Auteur: Charles Maymarx

Geplaatst op

Is de opkomst van een nieuw fascisme mogelijk ?

Vandaag maak ik het me gemakkelijk om aan mijn 1000 woorden te geraken, en begin ik met een lang citaat:

Het fascisme leek na de Eerste Wereldoorlog volkomen onverwacht uit de lucht te komen vallen, maar dat was niet zo; het had een lange ontstaansgeschiedenis. Na de Eerste Wereldoorlog was de westerse wereld voorgoed veranderd. Eeuwenoude keizerrijken als Oostenrijk-Hongarije, Duitsland, Rusland en het Ottomaanse Rijk verdwenen als sneeuw voor de zon, geheel nieuwe staten als Tsjecho-Slowakije, Joegoslavië en Oostenrijk kwamen op de tekentafel tot stand. Als vaststaand ervaren landsgrenzen werden uitgegumd en opnieuw vastgesteld waardoor velen hun nationaliteit gewijzigd zagen worden, waarbij met nationale en etnische sentimenten nauwelijks tot geen rekening werd gehouden. Politieke stabiliteit werd ingeruild voor onzekerheid, burgeroorlog en revolutie. Sommige landen kregen hyperinflatie te verduren. Het wijd verspreide geloof in continue materiële vooruitgang, dat na de Franse Revolutie en de Industriële Revolutie het denken beheerste, boette langzaam maar zeker aan kracht in vanaf 1890. Lees verder “Is de opkomst van een nieuw fascisme mogelijk ?”

Geplaatst op

Wat met het fascisme ?

Uitpers

Freddy De Pauw

Italiaanse (neo-)fascisten in het strijdperk

In enkele Italiaanse steden en gemeenten heeft zondag en maandag de tweede ronde plaats van de gemeenteraadsverkiezingen. De eerste ronde viel globaal genomen tegen voor rechts, maar binnen dat rechtse blok deden de erfgenamen van het fascisme, Fratelli d’Italia, beter dan de bondgenoten van de Lega en Forza Italia

Is dit een verontrustend bericht ? Of denk je: “Och die Italianen… Vlaanderen is Italië niet ! “ Gezien de vorige verkiezingsuitslag en de peilingen, zou ik dat toch niet zo maar durven stellen.

Er zijn mensen die belgië in stand willen houden omdat het linkse Wallonië een tegengewicht zou vormen tegen het mogelijk fascistische Vlaanderen. Maar ik zou daar toch niet echt gerust in zijn, want in Wallonië leeft het fascistische gedachtengoed zeker zo sterk als in Vlaanderen, of in ieder geval sterker dan gedacht wordt. Alleen krijgt het er geen vertaling in een politieke partij omdat de PS met haar perversie van het socialisme nu eenmaal de kiezers aan zich gebonden heeft. Maar de PS laat van haar pluimen en wordt opgejaagd door de Waalse PVDA. Het zou dan wel eens cynisch kunnen uitdraaien: precies door het succes van de PVDA zouden die fascistische kiezers kunnen losgeweekt worden van de PS en doordat ze niet dezelfde eigen-belang-binding zullen hebben met de PVDA als met de PS, zou dat de weg kunnen openen voor een echte fascistische partij in Wallonië. Voor een cynicus zou dit een ideaal scenario zijn: de PVDA als wegbereider voor de fascisten. Neen, ik vind het niet grappig. Lees verder “Wat met het fascisme ?”

Geplaatst op

De groene partij: perversie van een ideaal

Doorbraak

Guido Camps

Groene hersenspinsels

Groen beleid gekenmerkt door gebrek aan transparantie en rekenvaardigheid

In zijn artikel Groene taxonomie uit de wekelijkse Paleis der Natie-reeks doet Rik Van Cauwelaert een poging om door te dringen tot de groene gedachtekronkels van de EU. Voorwaar een meesterstuk. We lezen onder meer dat kernenergie nog altijd wacht op het gewenste groene label (wellicht omdat het geen CO2 uitstoot)

Als nog maar de helft waar is van wat Camps hier beweert moet Tinne met pek en veren beladen worden weggejaagd uit de Wetstraat en er dadelijk een actiecomité worden opgericht dat de Groene partij voor de rechtbank daagt wegens volksverlakkerij. Als Groenen rechtszaken mogen beginnen om de politiek te verplichten om groener te regeren, mag – neen moet – het gerecht zeker worden ingeschakeld om de Groenen echt groen in een regering te laten zitten.

Ondertussen zijn we bijna zo ver: Tinne is er in geslaagd om echte groenen zo ver te krijgen dat ze tot protestacties overgaan tegen de eigen partij.

