De wetenschap vercommercialiseert

Doorbraak

Dirk Van den Eede

Biomassacentrale: oplossing of probleem?

In Canada bomen kappen en naar Europa verschepen om ze op te stoken in biomassacentrales … Hoe milieuvriendelijk is dat? Toch gebeurt het. Deze absurde praktijk wordt zelfs gesubsidieerd. Moeten alle biomassacentrales meteen de oven sluiten? Neen, want er bestaat wel degelijk een verstandige, kleinschalige aanpak. Is de pas vergunde biomassacentrale in Ronse een positief verhaal? Daarvoor moeten we eerst dieper ingaan op wat biomassacentrales eigenlijk zijn

Èen ontluisterend verhaal over goede bedoelingen en nefaste resultaten. Ja, ik ga er van uit dat de groenen die in de tijd van toen voor de biomassacentrales gepleit hebben, echt wel goede bedoelingen hadden. Maar als je dit leest kan je niet anders dan besluiten dat biomassacentrales een slechte oplossing zijn voor de vervanging van fossiele brandstoffen. En het falen van de oplossing ligt niet enkel bij de misbruiken, maar ook bij het biomassa-systeem op zich. Hallo, groenen, hoe weet ik zeker dat de oplossingen die jullie nu voorstellen, wél blijvend zullen zijn ?

Eind jaren tachtig van de vorige eeuw werd de biomassa nog gezien als een goede vervanger voor fossiele brandstoffen. Dat doet de vraag rijzen: hoe kan het dat toen niet al geweten was, wat we nu weten over de biomassa-aanpak ? Waar was de wetenschap toen ? Lees verder “De wetenschap vercommercialiseert”

Of hoe een verstandige optimist zich vergist

MO*

Alma De Walsche

Een pleidooi voor actieve verontwaardiging: meer engagement, meer verantwoordelijkheid en meer overgave

Onderzoeksrechter Baltasar Garzón: ‘De ommekeer van het economisch model, daarover gaat het’

We bevinden ons vandaag op een revolutionair moment, vindt onderzoeksrechter Baltasar Garzón. In een wereld die barst van de ongelijkheid staan twee modellen lijnrecht tegenover elkaar: het neoliberale model van de elites die zich vastklampen aan corporate power, en het model van diverse meerderheden die het niet langer tolereren om uitgesloten te worden. We staan aan de rand van de afgrond. Of we in de afgrond vallen, hangt af van de manier waarop we reageren op de huidige situatie, aldus Garzón. ‘Het is niet zo dat iedereen corrupt is en alles reeds verloren.

Voor mij een goed artikel, al zal het je niet verwonderen dat ik het niet met alles eens ben.

Ik ga hier niet dieper in op deze thema’s, maar geef ze enkel aan.

Neen, opsplitsen van grote landen is geen stap terug in het verleden. Het is een stap naar de toekomst.

En neen, de klimaatprotesten van de jongeren zijn niet positief. Ze zijn het resultaat van manipulatie. En die manipulatie komt niet uit linkse hoek, wat onze nep linksen daar ook over beweren.

Maar er is veel fundamentelere kritiek, die al in de tweede zin naar boven komt. Ik citeer: … staan twee modellen lijnrecht tegenover elkaar: het neoliberale model van de elites die zich vastklampen aan corporate power, en het model van diverse meerderheden die het niet langer tolereren om uitgesloten te worden… Einde citaat. Het gaat om die twee modellen. Welnu, ik zie er slechts één: het neoliberale model. De protesteerders hébben geen model. Lees verder “Of hoe een verstandige optimist zich vergist”

Jan Mertens vertelt een ontroerend verhaal, en ik moet er mee lachen

MO*

JAN MERTENS

Er is nood aan heel veel, kwetsbare en zoekende, verhalen om de hoop te verbeelden

