Berichten

Geplaatst op

De ontluisterende achtergrond van het Afghaans verhaal

De Wereld Morgen

Marc Vandepitte

Zes zaken die je moeten weten over Afghanistan en de Taliban

Als het over Afghanistan gaat verzwijgen de mainstream media de voor het Westen meeste vervelende feiten. Eens je die in rekening brengt krijg je een heel ander verhaal

Ik beken.

Ik heb echt geloofd dat de oorlog in Afghanistan bedoeld was als strijd tegen Al Qaeda na de aanslagen van 11 september. Ik heb me altijd zitten afvragen welke de economische belangen waren, maar ofwel is de informatie er over op een of andere manier aan me voorbijgegaan, ofwel was ze er gewoonweg niet in de voor mij normaal beschikbare bronnen. 

Wat er ook van zij: een van de meest angstaanjagende aspecten van dit verhaal gaat niet over Afghanistan zelf, maar over het feit dat we onze reguliere media totaal niet meer kunnen vertrouwen. 

Heb jij ooit in de reguliere media vernomen dat de oorlog in Syrië over een gaspijpleiding ging ? Neen, we kregen berichten over “spontane” volksopstanden tegen de wrede dictator Assad en “wij” die deze vrijheidsstrijders gingen steunen om de mensenrechten te verdedigen.

Hetzelfde verhaal werd ons daarvoor al opgedist toen de Amerikanen Irak binnenvielen.

Overloop zelf maar eens alle oorlogen die de Amerikanen sinds de Tweede Wereldoorlog hebben gevoerd. Het komt telkens terug. Lees verder “De ontluisterende achtergrond van het Afghaans verhaal”

Geplaatst op

Reclame: door ons betaalde perversie

Knack

Jonathan Hendrickx

Postdoctoraal onderzoeker bij imec-SMIT

‘Moeilijker door te spoelen reclame is een logisch gevolg van veranderingen in ons kijkgedrag’

De telecomoperatoren hoeven zich niet meteen zorgen te maken over een exodus van klanten, nu het in de toekomst moeilijker zal worden om reclame door te spoelen. Dat verwacht onderzoeker Jonathan Hendrickx, die de beschikbare data over het kijkgedrag van de Vlaming met elkaar vergelijkt

Voor wie zich ergert aan dit bericht: geen medelijden ! Door onbenul hebben jullie zich nooit verzet tegen de oprukkende reclame en dus verdienen jullie niet beter.

Maar de reclamegoeroes maken zich geen zorgen: ook dit zal de domme massa niet wakker schudden. Ondertussen zijn we zo ver dat de algemene kapitalistische manipulatie de rotzooi van de specifieke reclame-manipulatie de mensen door de strot ramt. Manipulatie om manipulatie te bevorderen. De idiootsten smullen er zelfs van.

Geef toe: er is natuurlijk reclame die oeverloos tegensteekt. Maar tegenwoordig zijn er nogal wat reclame-acties die ontzettend goed gemaakt zijn, esthetisch genoegdoening geven, humor brengen in overigens triestige levens en zelfs doen uitkijken naar meer. Lees verder “Reclame: door ons betaalde perversie”

Geplaatst op

Proletariërs aller landen, we vieren OLV Hemelvaart !

Fra Angelico

In de evangelies vinden we niets terug over de zogenaamde Ten Hemelopneming van Maria.

Maria zou gestorven zijn ergens tussen 36 en 50 na Christus, volgens de ene overlevering in Jerusalem, volgens de andere in Efese. In beide plaatsen vind je haar graf. Kies wat je toeristisch het beste past.

Als iemand nu wil beweren dat het fysisch onmogelijk is om ten hemel te varen, moet ik hem er op wijzen dat theologisch gezien Maria niet ten hemel is opgevaren, maar opgenomen. Varen zou betekenen dat ze het zelf heeft gedaan. Dat lijkt me inderdaad nogal onwaarschijnlijk. Maar ze heeft het niet op eigen kracht gedaan: de almachtige God zou haar opgehaald hebben. Dat is natuurlijk nog altijd een straffe prestatie. Vermits voor God niets onmogelijk is, lijkt het echter aanvaardbaar.