Daarbij toont Tinne zich een slechte verliezer, want ze begint nu al de zwarte piet – mag ik dat woord nog gebruiken ? – door te schuiven naar de N-VA als het licht zou uitgaan: het is de schuld van de N-VA en speciaal van Demir als het licht uitgaat en de operatiekwartieren in de ziekenhuizen zonder stroom vallen. En weet je wat het grappige is: zelfs als de stroom zou uitvallen door Demir, dan zal dat nog altijd het gevolg zijn van de echt groene politiek die Demir voert. Is dat niet mooi: zich voordoen als verdediger van het klimaat, maar zelf pleiten voor klimaatonvriendelijke energie en dan de schuld van het onheil leggen bij mensen die wél consequent klimaatvriendelijk beslissen. Lees verder “De groene partij: perversie van een ideaal”

Geplaatst op

De Groenen hebben een probleem: gas !

Knack

Gert-Jan Vanaken

‘Alle doemscenario’s worden bovengehaald om maar niet te moeten praten over minder energieverbruik’

‘We horen vaak dat er geen alternatief is voor de nieuwe gascentrales’, schrijft Gert-Jan Vanaken van de actiegroep Tegengas. ‘Bevoorradingszekerheid is het codewoord. Maar bevoorradingszekerheid voor wie? En voor wat?’

Fundamenteel ben ik het natuurlijk eens met Vanaken: in een groei-economie is er geen oplossing mogelijk voor de problemen van klimaat en milieu.

Er is een ander probleem van de groei-economie waar ik nooit hoor over spreken: als de economie om constante groei van de productie vraagt, vraagt ze ook om constante groei van de consumptie. Onze samenleving is een consumptiemaatschappij. Die maatschappij vormt de mens tot een consumptiemens. Ze richt zijn bestaan op consumptie, bezit, genot, aanzien… en verlaagt daardoor zijn menselijkheid. Ze ontwikkelt egocentrisme, narcisme, egoïsme. Ze creëert een mens, gericht op zichzelf; een mens voor wie de zin van zijn bestaan helemaal of toch vooral in zich zelf ligt; een mens die niet meer bekwaam is om open te staan voor de grootsheid van de schepping en zijn eigen kleinheid; een areligieuze mens… Atheïsten mogen dat misschien een goede zaak vinden, maar ik heb ze wel nog nooit iets van diepgaande zingeving in de plaats weten zetten. Lees verder “De Groenen hebben een probleem: gas !”

Geplaatst op

De energiefactuur

vervolg van mijn blog van gisteren over de regeerverklaring De Croo

Er is nogal wat te doen over de energiefactuur. De zogenaamde Tinne Antikern is zo fier als een gieter dat het sociaal tarief wordt uitgebreid tot meer armen en wordt verlengd. Triestig.

Ja natuurlijk ben ik voor die armen blij met dat sociaal tarief. Het helpt hen om te overleven. Ik heb er echt geen probleem mee om daar mijn steentje aan bij te dragen.

Maar waarom heb ik die Tinne nog nooit bezig gehoord over die armoede zelf ?
Is het niet ongehoord dat er in ons welvaartsland mensen zijn die zonder speciaal tarief in de kou zouden moeten zitten ?

Laat het eerst en vooral duidelijk zijn dat dat sociaal tarief eigenlijk gewoon hulp is.

Betaalt de burger door dat sociaal tarief minder aan de producenten en leveranciers van de energie ? Neen toch ? Die energiecommercanten incasseren de prijs. Alleen wordt een gedeelte van de factuur van de armen betaald door de minder armen; door de (betere) middenklasse. Lees verder “De energiefactuur”

Geplaatst op

De werkzaamheidsgraad naar 80% ? Volksbedrog !

Doorbraak

Mathieu Cockhuyt

Buiklanding voor de Vivaldiregering

Paars-groene begrotingsopmaak is een sof

‘We gaan héél veel hervormen’, dixit vicepremier Van Quickenborne (Open Vld). ‘Zoveel dat Waalse werklozen in Vlaanderen zullen komen werken’, parbleu. Pro memorie: West-Vlaanderen, de provincie met de hoogste vacaturegraad, grenst aan Henegouwen, de provincie met de hoogste werkloosheidsgraad

Normaal zou ik geen aandacht besteden aan een belgische begroting. Gezien de toestand van het onland, gaat ze per definitie over niets.

Ik heb eerder al gesteld dat de klassieke partijen eenheidsworst geworden zijn. Ze zitten allemaal in het midden en in feite zijn de verschillen tussen socialisten en liberalen maar cosmetisch: het kapitaal dienen doen ze allebei.