Veranderende verhalen in tijden van klimaatcrisis

Wat zouden we zonder verhalen zijn? Ik denk dat waarschijnlijk elke mens een diep verlangen naar verhalen heeft. Je moet alleen al maar de magische woorden er was eens uitspreken of iets in je lichaam opent zich voor wat er zal komen. Verhalen geven ons het gevoel dat dingen kunnen gebeuren in een soort logische volgorde, waardoor je iets lijkt te begrijpen van het oerwoud van de menselijke ervaring. Door over jezelf een verhaal te vertellen, krijg je een identiteit en kunnen anderen jou in een context of een tijdlijn zien

Jan Mertens is een krapuleus ventje. Ik zeg dat omdat er een heel rare passage in zijn overigens bijna mooie bijdrage staat. Ik geef ze je hier integraal:

In dat rapport van de OESO staat overigens nergens dat een beleid dat kiest voor je terugtrekken uit aangegane klimaatverbintenissen, je afscheuren van een al heel klein land of van de EU, het afbouwen van sociale bescherming, het schrappen van die paar kleine ingrepen zoals rekeningrijden of een voorzichtige groene fiscaliteit, het afbouwen van de overheid, het vergroten van de ongelijkheid, het proberen te weren van migranten, het beschermen van de privileges van de rijken of het culpabiliseren van actieve jongeren die vragen dat wie verantwoordelijk is ook verantwoordelijkheid draagt ook maar in enige mate zal bijdragen aan het voorkomen van de ‘systemic collapse’, telkens integendeel.

Deze passage past op geen enkele manier in de rest van zijn verhaal over verhalen. En ze is een onverbloemde aanval op de n-va en de regering Jambon. Even tussendoor het koninklijk profitariaat verdedigen. Nu mag je van mij de n-va en Jambon aanvallen, zoveel je wil. Maar doe het dan in een correcte context, en met intelligente argumenten. 

De context klopt niet omdat zijn betoog gaat over een fundamentele paradigmaverandering. Het gaat over een ander economisch systeem, en een andere mensvisie en hoe die via verhalen bij de mensen te brengen. In deze passage doet Mertens alsof de “systemic collapse” wel zou kunnen voorkomen worden door zich niet terug te trekken uit klimaatverbintenissen, een klein land niet te splitsen, enz. … Dat is natuurlijk zever. Ook al zijn sommige punten op zich terecht, ze hebben niet vandoen met de instorting van het systeem.

Maar laat me toch ook kijken naar wat ik goed vind.

Inderdaad verhalen zijn belangrijk. Daar ben ik het volledig mee eens. Het succes van de TV-series komt van de hang van mensen naar verhalen.

Het is ook waar dat de mens meer is dan een egoïstisch berekenend wezen. Hij is ook sociaal en gericht op de medemens. Het is nodig om dat te benadrukken. Maar als de conferentie ‘Averting Systemic Collapse’ die Mertens aanhaalt, stelt dat het sociale in de mens een belangrijke economische factor is, dan kan dat wel waar zijn voor de dienstensector in de economie. Maar het is op dit ogenblik zeker niet zo in de harde economie van de productie. Zal het dat in de toekomst wél ooit zo zijn ? In mijn boek Eutopia ga ik er van uit dat dat kan, omdat anders een echt menselijke economie niet mogelijk is. Maar dat is héél verre toekomst. Mertens suggereert dat mensen egoïstisch zijn omdat ze al lang voortdurende het verhaal horen dat ze egoïstisch zijn. Welnu: mensen zijn niet egoïstisch omdat hen dat verteld wordt, maar gewoon omdat ze dat zijn. Iedere mens wordt op zijn minst egocentrisch geboren. Daar is nog veel meer over te zeggen. Als jullie braaf zijn en iedere dag mijn blog lezen, wil ik het je ooit nog wel eens “vertellen”. Mag ik een suggestie doen voor Mertens: hij zou een verhaal kunnen bedenken waarin de overgrote meerderheid van de arbeiders niet alleen werken om (zo veel mogelijk) geld te verdienen om zo rijkelijk mogelijk te kunnen leven, maar dat een belangrijkere motivatie voor hun werkzaamheid zou zijn dat ze door hun werk aan anderen en de samenleving dienst bewijzen. Dat zou dan natuurlijk ook inhouden dat ze als het nodig is voor de samenleving, bereid zijn om loonsverlaging te aanvaarden. In een economie die niet meer gericht is op groei, zàl dat nodig zijn.

