Geplaatst op

Het paleis is helemaal mee met de manipulatietechnieken van de 21e eeuw.

VRTNWS

Geen okselvijvers, wel een Belgisch modemerk in beeld: “Het Paleis is helemaal mee in de communicatie van de 21e eeuw”

Het nieuws dat kroonprinses Elisabeth aan de Koninklijke Militaire School gaat studeren, werd door het Paleis aangekondigd met drie opmerkelijke foto’s van een joggende Elisabeth. “Dit is communicatie van de 21e eeuw”, zegt persfotograaf Dirk Waem in “De wereld vandaag”

“Dan zie je hoe goed dit allemaal in elkaar is gezet.”

Zo eindigt dit artikel waarin een persfotograaf de lof zwaait van het koningshuis dat de 21ste eeuw is binnengetreden. Ondertussen wordt het modehuis dat deze legging op de markt brengt overspoeld door bestellingen. Ik zou graag een lijst van deze bestellers in handen krijgen. Dan heb ik ook een lijst van te mijden onnozelaars.

Wat is dat toch met die mode ? Overal zie ik blanke vrouwen met negerinnenkonten in nauwsluitende leggings ronddrentelen. Negerinnen staan goed met hun konten. Blanke vrouwen niet. Al dat gewaggel van klompig vet doet pijn aan de ogen. Waarom dragen die vrouwen een model dat hen totaal niet flatteert ? Omdat het mode is ! De modegoeroes verkondigen dan ook nog dat kleding een uiting van persoonlijkheid is. Ja zeg, dan weet ik nu dat die kontmadammen geen persoonlijkheid hebben, want het zijn volgelingen. Ze volgen de mode.

Let op: ik heb zelf een buikje. En ik vind dat ik daar recht op heb. Zo hebben voor mijn part die vrouwen ook recht op hun kont. Er zijn er die hun kont pront dragen. Mensen die zich pijnigen om het schoonheidsideaal te bereiken, hebben even weinig persoonlijkheid als die kontmadammen. Voor de goede verstaander: ik gebruik het woord kontmadam niet voor iedere vrouw met een uitgebreid achterstel, maar enkel voor 12x extralargevrouwen in leggings.

En nu moet ik de macho in mij terug in zijn hok jagen. Want dat modegedoe is op zich nog onschuldig. Alhoewel. “Het paleis is helemaal mee met de manipulatietechnieken van de 21e eeuw.” verder lezen

Geplaatst op

Met de rug naar Wilmès

Doorbraak

Johan Sanctorum

Met de rug naar Wilmès

Een ‘sympathieke’ witte actie is niet altijd wat het schijnt De rij van zorgpersoneel dat premier Sophie Wilmès (MR) ostentatief de rug toekeerde bij haar bezoek aan het Brusselse Sint-Pieters Ziekenhuis. Het is een beeld dat de wereld is rondgegaan, als een roep om aandacht en respect van de witte sector in coronatijden. Applaus op alle banken, tot in Indië en Guatemala, twee landen die nu zelf niet direct uitblinken inzake medische infrastructuur. Protest tegen het beleid, de onderfinanciering, te lage lonen, zo werd de actie geduid

En waarom hebben we daar niets van gehoord in de Vlaamse reguliere pers ? Of is deze verduidelijking door Sanctorum misschien niet relevant ?

Ik ga hier nu voor een keer niet de anti-belgicistische toer op. Al is dit het zoveelste bewijs dat de twee landsgedeelten ver van mekaar weg zijn gegroeid, en dat herfederaliseringen dus totaal geen zin hebben, toch is hier iets diepers aan de hand: het failliet van het PS socialisme.

Ik ben te weinig archivaris en te lui om veel op te zoeken. Maar ik weet wel nog dat we de laatste jaren het ene na het andere corruptieschandaal hebben gekend dat zich afspeelde in door de PS gecontroleerde organisaties. In het Luikse is zojuist nog ex-PS-minister José Happart – ja die van de heibel in de Voer – veroordeeld voor corruptie.

Nu komt corruptie natuurlijk overal voor. Maar de frequentie bij de PS is toch opvallend. Het gaat hier niet om de tegenstelling Vlaanderen – Wallonië, maar om de tegenstelling PS – de andere partijen.