Of is het niet tekenend dat een ziektebriefje al dan niet voor één dag als een belangrijk item wordt voorgesteld ?

Het probleem van de te lage werkzaamheidsgraad is gekend. Iedereen is het er over eens dat we naar 80% moeten. Laat ons nu maar eens aannemen dat dat ook echt zo is.

Vivaldi heeft een plan. In dat plan lees ik niets over het verschil in werkzaamheidsgraad tussen Vlaanderen en Wallonië. In Vlaanderen is de werkzaamheidsgraad 70%. In Wallonië 60%. Wallonië heeft de ambitie om te stijgen met 5%. Hoeveel moet Vlaanderen dan halen om aan die belgische 80% te geraken ? Maken ze ons blaasjes wijs met die 80% ? Zeker als je weet dat tot nu toe nog geen enkel groot plan in Wallonië er in geslaagd is om zijn doelstellingen te bereiken ? Moet je dan in ieder geval niet gaan nadenken over een verschil in aanpak ? 

Maar laat nu net de federale overheid op zich een rem zijn op de groei van die werkzaamheidsgraad. Lees verder “De werkzaamheidsgraad naar 80% ? Volksbedrog !”

Geplaatst op

Zal ik het kunnen ?

Berne

Henk-Jan Hoefman

Mensen blij maken als roeping

In 1886 hebben de Norbertijnen van de Abdij van Berne het gymnasium opgericht. Tot op de dag van vandaag – nu onder de naam Bernrode – is de school voor leerlingen het voorportaal van hun rol in de samenleving. Duizenden alumni zijn ‘tot elk goed werk bereid’, zoals de broeders dat zo mooi zeggen. In deze serie spreken we enkele oud-leerlingen over hun levenslijnen en levenslessen. Wat zijn hun betekenisvolle belevenissen in hun persoonlijke en professionele ontwikkeling?

Je kan in dit artikel natuurlijk reclame terugvinden voor het gymnasium van Berne, een kloosterschool. Waarschijnlijk is het een goede school die ook wel haar mindere kanten zal hebben.

Het woord God komt hier niet in voor. De interviewer heeft het één maal over “Onze-Lieve-Heer” en doet zijn best om daardoor toch een licht religieus sausje over het Aukje-verhaal te gieten. Zelf doet ze daar niet aan mee.

Waarom wil ik dan op deze blog op zondag toch ingaan op dit verhaal ?

De avonturierster Aukje interesseert me hier niet. Avonturen lijken interessant, maar op zich is het leven van iemand die een volkomen rustig en “normaal” leven leidt even interessant als je wat meer in de diepte duikt.

Het verhaal is wél interessant omdat Aukje doorheen haar avontuurlijk leven tot ervaringen komt die je religieus kan noemen, ook als benoemt ze die zelf niet zo, en legt ze niet het verband tussen die ervaringen en God. Toch is dat verband er.

In mijn vorige blog heb ik het gehad over de schepping als overstijgend geheel waar ik een petieterig deeltje van ben. En ik heb geloven gedefinieerd als aanvaarding van dat overstijgende. Die aanvaarding is een religieuze act. Want aanvaarding is meer dan enkel vast stellen. Aanvaarding van de overstijging is niet passief, maar actief: ze verandert mijn manier van in het leven staan; van kijken naar de wereld rondom mij. In het leven van Aukje heeft de schoonheid van de schepping haar geholpen om zichzelf te overstijgen; om in zichzelf onvermoede krachten te vinden. Heeft ze zonder het zo te benoemen God ontmoet ? Lees verder “Zal ik het kunnen ?”

Geplaatst op

belgië, een verhaal voor Agatha Christie

Doorbraak

Boudewijn Bouckaert

Het geval Bouchez

‘Welkom in Antwerpen, de economische hoofdstad van Vlaanderen’, zo verwelkom ik Georges-Louis Bouchez op het A-diner van Libera!. ‘Mais non, c’est la capitale économique de la Belgique’ flapt hij er meteen uit. De toon is gezet

Bouckaert brengt hier een interessante analyse van de belgische toestanden.

Maar zoals altijd opnieuw wordt hier het allerbelangrijkste verzwegen.

Liberalen zijn voor de individuele vrijheid, tegen de belastingen, voor vrij ondernemen, voor ongehinderde vrije markt, zo weinig mogelijk overheid met zo weinig mogelijk overheidsingrepen in het economisch gebeuren… 

Het is allemaal waar en het is allemaal belangrijk, maar daaronder zit de vraag: en welke banden heeft de belgische liberale politicus met het belgische grootkapitaal ? Die vraag komt in de belgische reguliere media nooit aan bod. Het thema is taboe. Als iets taboe is, word ik er van overtuigd dat het gaat om iets wat er echt toe doet.

