Daklozen, een menselijk en maatschappelijk probleem

MO*

François De Heel

Interview met Laurent d’Ursel, thuis tussen de Brusselse thuislozen

‘Thuisloosheid bannen is mogelijk. Het niet doen is een politieke keuze’

Laurent d’Ursel werd in 1959 geboren als telg van een rijke adellijke familie. Als adolescent ontsnapte hij aan die wereld om leraar Frans en beeldend kunstenaar te worden. Inmiddels voelt hij zich meer thuis aan de andere kant van het sociale spectrum: tussen de Brusselse thuislozen. ‘Het kan anders. En net omdat het anders kan, moet het ook anders.

Wie had dat kunnen denken: dat ik nog ooit iets goeds zou zeggen van een graaf ? Na koningen, zijn graven de ergsten. Maar dat is niet het onderwerp van deze blog.

Je kan enkel waardering hebben voor deze d’Ursel. Voor zijn inzet, zijn inzicht … die mens betekent iets/veel.

Ik ben het met eens in vele zaken. Lees verder “Daklozen, een menselijk en maatschappelijk probleem”

De nonsens van een pleidooi voor het kapitalisme

Doorbraak

Boudewijn Bouckaert

Pleidooi voor het kapitalisme

Een boek met zo een titel schrijven en uitgeven in dit tijdsgewricht vergt moed en durf. In zijn inleiding oppert de auteur, docent aan de universiteit van Tilburg, zijn vrees voor ‘deplatforming’ en ‘canceling’ in het academisch leven. Hopelijk loopt het niet zo een vaart

Op basis van deze recensie zal ik dit boek zeker niet lezen, want ik leer er uit dat het enige waar het over zou moeten gaan, in dit boek niet aan bod komt: menselijkheid.

Neen, ik ontken niet dat het kapitalisme welvaart brengt. Maar als dat door de concurrentie onvermijdelijk enkel kan ten koste van de welvaart van anderen, ontbreekt de menselijkheid.

Of liever: de mens wordt teruggebracht tot het beest waar hij van afstamt.  Lees verder “De nonsens van een pleidooi voor het kapitalisme”

Weg met de politieke partijen !

Knack

Jean-Marie Dedecker  

‘Je kunt wel een stok in het hoenderhok gooien, maar steeds moet je vaststellen dat de hoenders er zich niets van aantrekken’

Naar aanleiding van het aangekondigde vertrek van Valerie Van Peel uit de politiek  staat Jean-Marie Dedecker stil bij ‘de versnelde uitholling van de parlementaire macht, de ontmoediging van de volksvertegenwoordigers en de teloorgang van het vrije woord.’

Het spijt me, maar Dedecker heeft gelijk.

Valérie  Van Peel was voor mij een van de zeer weinige politici waarvan ik dacht: die zegt wat ze meent, en meent wat ze zegt. De anderen zeggen wat ze denken dat goed is voor de partij. Calvo zegt altijd wat hij denkt dat goed is voor zichzelf.

De N-va is niet mijn partij. Maar voor Van Peel zou ik N-va stemmen. Neen, ik hield niet van de emotionaliteit die haar soms overmeesterde. Maar eerlijkheid is tegenwoordig zo zeldzaam dat we ze moeten koesteren. Lees verder “Weg met de politieke partijen !”