Ja, ik herinner me nog Carolorégienne, Publifin, Samusocial. En ook dat Di Rupo, partijvoorzitter, uitblonk in laksheid. Het is gewoon onmogelijk dat Di Rupo niet op de hoogte zou geweest zijn van deze wantoestanden. In 2008 bevestigde Het Rekenhof dat Uyttendaele, echtgenoot van Laurette Onckelinx vooral opdrachten binnenrijfde van socialistische overheidsdiensten en kabinetten. Het grootste bedrag, 245.000 euro, mocht hij in de periode 2003 – 2007 factureren aan Justitie, het toenmalige departement van zijn echtgenote. Het totale bedrag dat vanuit de federale overheid naar Uyttendaele, Gérard & Associés ging, bedroeg volgens de optelsom van Francis Van den Eynde 862.000 euro. Laurette is een van de machtigste vrouwen in de PS en in Brussel.

En wat deed di Rupo ? Niéts. “Met de rug naar Wilmès” verder lezen

Geplaatst op

Rerum Novarum

Wikipedia

Rerum Novarum (Latijn voor Nieuwe zaken of een omwenteling) is een in 1891 door paus Leo XIII geschreven encycliek. De encycliek houdt zich bezig met de situatie van de arbeidersklasse en formuleert in de vorm van een aantal uitgangspunten de sociale leer van de Katholieke Kerk. Uitgangspunten van de pauselijke encycliek waren een rechtvaardig loon, het recht op eigendom en solidariteit met de zwakkeren. Als instrumenten om deze doelstellingen na te streven, werden zowel overheidsingrijpen als de vorming van vakbonden genoemd.

Mijn vrienden van de pvda vieren Rerum Novarum niet. In de marxistische ideologie is er geen plaats voor vakbonden wegens overbodig. Fundamenteel hebben ze daarin natuurlijk gelijk. Voor mij als antikapitalist zijn vakbonden op een bepaalde manier tegenstanders omdat ze de mensen voorhouden dat er een afgezwakte en menswaardige vorm van kapitalisme mogelijk is, op voorwaarde dat de vakbonden maar sterk genoeg zijn. Dat maakt mijn strijd nutteloos, en zet me in het hokje van de extremisten. De vakbonden vechten tegen het kapitaal en de kapitalisten. Ik vecht tegen het kapitalisme als systeem.

Toch ben ik blij met Rerum Novarum en de vakbonden. Ik geloof niet in dat menswaardige kapitalisme. Maar gedurende een korte periode (sinds de tweede wereldoorlog) en op een beperkt grondgebied (WestEuropa) zijn de vakbonden er wel in geslaagd om een vorm van afgezwakt kapitalisme af te dwingen. Ja, dat was natuurlijk enkel mogelijk omdat er speciale na-oorlogse omstandigheden waren die maakten dat een ietwat sociaal kapitalisme het kapitaal goed uitkwam. Als dat niet zo zou geweest zijn, zouden de vakbonden zelfs geen  bestaansrecht gekregen hebben en illegale organisaties zijn geweest. Daarmee zou hun slagkracht ook onbeduidend geweest zijn. Sterke vakbonden vind je nergens in de wereld, behalve bij ons. “Rerum Novarum” verder lezen

Geplaatst op

Cuba. Een voorbeeld !

VRTNWS

Plan in januari, huisartsen en bijna 30.000 opspoorders, hét geheim achter succesvolle strijd van Cuba tegen corona 

In Cuba gaan coronaspeurders al twee maanden van deur tot deur om zoveel mogelijk besmette mensen op te sporen. “Verdachte” gevallen moeten in quarantaine, vaak nog vóór ze symptomen van COVID-19 vertonen. Door een actief opsporingsbeleid te combineren met doorgedreven preventie hoopt Cuba de strijd tegen het coronavirus te winnen. En dat lijkt te lukken

Als je een land bezoekt, niet enkel als op het strand liggend voorwerp, maar met oog voor samenleving en cultuur, dan kan je na één bezoek, niet zo maar oordelen. Maar je krijgt wel een eerste indruk, en die kan je er toe aanzetten om ook na je bezoek interesse te ontwikkelen voor dat land. Ik heb nogal wat landen bezocht die niet zo interessant waren. Wel, Cuba is fascinerend. Neen, het heeft geen overweldigende natuur, en ik vond het klimaat niet aangenaam. Te warm, te vochtig. Het heeft ook geen Vlaamse primitieven. Dat kan ook moeilijk omdat het eigenlijk pas sinds 1959 bestaat. Voordien was het bewoond door indianen, maar die werden in de zestiende eeuw uitgemoord door de Spanjaarden. Die hebben een eventuele Indiaanse cultuur niet vervangen door hun Spaanse, maar de indianen vervangen door zwarte slaven. Over het algemeen leidt slavernij niet tot dingen zoals het Lam Gods van Van Eyck of de Matteuspassie van Bach. Later is het in handen van de Amerikanen gekomen. Die hebben ook nooit ergens cultuur gebracht. Tenzij je Coca Cola en obesitas cultuur noemt. “Cuba. Een voorbeeld !” verder lezen

Geplaatst op

Is na corona een sociaal economisch herstel mogelijk ?