We kennen het antwoord: de hele top van de belgische liberalen, zowel Vlaamse als Franstalige, is verbonden met het belgische grootkapitaal en bedrijft de politiek in dienst van dat grootkapitaal.

De olifant in de kamer ? Ja natuurlijk: dat is het belgicisme. Maar Bouckaert denkt er niet aan om de vraag te stellen: waarom eigenlijk zijn de liberalen radicaal belgicistisch ? Lees verder “belgië, een verhaal voor Agatha Christie”

Geplaatst op

Het M-decreet: georganiseerde schande

Knack

‘Ondersteuning voor leerlingen met beperking: ruil expertise niet in voor logistieke efficiëntie’

‘Expertise komt niet met een vaccin, het is het resultaat van jaren werk’, schrijven vertegenwoordigers van vier scholen. Zij hebben geen goed oog in het ontwerp van het vernieuwde m-decreet, over de begeleiding van leerlingen met een beperking

De auteurs hebben gelijk. In feite komt hun pleidooi neer op een verdediging van het bijzonder onderwijs en een kritiek op de pogingen om dat onderwijs af te bouwen en onder te brengen in het reguliere onderwijs.

De m-decreten worden verkocht als bekommernissen om de gehandicapten (ik doe niet mee aan onnozele schoonspraak) te integreren in onze samenleving. Ik ben voor die integratie. Maar hier wordt de burger gewoon bedrogen: de m-decreten gaan over een operatie besparing in het onderwijs; ten koste van de gehandicapten. Dat is schandalig en erger: misdadig.

Om het simpel te stellen: als je de gehandicapten in een gewone klas zet, bespaar je op gebouwen, verlichting, verwarming, en meer nog: op leerkrachten.

Alle Belgische overheden hebben in 2009 het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap geratificeerd en moeten dat nu uitvoeren. Dat bepaalt dat mensen met een handicap – 10% van de bevolking – ook recht hebben op een goed leven en op een volwaardige deelname aan de maatschappij, dus ook aan het onderwijs. (Wikipedia) Het M-decreet werd voorgesteld als een implementatie van dat VN-verdrag. Je moet het kunnen: het recht op onderwijs verwezenlijken door een goed werkend bijzonder onderwijs af te breken en te vervangen door een onderwijs met onvermijdelijk minder kwaliteit voor de gehandicapten, en nog mooier: je schaadt er ook het recht op onderwijs van de “normale” leerlingen mee, want ook dat onderwijs verlaagt in kwaliteit door het M-decreet. Van hypocrisie gesproken !  Lees verder “Het M-decreet: georganiseerde schande”

Geplaatst op

Wat is er aan de hand in Polen ?

Doorbraak

Lode Goukens

Poolse rechters oordelen helemaal niet anti-EU-recht

Reactie EU op Pools arrest schadelijker voor EU dan arrest zelf

Het Pools Grondwettelijk Hof oordeelde dat de voorrang van het EU-recht op het Poolse nationale recht niet altijd grondwettelijk is. Het Grondwettelijk Hof verwierp dus de voorrang van het EU-recht indien de EU haar bevoegheidsgrenzen overschrijdt

Als je dit artikel van Goukens op Doorbraak leest, krijg je toch een ander beeld over wat er gaande is tussen Europa en Polen. Het zet aan het denken: gaat het wel écht om de LBTQIA+ rechten ? Als ik dat afkortingswoord lees, schiet ik altijd in een lach. Iedere maand komt er wel een letter bij. Als we niet oppassen is binnenkort ieder van ons er op een of andere manier in opgenomen. Maar daar is dus een oplossing voor gevonden: die + op het einde staat voor alle ‘soorten” die er vroeg of laat nog zouden kunnen bijkomen. Vooruitziende mensen die LBTQIA mensen. Wil voor de rest opmerken dat ik geen enkel probleem heb met andersgeaarden dan ik. Echt niet !

Maar terug naar de Polen.

Iedere dag krijgen we wel ergens een bericht over – of commentaar op de misdadige schending van de mensenrechten in Polen. Die schending wordt terecht aangeklaagd. Maar ik geloof nooit dat het de Europese Commissie daarom te doen is. Die Commissie is slechts in één zaak geïnteresseerd: de kapitalistische economische belangen. Als de Ursula von’s, Michels… het over vrijheid, gelijkheid, mensenrechten… hebben, liegen ze. Altijd.  Lees verder “Wat is er aan de hand in Polen ?”