De Morgen
Ik heb het er al over gehad: hoe pretentieus en arrogant ben je wel niet als je als zeventienjarige verklaart dat je best wel wil samenwerken met Bart De Wever; dat voor jou Joke Chiemneyfly niet had moeten opstappen; en dat je heel tevreden bent over de klimaatambities van de nieuwe milieuminister Van den Heuvel… Een meisje, zot van glorie.
Het belgicisme heeft een nieuw monster gebaard. En het heeft een naam: Anuna. Begrijp me niet verkeerd, Anuna heeft niet plots bokkepoten en een staart gekregen, maar het belgicisme heeft wel iets met haar gedaan. En daarmee vervoegt het de gelederen van die andere monsters die het koninklijk paleis bewonen, van de ministers van staat (zie de lijst hier) en van de adel, (hier). Wat die adel betreft: je hebt daar natuurlijk de oude adellijke families. Die mensen kunnen er natuurlijk niets aan doen dat ze als monster geboren worden. Maar er zijn ook mensen die door verdienste in de adel verheven zijn. Daarbij Will Tura, de belgische zanger die het best tegen de toon kan zingen; Stijn Coninx die een film gemaakt heeft, Eddy Merckx die hard kon fietsen, Jef Colruyt, maar ik zou niet weten waaraan die zijn titel verdiend heeft. En die mensen hadden kunnen weigeren om monster te worden, maar hebben bewust en vrijwillig de kont van de koning gelikt.
Neen, Anuna is nog niet officieel tot monster verheven. Maar gezien haar enorme verdienste voor de verkiezingsoverwinning van de groenen in dienst van vorst en vaderland, kan het niet anders of ooit zal er een De Wever in de belgische adel worden opgenomen.