Vergis je niet: ook ik ben tegen een economisch systeem dat gericht is op ongebreidelde groei en dat niet zonder die groei kan. Maar dat veronderstelt dan wel die nieuwe mens.

Daar stoot ik op iets wat me verontrust: het woord “averting” in de titel van die conferentie. Averting betekent “afwenden, verhoeden, voorkomen. De bedoeling is dus om het ineenstorten van het systeem te voorkomen. Maar dat systeem is toch het huidige systeem, het kapitalisme ? Door zijn titel suggereert Mertens dat het om de instorting van het ecologische systeem gaat. Maar dat rapport “Beyond Growht” begint met de vraag: Why we need a new economic approach ? En het antwoord is:

The world faces profound economic challenges  

Accelerating environmental crisis

Rapid technological change

New patterns of globalisation

Demographic change

En gaat verder met de vaststelling dat de meeste economieën nu slechter presteren dan vroeger. Het klimaat-en ecologisch aspect is dus eigenlijk slechts ondergeschikt.

Dat wil dus zeggen dat de conferentie een ineenstorting van het kapitalistische economische systeem wil voorkomen, door dat niet meer gericht wordt op economische groei. Maar het blijft dus wel nog altijd kapitalisme. 

Maar het kapitalisme is niet enkel een systeem dat gericht is op groei, maar ook een systeem waarin de kapitalist als eigenaar van de productiemiddelen, de baas is, en het geld naar hem vloeit, waarbij hij de kruimels van zijn rijkgevulde tafel laat vallen die nodig zijn om zijn werkvolk aan het werk te houden. Het is een systeem waarin de ongelijkheid tussen kapitalist en werker essentieel is. Wil de conferentie gewoon het economisch systeem technisch aanpassen, maar die ongelijkheid in stand houden ? Wil de conferentie een “sociale” werker omdat die inderdaad bereid zou zijn om lager loon te aanvaarden vanuit bekommernis voor het algemeen welzijn, terwijl de winst ongeremd naar de kapitalist blijft vloeien ? Ja, ik weet het: in dat rapport wordt ook gesteld dat er moet gestreefd worden naar meer welstand voor de individuen en een minder grote kloof tussen rijk en arm. Maar we weten dat die praat al lang wordt verkocht, en dat ze daar niets van menen. De enige reden waarom ze de groeiende kloof tussen rijk en arm onder controle willen houden, is de angst voor een wereldwijde massale opstand van de primitieve horden.

Mertens zegt zelf dat de OESO geen club van groen-linkse kabouters is. Blijkbaar doet dat bij hem geen alarmbellen rinkelen. Bij mij wel. Ik geloof niet dat de kapitalisten streven naar een systeem waarin zij niet meer de baas zijn.

Ondertussen hoor ik linksen kracht en hoop putten uit dat soort conferenties en rapporten. Ze denken dat Greta links is als ze de VN toesnauwt dat de groei niet oneindig kan zijn. Ze geloven niet in levensechte verhalen, maar in sprookjes. Als een verhaal begint met “er was eens…”, weet je dat het niet waar is.

Het taboe van de economische groei

Doorbraak

Luc Nagels

Bevolkingsexplosie en mondiaal straatprotest

demografie: taboe en drijvende kracht

Overal ter wereld heerst er onrust. Samenlevingen en democratieën staan onder druk. Hiervoor worden vele redenen aangehaald, maar de belangrijkste blijft een taboe: de enorme bevolkingsgroei.

Je moet het niet altijd eens zijn met Luc Nagels, maar de man levert wel altijd interessante en intellectueel eerlijke bijdragen. Ook hier. 

