ziet de andere als een concurrent. Maar als de massa de medemens niet meer ziet als een medestander en mede-lotgenoot (klasse), wordt die medemens in het individualiserende kapitalisme een concurrent, een vijand, iemand die te bekampen is… Een andere mening is niet meer een kans op dialoog, maar iets wat ik moet bestrijden. En dat geldt dus ook voor de mens met die andere mening.
Zou het kunnen dat daar een van de oorzaken ligt van de polarisatie ?
Tenslotte is het niet verwonderlijk dat een systeem dat de concurrentie cultiveert als een essentieel element in het systeem, ook leidt tot agressiviteit. Hetzelfde kan je overigens stellen bij de escalatie van de economische concurrentie naar militaire concurrentie of oorlog. Het kapitalisme leidt onvermijdelijk tot oorlog tussen landen en oorlog tussen individuen.
En altijd opnieuw worden er de nuttige idioten gecreëerd: mensen die het goed menen, maar die door slimmeren en smerigeren voor hun kar worden gespannen en misbruikt.
Zojuist heb ik jou, trouwe lezers, opgeroepen om zich bij de media de vraag te stellen of ze liegen. Nu geef ik jullie het bevel om jullie altijd opnieuw de vraag te stellen: ben ik een nuttige idioot ? Wie spant mij voor zijn kar ? Heeft de “goede” actie die ik voer nog wel (enkel) dat goede als resultaat, of heeft ze ook nog andere gevolgen ?
En als ik nu toch aan het preken ben: tenslotte nog een vuistregel: als je een argument voorgeschoteld krijgt, ga dan automatisch ook op zoek naar het tegenargument en maak dan je eigen afweging. En als je, zoals bij het klimaat, enkel argumenten in één richting voorgeschoteld krijgt, dan wéét je dat je informant niet eerlijk is !
Wees kritisch !
Maar niet “te” bij mijn geschrijf.
Zeg nu: “Amen !”