Oorlog en Vrede

Sta je me toe dat ik het beu ben ? Dat ik het niet meer snap ?

Mag ik er van uitgaan dat 99% van de mensen verlangen naar vrede ?

Ok, pak me niet op dat getal. Voor mijn part zijn het er slechts 98%.

En toch kennen wij geen vrede op deze aardbol.

Onze overheden bereiden ons stapje voor stapje voor op de komende wereldoorlog. Niemand geeft aan dat die oorlog nog te vermijden valt of hoe dat zou kunnen gebeuren (behalve ik in vorige blogs 🙂 Navo-baas Rutte ziet het gebeuren binnen de vier à vijf jaar. 

De massa legt zich neerlegt bij het onvermijdelijke. Sommigen doen dat door ontkenning. Anderen vluchten weg in “carpe diem”, pluk de dag, want veel dagen zijn er niet meer.

Waardevol is de houding van de mensen die de werkelijkheid zien, maar weigeren zich door de angst te laten verlammen en blijven ijveren voor het goede, het mooie …

Maar allemaal leggen we er ons bij neer. Ik zie nergens actie.

Het is zo ontgoochelend: we zijn met miljarden die vrede willen, maar we laten ons leiden door enkele psychopaten die de macht hebben gegrepen – die  zich door ons democratisch aan de macht laten brengen –  en die ten oorlog willen trekken.

Persoonlijk zullen zij niet zullen lijden onder het oorlogsgeweld.

Wedden dat jij nu dadelijk aan Poetin hebt gedacht ? Ah ja, want dat wordt ons dagelijks via de media ingelepeld: Poetin is de oorlogsstoker. Maar wie een beetje objectief denkt wéét dat Biden, Obama … – ga zelf maar verder terug – geen zier beter zijn dan Poetin. Het enige verschil is dat wij door onze geschiedenis aan de kant moeten staan van dat Amerikaans gespuis.

Iedereen walgt nu van Trump. Ook ik. Maar Trump is wel in de Amerikaanse geschiedenis een van de weinige presidenten die in zijn ambtstermijn geen oorlog is begonnen. Ik ben geen specialist. Maar het zou me niet verbazen dat hij de enige is. Neen, dit is geen pleidooi voor Trump. Maar het zeg alles over zijn voorgangers.

Maar of je het nu hebt over de leiders van de VS, van Rusland, China, Iran, Israël … het maakt niet uit: wij willen vrede en toch laten we ze begaan.

99% van de wereldbevolking ondergaat de wil van 1% en gaat er aan ten onder.

Hallo, mensen van goede wil die bij Kerstmis nog vroom over Vrede op Aarde hebben gezongen ?

Voor wie de boodschap van Jezus ernstig neemt, komt telkens opnieuw naar boven dat ze over vrede gaat; over innerlijke vrede, maar ook over “wereldse” vrede; over wereldvrede.

Hallo Franciscus in Rome ?

Waarom eigenlijk roept Franciscus niet alle katholieken in de wereld op om in verzet te komen  ?

Om te weigeren de wapens op te nemen ?

Om het krapuul aan de top op te sluiten waar het hoort: in de afdeling psychiatrie ?

Nu moet je natuurlijk geen adept van Jezus te zijn om naar vrede te verlangen.

Boeddhisten staan er om bekend vredelievend te zijn. Dat ze het nu maar eens tonen en van hun matjes af komen.

Waarom eigenlijk komen er hier geen mensen op straat om te protesteren tegen de verhoging van het defensiebudget ?

De leerkrachten die op straat komen voor hun pensioenen, moeten toch weten dat die wapens zullen betaald worden door hun vermindering van pensioen ? Waarom combineren ze dan niet de twee eisen in hun betoging ?

Onze media roeren, trouw aan de macht, de oorlogstrom. Ze doen volop mee aan de demonisering van de vijand die de massa klaar maakt om enthousiast als kanonnenvoer te gaan marcheren.

Waarom worden onze kranten, de VRT … niet overspoeld met lezersbrieven waarin wordt aangeklaagd dat dat journalistiek gepeupel meewerkt aan de ondergang ?

Je voelt dat ik kwaad ben. Het is de woede van wie onmachtig is, want ik wéét dat die lezersbrieven er niet zullen komen; dat de leerkrachten onbenullige sullen zijn die zelfs niet beseffen hoe de wereld in mekaar zit en dat ze de kinderen in hun klassen voorbereiden op functioneren in een catastrofe.

Ik wéét dat als de legerdienst terug wordt ingevoerd de dienstweigeraars enkelingen zullen zijn, die dan ook vakkundig zullen worden afgevoerd.

Want dàt is het drama: wie als enkeling actie voert, wordt de pineut.

Neen, ik roep je dus niet op om zo maar persoonlijk brieven naar de media te sturen. Maar als mensen groepen zouden kunnen vormen die als groep actie voeren; als die groepen mekaar zouden ontmoeten en samenwerken, zou er misschien toch een sprankeltje van hoop ontstaan.

Geloof ik daarin ? Neen, natuurlijk niet.

Want de Jezus van Kerstmis is als misdadiger gestorven op een kruis.

En de verrijzenis dan ? Ja, natuurlijk, maar ze is er wel pas gekomen na het graf.

Sorry !