Uitpers
Hongkong brengt Rusland en China dichter bij elkaar
Naïef links, je kan het voor mijn part ook politiek correct links, noemen leeft mee met de arme Hongkongers die vechten voor hun democratie die door het perfide China wordt bedreigd. Ik wil ook vechten voor de democratie, maar niet als ik word gemanipuleerd door krachten die met de democratie niets te maken hebben, doch integendeel enkel uit zijn op oorlog stoken en winstbejag.
Ik had het er al over in mijn blogs van 29 augustus en 2 september. De stelling dat de VS achter de protesten in Hongkong en Rusland zitten, wordt meer en meer bevestigd.
Natuurlijk moet je oppassen met de berichten uit China en Rusland die de VS beschuldigen.
Ook die berichten zijn gekleurd en het zou niet de eerste keer zijn dat een potentaat de terechte opstanden tegen zijn regime toeschrijft aan buitenlandse machten om ze zo verdacht te maken en te ontzenuwen. Maar daar waar er over de Amerikaanse inmenging in Rusland nog twijfel mogelijk is, is het voor iedereen die de informatie over de opstanden in Hongkong kent, wél duidelijk dat die opstanden zijn aangestuurd door de VS en Engeland. En dan meer specifiek door het grootkapitaal van die landen.
Wat er ook van zij: de toenadering van China en Rusland – bekijk eens de landkaart ! zie het PS – is een bevestiging van mijn stelling dat een derde wereldoorlog onvermijdelijk is. Ik heb die stelling ontwikkeld in mijn blog van 18 juni, en ga die dus hier niet herhalen. Laat me ter herinnering gewoon dit stellen: het kapitalisme gebeurt in fasen. En het leidt onvermijdelijk tot een fase waarin het kapitalisme enkel nog kan overleven door een gelijktijdige massale vernietiging van mensen en productiecapaciteit, omdat de consumptie de productie niet kan volgen. Dat is een exacte beschrijving van een oorlog. En als het gaat over het massale, is dat een wereldoorlog.
We leven al een tijdje in die fase. De financiële crisis van 2008 was een kredietcrisis. Het kwam er op neer dat de banken in een poging om de consumptie van, vooral, huizen op peil te houden, toch krediet verleenden aan mensen die de lening onmogelijk konden terugbetalen. Dat was een poging om de consumptie kunstmatig op peil te houden. Door de massale inzet van publieke middelen is die poging er in geslaagd om de race naar de oorlog te vertragen. Ook de vernieuwing van producten door de klimaattransitie past in het plaatje. De oorlogen in Irak, Afghanistan, Syrië, Libanon enz. zijn plaatselijke oorlogen die het probleem gedeeltelijk oplossen, maar als je kijkt naar de structuur van het probleem (de fase in het kapitalisme) kàn het gewoonweg niet dat ze tot een definitieve oplossing leiden. Dit blijkt bijvoorbeeld ook uit het feit dat ook nu nog de centrale banken geld bijdrukken om de consumptie op peil te houden. Nu stevenen we af op een oorlog met Iran. Het is de vraag of het mogelijk is dat die oorlog plaatselijk kan blijven. Het risico op uitbreiding is enorm. Misschien dat dit de VS nog tegenhoudt om effectief Iran te gaan bombarderen, maar het is allemaal slechts uitstel.
Ook de toenadering van China tot Rusland toont dit aan: ze bereiden zich voor om een Amerikaanse aanval te beantwoorden.
Als ik het in gesprekken over die derde wereldoorlog heb, krijg ik altijd de vraag: en wie zou die oorlog dan wel voeren ? Voor mij is het al lang duidelijk dat er twee partijen zullen zijn, met ieder minder belangrijke medestanders. Van de ene kant heb je de Navo – de VS en Europa – en van de andere kant Rusland en China. Door zijn politiek van de laatste jaren zal China zeker steun vinden in veel Aziatische buurlanden. Iran, Irak, Afghanistan… haten de Amerikanen De Navo zal Japan en Zuid-Amerika, ook Australië aan zijn kant vinden.
Wat kunnen we er aan doen ? Niets ! Kunnen we hopen dat het gezond verstand zal zegevieren ? Dat de eerste en tweede wereldoorlog de ogen hebben doen opengaan en de leuze “Nooit meer oorlog” in de geesten heeft ingeplant ? De plaatselijke oorlogen waarvan we de ellende hier een heel klein beetje ervaren door de vluchtelingen, tonen aan dat waar het kapitaal op het spel staat, de ellende en verschrikking geen rem zijn. Tijdens de koude oorlog konden we nog denken dat niemand kon beginnen zonder zelf vernietigd te worden. Maar door de technologische vooruitgang zijn er nieuwe wapens ontwikkeld die een “first strike” mogelijk maken. Alvast de Amerikanen zijn er mee klaar.
Enkel een massale burgerbeweging met weigering van meewerken aan de oorlog en de voorbereiding daarop zou hoop kunnen bieden. Maar op die beweging moeten we niet rekenen, want rechts gaat sowieso mee in het verhaal en links is zo naïef dat het uit morele overwegingen onbewust meewerkt aan de voorbereiding van de oorlog.
Schiet niet op de boodschapper. Ik kan er ook niets aan doen.
PS Als je de landkaart bekijkt, zie je een duidelijke grens tussen de twee kampen, vertrekkend van Jemen in Noord-Westelijke richting.