Sampol
Geert Mareels heeft gelijk: onze politiek is inhoudsloos geworden. Het is gewoon bricolage. Een politieker ziet ergens iets liggen waarvan hij denkt: daar kan ik iets mee doen. En dan doet hij daar iets mee. Als de andere politiekers het hem gunnen. De slimmere politiekers kopen dan een andere politieker om door hem te beloven dat ze hém steunen als hij iets vindt waar hij iets mee kan doen. Zo kunnen ze beiden iets doen. Op het einde is er wat spuug-en plakwerk aan een kaduuk stuk gedaan, dat dadelijk opnieuw kapot gaat. Maar de politiekers hebben gescoord. Denken ze.
Want de burger is het beu. Ik kom niemand – niemand – meer tegen die nog een partij kent voor de welke hij echt wil stemmen. Iederéén denkt aan blanco.
Maar er wordt ons wél gevraagd om onze democratie te verdedigen tegen de waanzinnige Poetin. Nu nog alleen met centen. Maar binnenkort wordt ook de Chinese president Xi Jinping onberekenbaar verklaard en dan zullen ze de levens eisen van onze jonge mensen.
Eigenlijk is het niet moeilijk: het kapitalisme zit in de problemen.
De inflatie evolueert naar stagflatie. Overal worden de slechtste cijfers ooit genoteerd. Er zijn massa’s geld in omloop waar geen productie tegenover staat. Ze vormen een zeepbel die vroeg of laat moet barsten. De markt doet zijn werk niet meer…
Welnu, als het kapitalisme in de problemen komt, komt ook onze democratie in de problemen, want die is ontworpen om te functioneren binnen het kapitalisme.
Ik moet het hier herhalen: binnen het kapitalisme staat de politiek in dienst van het kapitaal. Onze democratie staat in dienst van het kapitalisme. Het kapitalisme loopt op het einde van een cyclus die uitmondt in een grote oorlog. Die oorlog heeft het nodig om een nieuwe cyclus te starten.
De crisis van het kapitalisme houdt de crisis van onze democratie in.
Het kapitalisme gaat over in oorlogs-modus. En dus ook onze democratie. Tijdens een oorlog gelden de gewone democratische wetten niet meer.
De media kunnen dan niet anders dan zich in dienst stellen van de oorlogspropaganda. Geen enkel land in oorlog kan zich permitteren dat een medium de oorlogsbereidheid van de burgers ondergraaft. Die inschakeling in de oorlogspropaganda van onze mainstream media zien we nu al. Op zich kan ik het die media zelfs niet verwijten. Maar dat de overheid dan eindelijk eens toegeeft dat wij een land in oorlog zijn; dat er meer aan de hand is dan enkel het sturen van wat wapens.
En als er nog iets democratisch is in ons bestel, dan moet die overheid ook maar eens aan de burger vragen of die in oorlog wil zijn ? Maar ook daar moeten we ons geen illusies over maken.
Nu zit de oorlogscensuur al in onze mainstream media, maar op facebook en in deze blog kan ik nog mijn gedacht zeggen. Als we in de volgende fase komen waarin we niet meer enkel met wapens, maar ook met mensen op het slagveld zijn, zal ook facebook gecensureerd worden en horen we enkel nog het obsederend gedrom van de oorlogstrom.
Van onze democratie schiet dan niets meer over. We krijgen dan een overheid die door de propaganda ons denken en voelen beheert, maar ook ons gedrag nauwgezet in de gaten gaat houden, op zoek naar collaborateurs met de vijand.
Tegenwoordig is dat met overal camera’s en dataverzamelingen niet moeilijk. Corona heeft ons al geleerd dat de overheid dan niet aarzelt om ons te controleren tot op het toilet. Bij corona hebben de drones nog niet boven onze tuinen gevlogen. In de oorlog zal dat wél gebeuren.
Neen, we zijn zover nog niet. Maar wat we zien gebeuren op het politieke toneel moet je wel zien als een stap in die richting.
De antifascisten waarschuwen – terecht – voor het straatgeweld waarop de fascisten zich voorbereiden. De antifascisten hebben zich hier al ingeschakeld in de Amerikaanse oorlogspropaganda, en dus weigeren ze het te zien, maar het zal niet lang meer duren voor nazi’s goed getraind en gewapend vanuit Oekraïne onze “eigen volk nazi’s” komen versterken.
We evolueren naar de fase in de opbouw van het derde rijk waarin de communisten en de nazi’s het uitvochten op straat.
En ditmaal zullen de Amerikanen aan de kant van de nazi’s staan. Dat is nu al zo in Oekraïne.
Doe ik aan doemdenken ?
Ja natuurlijk ! Maar ik denk gewoon door op wat ik zie gebeuren.
Natuurlijk is het allemaal niet zeker. Altijd blijft het mogelijk dat er nieuwe elementen opduiken in het spel.
Ik hoop echt dat ik ongelijk heb.
Ik hoor mensen opwerpen dat het toch niet kan dat onze geschoolde bevolking nog die weg op zou gaan. Ken jij iemand in je omgeving die zou deelnemen aan straatgevechten of die echte nazi-sympathieën heeft ?
Ik hoop, maar ik vrees ook: beschaving is een dun laagje vernis.
Een en ander maakt duidelijk dat de crisis in onze politieke partijen veel dieper zit dan een gebrek aan ideologie. Het is meer dan focus op opportunistisch electoraal gewin. Het is méér dan wat opschuiven naar het midden.
Als ik Geert Mareels een beetje ongenuanceerd mag geloven, volstaat het om de spindoctors weg te jagen. Dat moet gebeuren. Maar het zal niet volstaan.
Ik vrees dat niéts volstaat.
Onze geschiedenis wordt geschreven volgens de regels van het kapitalistisch systeem en die regels leiden tot oorlog en dus afbraak van onze vorm van democratie. Die afbraak is bezig.
Wie écht begaan is met onze politiek en democratie, moet ijveren voor een menselijk alternatief voor het kapitalisme. Binnen het kapitalisme is er geen oplossing.