De toekomstige staat als draagvlak voor solidariteit ?

Knack

‘Het is verbazend hoe ook vandaag nog de standenmaatschappij mee ons gedrag blijft beïnvloeden’

In hoeverre zijn wij bereid zijn onze welvaart en ons welzijn te delen om medeburgers die minder kansen genoten hebben een volwaardige gelijkheid te bezorgen’, vraagt Ludo Abicht van Vlinks.

In dit artikel van Abicht worden eigenlijk twee verschillende zaken besproken, die wel beiden te maken hebben met ongelijkheid. In zijn eerste deel heeft hij het over ongelijkheid die leeft in een bepaalde cultuur of die te maken heeft met het aangeboren menselijke egocentrisme, egoïsme en materialisme. In het tweede gedeelte gaat het over ongelijkheid in welvaart. In mijn commentaar bespreek ik enkel het tweede gedeelte. Lees verder “De toekomstige staat als draagvlak voor solidariteit ?”

Een visie op werk

Het Laatste Nieuws

Brits onderzoek: de ‘optimale dosis werk’ bedraagt acht uur per week Werken is niet alleen nodig om onze portemonnee te vullen, maar ook voor ons welzijn. In een studie rond meer dan 70.000 proefpersonen hebben Britse onderzoekers bepaald hoeveel we minimaal moeten werken om ons gelukkiger te voelen. De ‘optimale dosis werk’ bedraagt acht uur per week.

Een interessant artikel dat vraagt om verdieping. Het legt een verband tussen werk en welzijn, en concentreert zich op het aspect tijdsduur. De onderzoekers geven zelf aan dat, bijvoorbeeld, de aard van het werk niet mee is onderzocht. Daarom volgende bedenking:

Menswaardig werk omvat vier elementen: Lees verder “Een visie op werk”

De enige manier waarop links kan overleven

In een interessante betalende column in De Standaard    betoogt Tinneke Beeckman dat de partijen die sociale zekerheid, zorg en welzijn voorop plaatsten sterk hebben gewonnen. Het gaat dan over het vlaams Blok en de pvda. Ik denk dat dit niet helemaal correct is. Het vlaams blok heeft meer gewonnen dan de pvda omdat het ook het thema identiteit heeft belichaamd, en veel foert stemmen heeft binnengehaald. En ook de socialisten hebben de pensioenen voorop gesteld, en toch hebben ze zwaar verloren. Het gaat dus zeker niet enkel over de zogenaamd sociale thema’s. Lees verder “De enige manier waarop links kan overleven”

Idealen en macht

Logia

Kolet Janssen: Hoe kunnen we grote idealen vertalen naar de praktijk?

We vinden het klimaat allemaal levensbelangrijk. Tot we de vervelende en dure gevolgen in ons eigen leven ervaren. We zijn trots op onze multiculturele samenleving. Maar we blijven veel te vaak ook goed geïntegreerde nieuwkomers wantrouwig bekijken. Mooie idealen hebben is fijn, maar het is goedkoop als we niet minstens proberen om ze ook in ons leven waar te maken. Hoe kunnen we die kloof overbruggen?

Kolet Janssen is een braaf meisje, maar ze staat voor een geloof in een betere wereld dat nergens op slaat omdat het in al zijn bijna slijmerige zachtheid voorbijgaat aan wat echt telt: de macht.

Anuna heeft pijn aan haar voeten van het marcheren, en moet vast stellen dat de politiek op zijn gat is blijven zitten. En de macht ligt bij de politiek. Lees verder “Idealen en macht”

Neen, notre Dame wil niet dat we armen te eten geven.

VRTNWS

Moeten we niet eerst iedereen te eten geven en dan pas de Notre-Dame heropbouwen?

Hoe selectief is de empathie van mensen die middelen kunnen schenken aan goede doelen? Veel mensen merkten de afgelopen dagen op dat het cynisch is te zien hoe snel de centen voor de Notre-Dame binnenlopen, terwijl er veel andere en grotere noden bestaan. En dat die rijken zich daar minder vrijgevig tonen. Moraalfilosoof Ignaas Devisch stelt dat je “moet blijven streven naar een rechtvaardige maatschappij, maar je kan niemand verplichten om te geven aan een ander dan het door hen uitgekozen goed doel”.

In dit artikel stoten we op het verschil tussen liefdadigheid, solidariteit en een rechtvaardige of menselijke samenleving. Inderdaad: niemand kan verplicht worden tot liefdadigheid, en als hij liefdadig is, is hij vrij om zijn doel te kiezen. Daarbij is het zelfs niet nodig dat de schenker zich verbonden voelt met de ontvanger. Veel schenkwerk gebeurt vanuit een puur innerlijk aanvoelen van de schenker, bijvoorbeeld omdat schenken hem een goed gevoel geeft. Een soort van mentale zelfbevrediging, die goed aansluit bij de financiële zelfbevrediging waar de rijken zo goed in zijn. Lees verder “Neen, notre Dame wil niet dat we armen te eten geven.”