Sampol
‘De normalisering van radicaal-rechts’
Citaat uit bovenstaand artikel: “Populistische partijen hebben wel vaker een sterke, charismatische leider die zelf niet zo heel gewoon is, maar wel het idee kan vertolken dat hij de spreekbuis is van de stille meerderheid.” Tiens, hoe komt het dat ik plots moet denken aan twee jonge veelbelovende belgische politici ? Moet ik hun namen nog noemen ? Conner en Raoul ? Populistisch links ?
Mag ik het mezelf gemakkelijk maken om vandaag mijn 1000 woorden te halen en citeren uit een artikel waarbij ik op 15 december al commentaar heb gegeven ?
“Volgens Van Tongeren kun je de democratische gezindheid van een politieke leider mede afmeten aan de organisatievorm die hij voorstaat. Kiest hij voor de partijvorm of zet hij zich liever aan het hoofd van een beweging? ‘Wat de etiquette is in het sociale contact, dat zijn partijstructuren in politieke actie. Een politicus in een democratisch georganiseerde partij moet zich binden aan het partijprogramma, hij moet het via het bestuur spelen als hij wil dat er iets verandert, hij heeft een verantwoordingsplicht jegens de leden, hij moet respect opbrengen voor het congres en andere tegenmachten die in de partij zijn geïncorporeerd. Dat zijn allemaal structuren die hem binden, als de touwen van Odysseus. Ze dwingen de politicus om te argumenteren, om consistent te zijn, om zich voor zijn keuzes te verantwoorden. Precies de eisen die we ook stellen aan gecultiveerde omgangsvormen.’
Politieke bewegingen zonder dit soort dwingende partijstructuren hoeven niet aan die eisen te voldoen. Ze roepen het beeld op van een golf die zijn eigen dynamiek heeft, vergelijkbaar met die van de massa. ‘Een historisch voorbeeld is de NSB, de Nationaal-Socialistische Beweging. Anders dan de democratisch georganiseerde partij is een beweging een makkelijke prooi voor een politicus die alle macht aan zichzelf wil hebben. Ik heb onlangs De zoon van de eeuw van Antonio Scurati gelezen, het eerste deel van een trilogie over Benito Mussolini. Het is intrigerend om te lezen hoe Mussolini meebewoog op de golven van de massa. Iedere keer dat hij een uitspraak deed of actie ondernam, handelde hij niet op eigen houtje, maar op aangeven van zijn beweging. Zijn politieke instinct fluisterde hem in dat hij zijn aanhang het beste zou kunnen leiden door zich op zijn beurt door hen te laten leiden. Een fascinerend samenspel.’
Als ik de commentaar lees die Conner zelf geeft bij zijn plan voor zijn partij als een beweging, dan klopt dat zeer mooi met de beschrijving van een partij die een gemakkelijke prooi is voor een politicus die alle macht aan zichzelf wil hebben. Vergeet niet dat Mussolini begonnen is als socialist en ook bij hem partij en beweging samen vielen. Ik geef toe dat de evolutie andersom was: Conner maakt van zijn partij een beweging. Mussolini maakte van zijn beweging een partij.
Ik heb eerder al aangegeven dat in mijn ogen antikapitalistisch links enkel kan functioneren als een beweging en niet als een partij. Anderzijds pleit ik er voor dat een partij achter zich een beweging heeft. Maar als partij en beweging samenvallen komen we in democratisch zeer gevaarlijke toestanden terecht. Ik kan niet geloven dat Conner hiervan niet op de hoogte is… Een gevaarlijk man, die Conner.
Ondertussen lijdt deze Leonie aan de typische ziekte van huidig links: een totaal gebrek aan zelfkritiek.
Als partijen zoals het vlaams blok succes hebben dan is dat volgens die linksen omdat ze afkomen met simpele oplossingen en de mensen naar de mond praten. Tegelijkertijd worden de mensen die zich tot die partijen wenden uitgemaakt voor fascisten en nazi’s. Je krijgt dus twee factoren: propaganda en de fascistische mensen.
In belgië komt er dan natuurlijk ook nog de tweespalt tussen Vlaanderen en Wallonië naar boven en zijn er belgicisten die durven beweren dat het verschil tussen het (zogezegd) linkse Wallonië en rechtse Vlaanderen te wijten is aan de Vlaamse volksaard. Denk maar aan de collaboratie, nietwaar ? Voor wie het zien wil, is het duidelijk: waarom zouden de Walen hun toevlucht zoeken bij rechts populisme, als ze alles al krijgen van hun linkse populisten, de perversie van links door de PS ?
Ze hebben het dan graag ook over Trump. Maar denk je nu echt dat de massa Amerikanen die voor Trump hebben gestemd dat gedaan hebben, enkel omdat ze in zijn propaganda-val zijn getrapt ? Voor de verkiezingen hadden niemand van Trump gehoord. En elke propaganda door Trump werd door specialisten in propaganda van de democraten tegengesproken. Wat was er dan dat maakte dat Trump die verkiezingen toch won ? Het antwoord is simpel: de onvrede leefde al bij de massa. En die onvrede was niet ontstaan onder een populistisch beleid, want voor Trump was er Obama.
Typisch voor de dwaasheid van het denken van ideologische blinden als deze Leonie is een uitspraak zoals deze “Zowel populisten als complotdenkers zien de wereld als verdeeld: een kleine, krachtige groep bovenaan versus een brede, kwetsbare groep onderaan.” Het rare hierbij is dat je deze beschrijving ook als extreem links kan beschouwen. Of hoort het niet bij de marxistische maatschappij-analyse dat je drie niveau’s onderscheidt: bovenaan een kleine groep rijken en machtigen; onderaan een massa machtelozen; met daartussen de politiek die in dienst van die rijken de machtelozen in bedwang houdt en manipuleert ?
Dat in een bepaald klein gedeelte van de wereld gedurende enkele tientallen jaren ook een politiek sterke middenklasse heeft gefunctioneerd, verandert niets aan de basis van de analyse, zeker niet als die middenklasse haar politieke kracht haalde uit socialisme en vakbonden die ideologisch het overwicht van de rijken structureel aanvaarden. Dat ze de harde kanten van dit overwicht proberen af te zwakken, verandert niets aan de essentie.
Eigenlijk is het simpel: extreem rechts groeit omdat links – het socialisme – gewoon geen oplossingen heeft voor de problemen van de gewone man; want die oplossingen zijn er niet binnen het kapitalisme. Maar de socialisten weigeren om die simpele waarheid te zien en kunnen dus niet anders dan de schuld voor hun falen bij de fascisten leggen. Blijkbaar beseffen ze niet dat ze daardoor impliciet toegeven dat we onvermijdelijk naar een nieuw fascisme evolueren? En dan schrijven ze artikels zoals deze Leonie. Heb jij in haar artikel één woord van oplossing gelezen ?