VRTNWS

Gie Goris en Karl van den Broeck

De ondraaglijke eenzijdigheid van “economisch herstel”

Hoe moet de wereld “na corona” eruitzien? Het debat is volop bezig in panels, relancecomités en task forces. Deze opiniemakers vinden het jammer dat vooral stemmen weerklinken die zo snel mogelijk naar ‘business as usual’ willen overgaan. Dat zou een kapitale fout zijn, zeggen Gie Goris (Hoofdredacteur MO*) en Karl van den Broeck (hoofdredacteur Apache)

Natuurlijk ben ik het eens met de basisstelling van dit artikel. De economie moet inderdaad in dienst van de mens staan. Nu is dat het omgekeerde: de mens staat in dienst van de economie – zeg maar: de winst van weinigen. Als het goed is, krijgt de werker nog een verloning voor zijn arbeid waarmee hij fatsoenlijk kan leven. Maar op het overgrote deel van deze planeet is het niet goed en leven de werkers in armoede. Dat moet dus anders.

Of de economie ook in dienst moet staan van de planeet, durf ik niet zo maar zeggen. Voor de nep linkse politiek correcten die dit soort artikels schrijven is dat een evidentie en wordt ik nu al direct in het hoekje van de reactionairen gezet. Maar dat de mens met respect moet omgaan met onze planeet is zelfs voor mij duidelijk.

Wat we geweldig stoort in dit artikel is de naïviteit die telkens opnieuw opduikt bij deze linkse activisten. Ze lijken te geloven dat Apache of MO* echt invloed hebben op politieke beslissingen. Misschien hebben ze dat geloof nodig om zichzelf te blijven motiveren. Het kan natuurlijk ook domme overmoed zijn.

Neem nu de bewering dat de New Green Deal van Ursula von der Weyen er gekomen is door de mobilisatie van tientallen miljoenen jongeren in Europa. Dat is toch om te huilen van belachelijkheid ? Eerst en vooral moet je je de vraag stellen wié die jongeren eigenlijk gemobiliseerd heeft. In belgië was Colruyt een van de grote sponsors van Anuna. Colruyt heeft grote belangen in windmolens op zee. De mobilisatie van die jongeren is op zijn minst gecorrumpeerd door dezelfde economische belangen als die aan de grondslag van de New Green Deal. Als die mobilisatie al een rol heeft gespeeld, dan heeft ze niet geleid tot de New Green Daal, want die was al in de maak, maar heeft ze enkel bijgedragen om die Deal verkocht te krijgen aan de domme massa. Want die zal die Deal moeten betalen. Colruyt en consoorten zullen de winsten opstrijken. Die jongeren hebben een naam: het zijn nuttige idioten: ze zijn gebruikt geweest. “Is na corona een sociaal economisch herstel mogelijk ?” verder lezen

Geplaatst op

De mensheid staat voor de keuze: uitsterven of uitsterven

De Wereld Morgen

Lode Vanoost

Noam Chomsky: “De mensheid staat voor de keuze: internationale samenwerking of uitsterven”

De mensheid staat voor een cruciale keuze, ofwel werkt men samen om een dubbele dreiging aan te pakken, ofwel zal de klimaatverandering leiden tot een wereld waar de mens geen plaats meer heeft. De tweede dreiging krijgt voor het ogenblik nauwelijks aandacht maar is acuter: het risico op een allesvernietigende kernoorlog. Noam Chomsky wikt zijn woorden niet in zijn boek ‘Internationalism or Extinction’. Het is nu of nooit. Alleen activisme kan het verschil maken

 Chomsky is een goeroe voor linkse idealisten. Ik hou niet van goeroe’s. Goeroe’s hebben een fervente aanhang die aan hun lippen hangt, en weinig kritisch de boodschappen ontvangt. Je kan je daarbij de vraag stellen in hoeverre de aanhangers door allerlei psychologische factoren al voorgeprogrammeerd waren om open te staan voor de boodschap. Er zijn goeroe’s die zichzelf uitroepen tot goeroe. Er zijn er ook die eigenlijk geen goeroe willen zijn, en oproepen tot kritisch denken, ook tegenover de eigen boodschap. Maar ze worden goeroe gemaakt door de voorgeprogrammeerden. 