Ik heb het in eerdere blogs rond de klimaatproblematiek al aangeklaagd dat de activisten het wel belangrijk vinden om ons minder vlees te laten eten, maar met geen woord reppen over het demografische probleem. Nochtans toont Nagels goed aan dat dit een belangrijke factor is in de milieuproblematiek.

Maar natuurlijk is het niet de enige. Lees verder “Het taboe van de economische groei”

Slechts twee lidstaten van de VN zijn niét kapitalistisch.

Uitpers

Antoine Uytterhaeghe

VN in de schaduw van oorlog en dictatuur

Het werd al menig maal vastgesteld. De Verenigde Naties en het internationaal recht zijn niet in staat de veiligheid en vrede op deze wereld te garanderen. De VN is een organisatie gevormd als antwoord op de opkomst van het fascisme in Europa en de bloedige Tweede Wereldoorlog met z’n meer dan 70 miljoen slachtoffers

Ik geloof het: de VN is opgericht met een goed doel: de strijd tegen fascisme en oorlog. Nu heb je dit artikel natuurlijk niet nodig om te zien dat die strijd niets uithaalt. Beroep doen op de VN staat gelijk aan beroep doen op een dief om je huist te bewaken. Die strijd kàn niet succesvol zijn, omdat de VN niet strijdt tegen de oorzaken van oorlog: het kapitalisme. En de VN kàn niet strijden tegen het kapitalisme omdat zowat alle staten die er deel van uitmaken kapitalistisch zijn. Enkel Cuba en Noord-Korea kan je als niet-kapitalistisch beschouwen. Ook China is een kapitalistisch land geworden. Lees verder “Slechts twee lidstaten van de VN zijn niét kapitalistisch.”

Over Jambon en armoede ( 2 )

Wij leven in de illusie dat  herverdelingsmechanismen en sociale zekerheid de armoede oplossen. Het kan raar klinken, maar onze sociale zekerheid is geen instrument tegen de vorm van armoede die eigen is aan onze huidige westerse samenleving. Ze is een instrument tegen tegenslagen in het leven, en om dan armoede te voorkomen. Ze dient om een tijdelijke werkloosheid op te vangen, of ziekte en ouderdom. Maar die werklozen, zieken of ouderen zijn geen armen. De sociale zekerheid voorkomt dat ze arm worden, maar mensen die al arm zijn, worden niet uit hun armoede gehaald. 

Sociale zekerheid gaat over zekerheid. Daarom is veel sociale zekerheid ook georganiseerd als een ver-zeker-ing. (Bijvoorbeeld de ziekteverzekering). Maar denk je dat armen zich kunnen verzekeren tegen armoede ?

De sociale zekerheid maakt dus wel dat de armoede door uitbuiting door de kapitalist, wordt ingedamd, maar toch is er nog armoede in onze samenleving. Die moet dus een andere oorzaak hebben.  Lees verder “Over Jambon en armoede ( 2 )”

Over Jambon en armoede ( 1 )

Doorbraak

Philippe Clerick

Een ‘kille’ regering

Woon- en jobbonus anders bekeken

Tegen de nieuwe Vlaamse regering wordt aangevoerd dat ze ‘kil’ is. Je komt het woord overal tegen. Björn Rzoska van Groen zegt bijvoorbeeld in de Zondagskrant: ‘Nieuwkomers moeten hogere drempels over […]. Werklozen moeten voortaan gemeenschapsdienst doen […]. De bouwmeester moet zich bezighouden met zijn kernopdracht […]. De regering wil spijbelen harder aanpakken […]. De VRT wordt in een [financieel] keurslijf gestopt. Ik vrees voor een kil en hardvochtig Vlaanderen.

De verenigde linkse oppositie haalt op dit ogenblik de bovenhand in de propagandastromen die constant op ons worden losgelaten. Dat is voor de wringer in mij genoeg om ook een tegenstem aan het woord te laten.

