Business AM
De financiële revolutie die alles dreigt te veranderen maar volledig onder de radar blijft
Enkele dagen geleden heb ik Jeremy Van der Haegen fel aangevallen omdat hij propaganda verpakte in een zogenaamd informatief artikel. Vandaag moet ik hem prijzen omdat hij me informatie brengt die belangwekkend is en daar ook duiding bij geeft. Dat is dan natuurlijk het cynische verschil: met deze duiding ben ik het eens. Met zijn duiding in het vorige artikel niet.
Het is niet de taak van Jeremy om op Business AM dieper in te gaan op die duiding. Ik mag het hier wel. Sta me toe daar bij op te merken dat een blog dan weer niet de geëigende plaats is om bij die duiding volledigheid te betrachten. Ik ben er zelfs niet toe in staat.
Dit bericht over deze munt wil ik kaderen bij andere gebeurtenissen van deze tijd.
Gisteren heb ik het nog gehad over de overheid die meer en meer ons gedrag wil sturen. Het kan dan gaan over corona, over milieu en klimaat… Zelfs onze sociale zekerheid als verplichte liefdadigheid (voor mijn part noem je het solidariteit) is een vorm van sturing van gedrag.
Ik moet mijn betoog van gisteren hier niet herhalen. Enkele klikken en je hebt het voor je.
Op 7 maart had ik het over het World Economisch Forum, een club van superrijken die dromen van een wereldregering.
Denk daarbij ook aan het thema manipulatie en hersenspoeling dat ik als het voornaamste probleem van deze tijd bestempel, erger dan armoede of klimaat, milieu, migratie… Probeer meer concreet die manipulatie op te merken als het gaat om klimaat, of nu Oekraïne (zowel van Amerikaanse als van Russische kant).
Ook de reclame is een hersenspoeling die ons geschikt maakt voor de reductie van mens tot producent en consument.
Zowel specifiek reclame als manipulatie steunen op sturing van onze emoties.
We gaan naar een mens die zowel in zijn gevoelens, als in zijn denken, als in zijn doen “gestuurd” wordt.
Ik had het gisteren over het belang van de opvoeding tot en de kans op verantwoordelijkheid voor menselijkheid.
Al dat ge-stuur leidt tot de creatie van de onverantwoordelijke mens. En dus tot afbraak van menselijkheid.
De digitale centrale bankmunten (CBDC’s) waar Van der Haegen het over heeft geven de overheid totale controle over de financies van de bevolking. Wie het geld van de mensen controleert, controleert de mensen.
Overigens is dat nu al volop bezig. Probeer eens 10.000 € (ik zeg zo maar iets) van je spaarrekening te halen – in de hoop dat je er na je energierekening nog zoveel op hebt staan. Het gaat om jouw geld. Is dat eigenlijk nog echt zo ? Je kan er natuurlijk een overschrijving mee doen. Maar bij een overschrijving kijkt de halve wereld mee. Als je niet wil dat de overheid controleert naar wie je overschrijft of waarvoor, zit je dus vast. Welnu, zelfs als ik niets te verbergen heb, wil ik niet dat de overheid over mijn schouder meekijkt. De hele zaak is bedoeld om mij te controleren.
Praat eens met mensen die in het onderwijs staan. Heel hun administratie is een middel om hen te controleren. Dat is op zijn minst een rem op creativiteit in de klas. Ik snap niet dat mensen in het onderwijs dat pikken.
Hoe wil je dat ik de overheid vertrouw als ik moet vast stellen dat ik mijn energierekening niet kan betalen en dat de overheid geen geld heeft om die rekening betaalbaar te maken, maar dat ze wél geld heeft om het budget van defensie met miljarden te verhogen boven wat defensie nu al kost, terwijl tegelijkertijd de smeerlappen die gaan lopen met de winst van die energieprijzen ongemoeid worden gelaten ?
De politiek klaagt over de kloof tussen burger en politiek en over het wantrouwen van de burger tegenover de overheid. Misschien ligt de schuld van dat wantrouwen niet bij de burger, maar bij de overheid ? Het is wat te gemakkelijk om de schuld van dat wantrouwen bij het vlaams blok te leggen. Misschien moet de overheid eindelijk eens echt in dienst gaan staan van de burgers en niet in dienst van de rijken en dan de burger een beetje kruimels van de tafels van der rijken toe te stoppen ?
Nu moet je de (top)politiekers met hun inkomsten allerhande bij de rijken rekenen. Misschien zouden de mensen die politiekers meer vertrouwen als ze niet bij de rijken zouden horen…
Ik kom terug op mijn blog van gisteren: een echt menselijke samenleving kan niet zonder verantwoordelijke mensen; mensen die de regels niet volgen omdat ze anders gestraft worden, maar mensen die de zin van de regels inzien en ze volgen om mee te werken aan de opbouw van de samenleving. Als je een samenleving bouwt zonder die verantwoordelijke mensen, bouw je geen samenleving maar een mierennest, kortom, een beestenboel. Dat nest kan ingenieus in mekaar steken en perfect functioneren, maar het blijft wel beestenboel.
Je kan mensen maar opvoeden tot verantwoordelijkheid door hen verantwoordelijkheid te geven. Als je de mensen in alles controleert, ontneem je hen de kans om verantwoordelijkheid te nemen en te groeien in verantwoordelijkheid.
En ja: het zal soms mis lopen. Als dat gebeurt mag en moet er ingegrepen worden. Wie bewijst dat hij niet bekwaam of bereid is tot verantwoordelijkheid moet gecorrigeerd en gestraft worden en onder controle gesteld worden. Maar dan wordt controle een tweede instantie. Nu is het een eerste instantie geworden.
En neen, de ideale mens bestaat niet. En neen, iedereen zal wel eens falen in zijn verantwoordelijkheid voor zichzelf, zijn naasten, zijn gemeenschap, de samenleving. Maar geef mensen – geef de mensheid – de kans en de stimulans om te groeien. Het is de enige weg bergop naar een echt menselijke samenleving.
Nu zitten we op de weg bergaf.
Nogmaals: de Brave New World van Aldous Huxley is in de maak.
Sommigen dromen van de realisatie van die wereld.