In dit artikel wordt aangegeven dat veertig procent van de Amerikanen in het binnenland nog in een serieuze achterlijkheid leven. Daar ligt in mijn ogen het probleem van Chomsky en de activisten: ze bereiken de achterlijken niet.

Dat probleem stelt zich ook bij ons, ook al neemt de achterlijkheid niet de Amerikaanse proporties aan. Dat maakt het activisme waar Lode Vanoost – terecht ! – toe oproept problematisch.

Neen, ik denk niet dat een gewelddadige revolutie de oplossing is. Maar de ommekeer zal wel op een bepaald ogenblik na een lange tijd van langzame groei van  besef en activisme, in een stroomversnelling komen, en dan in een relatief korte tijd de ommekeer bewerkstelligen. “De mensheid staat voor de keuze: uitsterven of uitsterven” verder lezen

Geplaatst op

Bestaat de hemel ?

Op zondag probeer ik altijd een thema te behandelen dat (soms van ver) iets te maken heeft met religie. Je zou het niet altijd zeggen als ik mijn verontwaardiging vrije baan geef en dus ook mijn agressiviteit, maar ja, ik ben dus gelovig.

Natuurlijk is mijn geloof persoonlijk – elk geloof is persoonlijk – en zit ik dus zeker in vele zaken op een ander spoor dan dat van onze godsdienstlessen van de tijd van toen. Maar als ik naar jonge mensen luister die het hebben over de godsdienstlessen van nu, hoor ik toch ook nog altijd een vorm van achterlijk denken. Vroeger werden de heikele thema’s nog aangepakt met al dan niet vernuftige gedachtenconstructies om het onmogelijke toch waarheidsgehalte te geven. Nu worden die thema’s zorgvuldig vermeden. In ieder geval vallen de gedachtenconstructies van nu even goed door de mand als die van vroeger. Onze godsdienstlessen brengen niet tot geloof of zelfs niet tot het inzicht dat het geloof rationeel aanvaardbaar is of iets bijbrengt voor een gelukkig leven. Hier en daar redt een inspirerende figuur nog wat meubelen. Maar gezien de aard van het volkje dat godsdienstwetenschappen gaat studeren zit daar niet veel inspirerends tussen. “Bestaat de hemel ?” verder lezen

Geplaatst op

Asielzoekers bewaken is winstgevend !

De Groene Amsterdammer

Lise Witteman

Beveiligingsmultinational G4S en de asielindustrie

Te losse handjes

Privatiseringen hebben het lot van migranten in handen van commerciële bedrijven gelegd. Een spoor van schandalen is het gevolg. Nu trekt beveiligingsfirma G4S zich terug

Als je dit leest, moet je je toch afvragen: waar zijn we mee bezig ?

Voor mij wordt er in dit artikel te veel aandacht besteed aan wat er misgelopen is bij de uitvoering van die beveiligings-en bewakingsopdrachten. Het feit alleen al die opdrachten in handen komen van privé-ondernemingen die er winst uit slaan is beangstigend.

Ik heb het hier eerder al gehad over de doorgeslagen kapitaalaccumulatie die er in bestaat dat er eigenlijk zoveel geld beschikbaar is dat de investeerders geen projecten meer vinden om in te investeren. Om dat probleem op te lossen gaat het kapitaal dus op zoek naar nieuwe terreinen om in te investeren. Daarbij komen dan terreinen in het vizier die tot nu toe door de overheid werden bezet. Die terreinen zijn dan te vinden in de gezondheidszorg (privéziekenhuizen), ouderenzorg (rusthuizen), pensioenen (bedrijfspensioenen/pensioensparen), kortom alle taken die tot nu toe door de overheid werden opgenomen en nu worden uitbesteed. Tel daar ook maar de spoorwegen bij. In Engeland is het spoor al geprivatiseerd. Ook bij ons zitten de liberalen op vinkenslag om bij de eerste gelegenheid van de NMBS een winstgevend bedrijf te maken. Winstgevend, niet voor de overheid – zeg maar voor ons – maar voor kapitalisten. “Asielzoekers bewaken is winstgevend !” verder lezen

Geplaatst op

Moet Brussels Airlines genationaliseerd worden ?