Alhoewel. Is God wel echt almachtig ? Want als God echt almachtig is, kan hij geen steen maken die hij zelf niet kan opheffen. En dus is hij niet almachtig. Hoe ik dat opheffen moet inpassen in het verhaal van de opheffing van Maria, weet ik ook niet. Lees verder “Proletariërs aller landen, we vieren OLV Hemelvaart !”

Geplaatst op

Onze media: middelen om te manipuleren

Doorbraak

Philippe Clerick

De bias van de mainstream media

Linkse journalisten in de meerderheid

Als ik een krant opensla, vind ik meestal dat de berichtgeving die daar instaat te links of te politiek correct is. Maar dat heeft natuurlijk evenveel met mij als met die krant te maken. Die krant is misschien niet erg objectief of neutraal, maar dat ben ik ook niet. Als die krant over N-VA bericht in de gunstige zin, of over Groen in de ongunstige zin, lees ik gewoon door. Ja, natuurlijk, denk ik dan, dat wist ik al lang

Philippe Clerick snijdt een interessant thema aan. Maar zijn basis-insteek is fout: de categorieën links – rechts zijn hier onbruikbaar. Maar vermits iedereen er mee werkt, wil ik ze inwerken in mijn betoog.

Vroeger had je de Standaard, katholiek en Vlaams. Het Volk was de krant van de katholieke vakbond. De Volksgazet en de Vooruit hingen aan de socialisten. Het Laatste Nieuws was liberaal.

Dat was de tijd van de verzuiling. De zuilen zijn ondertussen vakkundig afgebroken. Dat is een verarming van het maatschappelijke landschap, want in de plaats zijn de kranten nu puur commerciële ondernemingen, in handen van het grootkapitaal. Ze zijn dus extreem-rechts. Als men mij extreem-links noemt omdat ik antikapitalist ben, zijn pro-kapitalisten extreem-rechts. Lees verder “Onze media: middelen om te manipuleren”

Geplaatst op

Kunnen we het vlaams blok stoppen ? Zeker niet op de manier die de SLP Blokbusters voorstaan.

LSP

Blokbusters

Extreemrechts niet ongenaakbaar: hoe we VB en co kunnen stoppen

De voorbije jaren maakte het Vlaams Belang een comeback. Dat was weinig verrassend: zoals schimmel op een rotte ondergrond welig tiert, kan extreemrechts garen spinnen bij een systeem dat langs alle kanten kraakt en steeds meer mensen uit de boot laat vallen. De traditionele partijen en het establishment zitten met de handen in haar. Socialistische militanten daarentegen weten dat extreemrechts kan gestopt worden

Wat een dwaasheid ! Echt links staat op dit ogenblik nergens. Het is gewoon afwezig in onze samenleving. Ik heb in mijn blogs van gisteren en eergisteren al aangegeven dat echt links in de politiek bij ons niet meer vertegenwoordigd is.

Groen is nooit links geweest. Met goede wil kon je lang geleden de SP nog links noemen. Die partij is verwaterd tot een liberale partij met een sociaal sausje. Zelfs de PVDA doet niet meer mee: ze heeft de plaats van de sociaal-democraten ingenomen, dankt daar wat verkiezingssucces aan, maar moest (tenminste openbaar) daarvoor haar radicaal links wel inslikken. Overigens vist ze voor dat verkiezingssucces ook in dezelfde vijver als het vlaams blok: de groeiende groep fundamenteel ontevredenen die de klassieke politiek en de overheid de rug toekeren. Lees verder “Kunnen we het vlaams blok stoppen ? Zeker niet op de manier die de SLP Blokbusters voorstaan.”

Geplaatst op

Ontwikkelingssamenwerking ( 2 )

Solidariteit vraagt om gemeenschap. Iedereen is vrij om al dan niet toe te treden tot een gemeenschap. Iemand die van geen enkele gemeenschap deel wil uitmaken, heeft dus geen recht op hulp. Niet op liefdadigheid. Daar heeft niemand ooit recht op. Maar dus ook niet op solidariteit. Dat is een probleem. Daar moet ik op terugkomen.

