Gisteren had ik het over het uur dat je per dag gratis werkt voor je baas.
Maar beeld je nu eens in dat de regering zou beslissen dat we voortaan niet meer enkel voor ons zelf zouden moeten werken, maar dat we een gedeelte van ons loon zouden moeten afstaan voor anderen.
Wedden dat je het er niet mee eens zou zijn ?
Nochtans is het dat wat er al gebeurt: een gedeelte van je loon wordt afgehouden en gestort in allerlei solidariteitskassen, bijvoorbeeld om de werklozen te steunen. Daar kan ik als linkse mens niet tegen zijn.
Een gedeelte van ons loon wordt ons terug afgepakt door de belastingen. Daarmee worden, bijvoorbeeld, ons onderwijs en onze gezondheidszorg gefinancierd. Daar kan ik niet tegen zijn. Natuurlijk moet dat geld goed besteed worden, maar in principe ben ik het er mee eens.
Maar een gedeelte van mijn loon wordt ook besteed aan de aankoop van geldverslindende wapens. Mag ik het daar niet mee eens zijn ? En zou onze democratie dan niet zo in mekaar moeten zitten dat ik kan weigeren dat mijn loon daarvoor gebruikt wordt ?
Een deel van mijn loon wordt ook cadeau gedaan aan het koningshuis. Per belg is het natuurlijk niet veel per jaar, maar als ik een beetje principieel denk: waarom kan ik niet beletten dat ik moet werken om een familie in Laeken die al een enorme rijkdom heeft opgebouwd door negerkes in Congo de handen af te kappen, een nog luxueuzer leventje te laten leiden ? Waarom kan ik niet eisen dat dat geld, al is het niet veel per jaar, wordt gebruikt voor mensen in armoede; om de brooddoos van kinderen op school te vullen ? Neen, daarmee worden waarschijnlijk niet alle brooddozen mooi gevuld. Maar daar gaat het niet over.
Neen, het moet niet dat ik kan weigeren om mijn deel te betalen. Het moet niet dat ik kan eisen om dat geld zo maar voor mezelf te mogen houden. Maar mag ik dan ten minste een beetje inspraak hebben in waarvoor het wordt gebruikt ?
Moeten we die vraag niet stellen in het democratisch debat ?