Knack

Maria Vindevoghel (PVDA) Sander Vandecapelle (PVDA)

‘Geef Brussels Airlines en Brussels Airport Company aan de samenleving’ ‘Als een bedrijf zo groot is dat wanneer het slecht gaat, dit gevolgen heeft voor heel de samenleving, zouden de opbrengsten wanneer het goed gaat dan ook niet beter terugvloeien naar diezelfde samenleving?’, schrijven Sander Vandecapelle en Maria Vindevoghel van PVDA over de recente problemen op de Brusselse luchthaven

Natuurlijk ben ik het er mee eens dat het schandalig is dat een bedrijf als Lufhansa de hand komt ophouden bij de belgische overheid om Brussels Airlines te redden. En toch zal de belgische overheid – en dus wij, de belastingbetalers – als puntje bij paaltje komt, de dure meubels redden. Als we dat niet doen, betekent dat een sociaal bloedbad rond Brussel. 

Ik ben al bij dat Maria en Sander niet zeggen dat je die bedrijven aan de gemeenschap moet geven, maar wel aan de samenleving. Ik heb het teveel gehoord van linksen die voorstander zijn van vormen van nationalisering: het bedrijf moet eigendom worden van de gemeenschap. Met die gemeenschap bedoelen ze dan de staat. Maar wie durft nog beweren dat de staat een gemeenschap is ? Gemeenschap betekent dat mensen iets gemeenschappelijks hebben en dat ook zo aanvoelen. De natiestaten zijn ontstaan in een tijd dat mensen nog hun taal gemeenschappelijk hadden, en fier waren op hun taal. Ze hadden hun geschiedenis gemeenschappelijk; ze waren fier op de kunstenaars die hun “volk” aan de wereld had geschonken. Het begrip “volk” betekende nog iets. Maar door de globalisering en de migratie is die tijd voorbij. Denk je dat onze Turken en Marokkanen fier zijn op de Nederlandse taal en de Vlaamse primitieven ? Waarom zouden ze ? Ze hebben er niets mee te maken. Het enige wat ze met de autochtonen gemeenschappelijk hebben is een belgische identiteitskaart. Maar ze hebben er ook een Marokkaanse of Turkse en zijn daar emotioneel veel meer mee verbonden dan met hun belgische.

De Wever probeert met zijn canon daar iets aan te doen. Maar zijn poging is gedoemd om te mislukken. Zolang de Turken hier de Turkse TV zenders kunnen ontvangen, zullen ze de Leeuw van Vlaanderen van Conscience niet gaan lezen. “Moet Brussels Airlines genationaliseerd worden ?” verder lezen

Geplaatst op

Terechte kritiek op de film Planet of the Humans. En toch !

Trouw (Nederland)

Jan Rotmans

En toch heeft Michael Moore een punt

Op de film Planet of the Humans van Michael Moore is inderdaad van alles aan te merken. Maar de  film bevat terechte kritiek op de samenleving, vindt Jan Rotmans, hoogleraar transitie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam

In mijn blog van 28 april besprak ik de film van Michael Moore. Ik kreeg daarop verschillende reacties van milieu-geëngageerde mensen die zich afvroegen waar ze mee bezig waren. 

Nu vind ik dat we veel te weinig bezig zijn met deze vraag. Maar als ik eerlijk wil zijn, moet ik jullie ook terechte kritiek op deze film voorstellen. Die kritiek kan voor sommigen een geruststelling zijn. Voor mij is hij dat niet. Daarover ben ik het eens met Jan Rotmans.

Natuurlijk is het ontluisterend dat Moore, zeker bewust, misleidende informatie heeft gegeven. Maar mijn slecht karakter zegt dat die misleiding niet erger is dan de misleiding waar de klimaat-en milieu-activisten door gedreven worden. Deze goedmenenden hebben er altijd de nadruk op gelegd dat de klimaatsceptici gesponsord waren door de fossiele brandstoffenlobby. Als ik dan opmerkte dat dat wel waar zou zijn, maar dat het verwonderlijk zou zijn dat de klimaat-activisten géén sponsors zouden hebben, werd dat hooghartig afgewezen. Deze film bewijst dat er van bij de aanvang commerciële belangen gemoeid zijn geweest bij het klimaat- en milieuactivisme. Je kan er niet buiten: Anuna en Greta zijn opgevoerd om ons te manipuleren. Of die manipulatie nu van slechten of van goeden komt is van weinig belang: manipulatie is altijd onvrijheid en het doel heiligt niet de middelen. “Terechte kritiek op de film Planet of the Humans. En toch !” verder lezen