Menselijke gemeenschappen vormen zich rond gemeenschappelijkheden. Die kunnen veelsoortig zijn.

Als mensen vinden dat ze gemeenschap kunnen vormen omdat ze een taal gemeenschappelijk hebben, is dat hun recht. Mensen die vinden dat het feit dat ze allemaal op Vlaams grondgebied wonen voldoende is voor gemeenschapsvorming, kunnen een Vlaamse gemeenschap vormen. Alleen kunnen ze natuurlijk niet iedereen die op Vlaams grondgebied woont verplichten tot hun gemeenschap toe te treden. Als mensen absoluut de belachelijkheid ten top willen drijven en solidariteit bouwen op hun gezamenlijk leven op belgisch grondgebied: ze doen maar. Maar ze mogen mij niet verplichten om aan die belachelijkheid deel te nemen.

Vroeger had je de zuilen: de katholieke zuil naast de socialistische. Die zuilen waren gemeenschappen met eigen voetbalclubs, turnverenigingen… ziekenkassen. Dat die zuilen verdwenen zijn is een verarming. Lees verder “Ontwikkelingssamenwerking ( 2 )”

Geplaatst op

Ontwikkelingssamenwerking. ( 1 )

MO*

Gie Goris

Wanneer komt er écht een einde aan koloniale machtsverhoudingen?

Ontwikkelingssamenwerking is dood. Leve de Internationale Solidariteit?

Iedereen lijkt af te willen van ontwikkelingssamenwerking. Het is immers de hoogste tijd om internationale solidariteit te dekoloniseren. Maar de begrippendiscussie spant de kar voor het paard, en dat is niet onschuldig, argumenteert MO*medewerker

Inleidende begrippen.

Gie Goris stelt dat nieuwe woorden op zich niets oplossen. Hij heeft gelijk. Een nieuwe term die mooier klinkt kan pure schoonspraak zijn, bedoeld om mensen af te brengen van nadenken over de zaak.

In belgië hebben we een ministerie van defensie terwijl het belgische leger sinds de val van de muur geen enkele defensieve opdracht heeft uitgevoerd, maar wel talloze offensieve opdrachten. George Orwell laat de grote leider in zijn boek 1985 nog verder gaan. Daar heet het: Ministerie van Vrede.

Anderzijds kan een nieuwe term ook aanzet zijn tot nadenken. 

Ik ondervind dat nogal wat mensen het onderscheid niet kennen tussen liefdadigheid en solidariteit. Toch is het van belang.

Zijn de vrijwilligers die hulp gaan bieden in Wallonië solidair ? Het feit dat ze vrijwilliger zijn duidt er al op dat het niet over solidariteit gaat, maar over liefdadigheid. Al dan niet vrijwillig is een kenmerkend verschil tussen beide. 

Liefdadigheid is altijd vrijwillig. Ik ben vrij om al dan niet te helpen en ik beslis zelf wie ik wil helpen en wie niet.

Solidariteit is een vorm van contract: we engageren ons om mekaar te steunen als iemand het nodig heeft. Als iemand in nood is, zijn de anderen verplicht van te helpen. Wederkerigheid is essentieel. Lees verder “Ontwikkelingssamenwerking. ( 1 )”

Geplaatst op

De perversie van de Olympische Spelen

Grenzeloos

Dave Kellaway

Heb je de Olympische Spelen gezien?

Zo kort na de grote impact die het Europese kampioenschap voetbal hier heeft gehad, is het interessant om na te denken over de Olympische Spelen, de ideologische betekenis en functie ervan

Wat een grenzeloos gelul ! Ik begrijp niet hoe een website als Grenzeloos dit kan publiceren. Grenzeloos neemt dit over van “Anti Capitalist Resistance“. Welnu, veel antikapitalisme  vind ik hier niet terug. Als je de Spelen wil benaderen vanuit antikapitalistisch standpunt is concurrentie hét thema. 

