Doorbraak
Dalende onderwijskwaliteit en lerarentekort: kip of ei?
De kwaliteit van ons onderwijs is ondermaats en er is een groot tekort aan mensen die zich voor dat onderwijs willen inzetten.
Je kan dan beginnen over “de lat hoger leggen”; over eindtermen die daarvoor dienen; over leerkrachten die vakken moeten geven waarvoor ze opgeleid zijn.
Je kan het hebben over jobzekerheid voor de beginnende leerkrachten, over betere betaling, betere begeleiding…
Het is allemaal juist en het zal allemaal wel wat helpen, maar het gaat niet naar de kern van de zaak.
Mijn kinderen gaan naar een goede basisschool. Geen witte school, maar ook geen school met een meerderheid van kinderen van ouders van vreemde origine met taalachterstand. De onderwijzers zijn gemotiveerd. Kortom een van de betere scholen.
Ieder jaar is er het schoolfeest. Ik spreek nu over een ervaring van voor-corona.
Op dat feest voeren de leerlingen allerlei dansjes uit.
De leerkracht van mijn dochter had voor K3 gekozen. Interessante vrouw, gediplomeerd, geselecteerd voor Blokken, belezen… met een goed geheugen voor de informatie uit Dag Allemaal en Libelle. Nietzsche was haar onbekend.
En dan zie ik mijn dochter daar ritmisch juiste bekkenbewegingen maken die thuis horen in een neukpartij en bij de Moulin Rouge in Parijs als vulgair worden gezien. Ouders kijken vertederd naar hun kinderen… Niemand schijnt te beseffen wat zich daar afspeelt.
Neen, mijn dochter zal door deze ervaring niet misvormd zijn voor de rest van haar leven. Maar daar gaat het niet om.
Het gaat er om dat we in een wereld leven waarin platvloersheid, oppervlakkigheid, banaliteit… als cultuur worden gezien.
Het gaat er om dat onze leerkrachten zijn zoals de overgrote meerderheid van de andere volwassenen: mensen die op de vraag naar hun hobby’s dadelijk aan shoppen denken; mensen die zich geen vragen stellen als ze winkeliers horen zeggen dat ze hard werken aan het creëren van beleving; mensen die aan knaldrang lijden en dat geen ziekte vinden; mensen die zich geroepen voelen tot verdraagzaamheid als de gemeente geen kerststal meer durft plaatsen op de markt, en zich moreel superieur voelen als ze moslims een zalige ramadan hebben gewenst…
Het gaat er om dat de overgrote meerderheid van de leerkrachten, net zoals de rest van de samenleving, er van overtuigd is dat je vakken zoals Latijn en Grieks, maar beter vervangt door nuttige zaken zoals pc-kennis.
Het gaat er om dat in onze samenleving, verdwazing zoals Pukkelpop een groot-kapitalistisch bedrijf kan worden omdat die verdwazing door de massa niet meer als verdwazing wordt ervaren.
Kortom: het gaat er om dat onze beschaving is afgezakt naar diepe decadentie en dat zelfs wie zich tot de elite rekent dat niet beseft.
Hoe wil je dat in zo ’n samenleving het onderwijs een hoog peil haalt ?
Je kan in zo ’n samenleving wel een onderwijs organiseren dat bekwame techneuten aflevert: artsen die ongelooflijk veel protocollen beheersen; ingenieurs die stevige bruggen bouwen en computerdeskundigen die slimme koelkasten ontwerpen.
Dat onderwijs kan ook mensen afleveren die standbeelden van Leopold II willen bekladden of Conner Rousseau als een grote leider willen achterna lopen.
Maar het kan geen mensen afleveren die mijn blogs lezen en begrijpen.
Die mensen zijn er wel, maar niet dank zij ons onderwijs.
En zo tuimelen we 2022 in. Niets aan te doen.
Ik kan en wil jullie het beste wensen, maar een betere wereld zal het nieuwe jaar niet brengen. De armoede en het schuldig wokige onbenul zullen niet dalen en de oorlogsdreiging zal enkel maar toenemen, net zoals de massa wanhopigen aan de grenzen van fort Europa.
Voor ons milieu hangen we van Zuhal af. Dat zou nog kunnen meevallen, ook al is ze van de N-VA. Voor onze energie moeten we rekenen op Tinne. Dat wordt sowieso een ramp.
Het koninkrijk der belgen zal meer en meer zichzelf tot irrelevant verklaren, maar we zullen er nog niet van af zijn, want de maagd Elisabeth ontroert de armen van geest en De Croo blijft premier enkel en alleen omdat alle partijen schrik hebben van verkiezingen al beweren ze wel onze democratie te verdedigen tegen extreem-rechts dat nog zal groeien.
Neen, het ziet er niet goed uit.
Maar ik kan jullie wel vele momenten van verstilling toewensen, stilte om te beseffen en alleen – zijn om meer open te komen voor de andere.
Ik wens jullie ervaringen van megabewustzijn bij de beluistering van Bach, Tavener en Katharina Baker.
Ik wens jullie dat er, al was het slechts éénmaal, iemand echt gemeend “dank je” tegen je zegt, omdat hij daar redenen voor heeft.
En de heidenen onder jullie wens ik dat ze eindelijk doorheen alle mist en nevel de figuur van Jezus zouden zien als inspiratie voor het geloof, de hoop en de liefde die de mensheid al die eeuwen heeft gemist.
Vwala, ik beschouw mijn taak als bloggende strijder voor hopeloze zaken voor dit jaar als volbracht.
Schol !