Doorbraak
Met een openvallend mondmasker van verbazing
Hoe Vlaanderen zich in crisistijd verschanst op zijn erf
Kijk, van zo ’n nonsens valt mijn mond zonder masker open van verbazing. Er is een tijd geweest, dat ik het wel had voor Erik De Bruyn, maar die tijd is al een tijd voorbij. En dit artikel doet me niet van mening veranderen. Integendeel.
Eigenlijk was ik niet zinnens om iets te schrijven over dat Europees verdeelsleutel gedoe. Op zich heeft het geen belang. Maar wel van belang is de onnozelheid van deze De Bruyn die niet schijnt te beseffen dat hij hier een ganse regio als bekrompen afschildert. Daarbij heeft hij het voortdurend over de Vlamingen. In mijn ogen is dat racisme.
Ook typisch: als Vlaanderen onafhankelijk zou worden, zal de niet zo geachte heer De Bruyn, dat land verlaten… Kijk, dat is mooi: in plaats van in Vlaanderen de zo hoog nodige linkse strijd te voeren, kiest de linkse De Bruyn er voor om zich knus te gaan nestelen in een land waar zijn linksigheid hem aanzien bijbrengt. Als dat geen bekrompenheid is. Ik noem het lafheid.
Dan begeeft hij zich op twitter en pikt daar een uitspraak van een verder onbekend iemand die hij gebruikt om “de Vlamingen” af te breken. Dat is een intellectueel onwaardig. Maar die intellectuele onmacht verwondert me niet. Ik zie ze voortdurend terugkomen bij belgicisten die wanhopig argumenten zoeken om iets te verdedigen wat niet te verdedigen is: belgië. Lees verder “Hoe kan een linkse zo blind zijn dat ik er kwaad van word ?”