Tot nu toe heb ik geen commentaar gegeven bij het regeerakkoord. Ten eerste omdat ik er te weinig van weet. En ten tweede omdat ik het niet kan opbrengen om er meer over te weten te komen, omdat het eigenlijk slechts een verklaring is, en ik wil afwachten wat er in de praktijk gebeurt. Dat weet de oppositie ook. Maar intellectuele eerlijkheid is niet het kenmerk van huidig links. Ik vind het verschrikkelijk om te moeten zeggen: de laatste jaren zijn er slechts twee politici geweest die ik niet heb betrapt op intellectuele oneerlijkheid: Bart De Wever en Jonh Crombez. En John wordt door zijn eigen linkse achterban in zijn rug geschoten. Lees verder “Over Jambon en armoede ( 1 )”

Geluk en economie

Knack

Bieke Purnelle

Waarom vrouwen betere seks hebben onder het socialisme

In haar nieuwe boek legt Kristen Ghodsee de link bloot tussen prestaties in de slaapkamer en het samenlevingssysteem. We mogen het voorwoord van Bieke Purnelle publiceren. ‘Tachtig procent van de Oost-Duitse vrouwen kreeg ten tijde van de DDR een orgasme tijdens de seks, een uitzonderlijk hoog cijfer in vergelijking met hun westerse zusters.

Een tijdje geleden heb ik Bieke Purnelle zwaar aangevallen. Nu moet ik haar grotendeels bijtreden.

Laat me al dadelijk stellen dat dit geen pleidooi is voor een communisme à la DDR, of zelfs maar om het even welk communisme dat we tot nu toe hebben gekend.

Gisteren had ik het over de verbinding tussen feminisme en economische toestand. Eigenlijk kan je stellen dat het boek dat Purnelle inleidt daarvan een illustratie is.

Het basisgegeven is duidelijk: er is een verband tussen economie en ethisch bewustzijn, maar ook tussen economie en manieren van denken en leven in het algemeen, ook in de persoonlijke sfeer. Er is dus ook een verband tussen economie en geluk. Lees verder “Geluk en economie”

Over de aanslag in Halle

Knack

Ludo Abicht

‘Aanslag in Halle is geen nieuw verschijnsel, en dat is net het verontrustende eraan’

Zijn verklaringen over ‘de leugen van de Holocaust’ konden zo uit een antisemitisch pamflet van de jaren 1930 of een toespraak van Hitler geplukt zijn’, schrijft Ludo Abicht over de neonazi die in het Duitse Halle een aanslag pleegde waarbij twee mensen om het leven kwamen.

Een goed artikel van Ludo Abicht. Hij omschrijft zichzelf als een positief atheïst en is actief in de Vlaamse beweging. Daar is hij lid van Vlinks, een beweging die ijvert voor een linkse Vlaamse beweging. 

En hij legt de vinger op de wonde: hoe is het mogelijk dat mensen nu opnieuw aanhangers van het nazisme kunnen zijn ? Let op het woordje “opnieuw”. Zijn antwoord is correct: de basis voor de groei van extreem rechts is te vinden in de socio-economische toestand. Lees verder “Over de aanslag in Halle”

De sport belachelijk gemaakt

Het Nieuwsblad

Marathon in minder dan twee uur! Eliud Kipchoge duikt als eerste mens onder magische grens

Het is gebeurd: Eliud Kipchoge is de eerste mens die de marathon in minder dan twee uur heeft gelopen. De Keniaan schreef geschiedenis tijdens een gehypete (en louter prestigieuze) recordpoging met een fabelachtige tijd van 1:59:40

Dit is van een groteske belachelijkheid, een aanfluiting van de sport.

Ja, ik heb respect voor Kipchoge: hij heeft er alles aan gedaan om zijn talent te ontwikkelen. Maar ik heb geen respect voor zijn record, want ik heb hetzelfde respect voor iemand met weinig talent die er ook alles  aan doet, en de marathon loopt in vier uur.

Maar er is fundamentelere kritiek. Lees verder “De sport belachelijk gemaakt”