Doorbraak
Het onverwerkte verleden van Franstalig België
Michael Freilich is een Jood. Dat is zijn fout niet… Voor jullie me afschieten als antisemiet en verdediger van de holocaust: ik bedoel daarmee niet dat er iets fout mee is om Jood te zijn. Maar laat me mijn zinnetje afmaken: … en ook niet zijn verdienste. Jood zijn is, net als Vlaming zijn, gewoon een feit. Maar waar ik eigenlijk naartoe wil: diezelfde mensen die mij er zouden op pakken dat ik iets zou hebben tegen Joden, zijn zelf wel tegen Vlamingen. Vlaams zijn is voor deze nep linksen zowat het ergst denkbare. Belg zijn is dan wel weer Ok.
Vind je het niet raar dat ik als Vlaming niet fier mag zijn op mijn geschiedenis (ik ben dat niet, maar dat is hier even niet terzake), maar dat ik wél schuldig ben aan mijn Vlaamse geschiedenis van de collaboratie ?
Kijk, het gaat natuurlijk niet over deze of gene Vlaming of Waal. Het gaat over Vlaanderen en Wallonië en hun geschiedenis. Nog eens: als je het over de belgische geschiedenis mag hebben, mag je het ook over de Vlaamse geschiedenis hebben.
Nu zijn er natuurlijk scherpslijpers die er op wijzen dat de belgische geschiedenis begint bij de stichting van belgië en dat er dus eigenlijk geen Vlaamse geschiedenis is. Ze hebben het dan over het feit dat er bij de Guldensporenslag veel franstaligen aan de zogezegd en dus valse Vlaamse kant meevochten, of dat Limburg nooit tot Vlaanderen heeft behoord. De Vlaamse geschiedenis kan dan hoogstens beginnen bij, laat ons zeggen, de oprichting van het Vlaamse parlement in 1995. Waar halen de Vlamingen eigenlijk het recht om fier te zijn over Rubens en Van Eyck ? Welnu, ik wil daarin meegaan. Maar als Vlaanderen pas in 1995 is beginnen bestaan, moeten die belgicisten ook logisch blijven en is de collaboratie geen Vlaamse, maar belgische geschiedenis. Schande over belgië !
Maar goed: als het over de collaboratie gaat splitsen de belgicisten dus wél graag belgië en gaat het over Vlaanderen.
Inderdaad: de collaboratie is een triestig element in de Vlaamse geschiedenis. Maar dit is wat Freilich zegt: Vlaanderen heeft dit element verwerkt. Het heeft het feit erkend en er afstand van genomen. Dat er Vlamingen zijn voor wie dit niet geldt, is van weinig belang. Je kan onmogelijk stellen dat het democratisch verkozen Vlaamse parlement fascistisch is en de collaboratie goedpraat. En voor de kwaadwilligen onder jullie: het succes van het Vlaams blok is niet te danken aan het feit dat zoveel Vlamingen nog collaboratiegezind zijn.
Wallonië echter heeft géén afstand genomen van zijn collaboratie. Het ontkent ze. Ja, Wallonië kan niet ontkennen dat er collaboratie is geweest, maar die telt niet mee, wegens veel minder dan in Vlaanderen. Nochtans leverde Wallonië méér volk aan de Waffen SS dan Vlaanderen. Het Vlaamse legioen bestond uit 1100 vrijwilligers. Het Waalse telde er 1440. Als je daarbij rekening houdt met het feit dat er meer Vlamingen zijn dan Walen, wordt dat véél meer volk. Dus waar hebben die Walen het eigenlijk over ? Daarbij blijkt uit onderzoek dat de Franstalige collaborateurs veel meer echte fascisten waren.
Bij de Vlamingen speelden drie factoren die samenvielen in de overtuiging die hen naar het Oostfront bracht: Vlaamsgezindheid, katholicisme en fascisme. Dat dat Vlaamse en zeker dat katholicisme vergissingen waren, is niet terzake. Bij de Walen speelde enkel de nazistische overtuiging. Het Waalse belang was onbestaande, en Degrelle, alhoewel katholiek begonnen, was in zijn Rexisme rabiaat antikatholiek.
Wallonië was méér fascistisch dan Vlaanderen !
Maar toch proberen de Franstaligen om Vlaanderen op te zadelen met een schuldcomplex en wassen de eigen handen in onschuld.
Neen, ik beschuldig de Walen er niet van dat het fascisten zijn. En evenmin praat ik de Vlaamse collaborateurs goed. Maar ik klaag wel aan dat er nog altijd in Franstalig belgië omwille van de collaboratie haat wordt gevoed tegen alles wat zich als Vlaams wil profileren, en tegen Vlaanderen gewoon omdat het bestaat (als recente staat).
Overigens zie je in dit laatste punt hetzelfde fenomeen terugkeren. De Franstaligen slagen er in om zelfs Vlamingen er van te overtuigen dat de federale staatsstructuur er is gekomen door de schuld van de Vlamingen die belgië willen afbreken. Nu zijn er natuurlijk Vlamingen die belgië willen afbreken. Ik hoor daar bij. Maar het zijn niet dié Vlamingen die de opeenvolgende staatshervormingen hebben georganiseerd. Het vlaams blok is nog geen seconde aan de macht geweest en de n-va is bij geen enkele staatshervorming betrokken.
De staatshervormingen zijn er gekomen onder Gaston Eyskens, Wilfried Martens, Jean-Luc Dehaene, Guy Verhofstadt, allen overtuigde belgicisten, en ze hadden niet de bedoeling om belgië af te breken, maar in tegendeel om belgië te redden. De laatste staatshervorming is er gekomen onder Elio Di Rupo met de steun van Groen en Ecolo…
Weet daarbij dat de eerste eis voor een federalisering er is gekomen vanuit Wallonië dat zich onder Gaston Eyskens beknot voelde om een eigen economische politiek te voeren. Die eis is in Wallonië ontstaan in 1960 bij de Waalse protesten tegen de eenheidswet. De Vlamingen hebben in die eis van de Franstaligen de kans gezien om een definitieve slag te slaan op gebied van taal en cultuur en tegenover de Franstalige eis voor (economische) gewesten de eis van (cultuur)gemeenschappen gesteld.
En toch is zowat iedere belgicist er van overtuigd dat de Vlamingen de schuldigen zijn.
Voorwaar, die Franstaligen zijn echte meesters in Pontius Pilatisme.
Een voorstel: vervang in Franstalig belgië alle standbeelden van Leopold II door beelden van Pontius Pilatus. Toch passend in deze coronatijden met fanatiek handengewas ?