De Olympische spelen zijn een hoogmis van de concurrentie. De concurrentie wordt verheerlijkt en de winnaars krijgen een quasi goddelijke status.

Natuurlijk wordt er nadruk gelegd op fair play en de beelden van deelnemers die mekaar na afloop omhelzen ontroeren de mensen. Een en ander maakt de concurrentie aanvaardbaar en zelfs mooi om naar te kijken.

Mensen identificeren zich met de sporters. Dikwijls hoor je na een wedstrijd zeggen: “wij” hebben gewonnen. Maar dat betekent ook dat in de geest van de mensen concurrentie wordt gecultiveerd. De sport maakt mensen concurrentie-bereid. Lees verder “De perversie van de Olympische Spelen”

Geplaatst op

De evolutie naar een echt menselijke samenleving

De Wereld Morgen

Boekrecensie – Paul Verhaeghe

Ontdek de wijsheid van bossen: Het leven is géén langgerekte concurrentieslag

Met het boek van Canadees hoogleraar bosecologie Suzanne Simard ‘Zoeken naar de moederboom – Ontdek de wijsheid van bossen’ brengt psycholoog Paul Verhaeghe zijn derde suggestie voor zomerlectuur. Als het weer tegenvalt zijn er nog altijd boeken, zoals dit, dat naast aangenaam om lezen ook leerzaam is

Interessant en stof om over na te denken. Ik wil ook meegaan in het verhaal en aannemen dat Darwin wel wat correctie kan gebruiken. En dat er in de natuur veel meer samenwerking is dan wij mensen tot nu toe hebben waargenomen.

Maar het gaat hier over bomen. 

Wat als het gaat over dieren of mensen ?

Verhaeghe haalt zelf aan dat de tegenstand die Suzanne Simard ondervindt een voorbeeld is van het feit dat er naast samenwerking toch ook nog concurrentie is. 

Dat er méér samenwerking is dan gedacht, betekent niet per se dat er minder concurrentie is.

De wereld van een boomleven is me eigenlijk totaal onbekend. Daar ga ik het dus niet over hebben.

Maar als ik naar de beesten kijk, zie ik toch duidelijk gedrag dat je concurrentieel zou kunnen noemen. Bij de vleeseters lijkt het evident. Bij de planteneters geven die toch ook niet de indruk dat ze zich veel aantrekken van de levenslust van grassen en andere schijnbaar lekkere gewassen en vruchten.

Kudden zijn in die context niet meer dan verbintenissen om sterker te zijn in de concurrentie. Lees verder “De evolutie naar een echt menselijke samenleving”

Geplaatst op

Ijdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid. Alhoewel.

Trouw ( Nl )

Bas Roetman

De zin van theoloog Frits de Lange: ‘Je vergaart wijsheid als je niet meer voortdurend werkt aan je ego’

In tijden van corona vertellen mensen over hun persoonlijke leefregel of een inspirerende zin. Vandaag de zin van theoloog en schrijver Frits de Lange

Vanitas vanitatum, omnia vanitas !

Ijdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid. 

Zo begint het boek Prediker van het Oude Testament. De Prediker leefde ongeveer drie eeuwen voor Christus. Het boek hoort tot de wijsheidsliteratuur.

“Ijdelheid kan slaan op het verlangen om mooi, sterk, goed… gevonden te worden. Bij de Prediker heeft het woord een andere betekenis. Je kan het vervangen door “ijlheid”. Frits de Lange spreekt in zijn interview over “flinterdun”.

Als kind kon ik niet tegen verlies. Bij de scouts speelden we dikwijls een spel waarbij je achter je riem op je rug een lint moest hangen. Het ging er dan om om dat lint achter de rug van je tegenstrever te pakken te krijgen. Bij het begin van het spel kreeg je vijf “levens”. Als je je lint verloor, moest je een “leven” afgeven aan de winnaar. Wie alle levens had verloren was dood. Voor hem eindigde het spel. Wie op het einde het meest levens had, was de winnaar. 

Ik was nooit winnaar, noch verliezer. Lees verder “Ijdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid. Alhoewel.”