Uitpers
Tweespalt in Spanje tussen republikeinen en koningsgezinden
Je krijgt hier het verhaal van Spanje. Laat het voor iedereen duidelijk zijn dat een monarchie per definitie samen hangt met het kapitaal en de kerk in de mate dat deze het kapitaal dient. Of dat kapitaal nu wordt gevormd door grootgrondbezit of door eigendom van industriële productiemiddelen, heeft geen belang. De monarchie staat aan de kant van de rijken. Dat ze haar best doet om de indruk te geven dat ze begaan is met het gewone volk, is bedrog, volksbedrog.
Het kan niet anders, want wat is de essentie van de monarchie ?
Je vindt het antwoord in mijn boek Eutopia. Hier volgt een fragment:
De koning kakt !
Ik heb lang getwijfeld tussen “ de koning kakt” en “de koning schijt”, waarbij “schijten” een spattend eruptieve bijbetekenis krijgt. Shockeer ik iemand ? Ik kan natuurlijk ook schrijven: “de koning excrementeert”. Maar dan zullen de minder begaafden onder jullie me misschien niet begrijpen. Nog belangrijker: dan verlies ik mijn stafrijm. Daarom: “de koning kakt”.
En daarbij: er bestaan geen vuile woorden. Vuil is de mond die het woord spreekt, of het oor dat het woord beluistert. Dus: als jullie hier een vuil woord horen, is het jullie oor dat vuil is, want mijn mond is proper.
Natuurlijk kakt iedereen. Toch zal de uitspraak “de koning kakt” velen shockeren, niet enkel omwille van de kak, maar omwille van de link met de koning. En toch is die link belangrijk, want al moet iedereen soms kakken, iedereen stinkt niet altijd. Maar waar de koning is, stinkt het. Altijd. Zelfs als hij niet kakt. Lees verder “De koning kakt !”