MO
Enkele onthutste opmerkingen van een eenvoudige elektriciteitsgebruiker
Groenen, vriend of vijand, (ja, ik heb ook vrienden bij de groenen) noemen mij een klimaatontkenner. Nu getuigt het gebruik van dat woord natuurlijk niet van intelligentie, want wie kan er nu het klimaat ontkennen ? Maar goed: ik ben géén klimaatontkenner. Ik beweer niet dat er niets aan de hand is met ons klimaat. En ik ontken niet dat het mogelijk is dat de menselijke CO2 daar iets mee te maken heeft, ook al is er de wet van Beer die wél stelt dat er geen verband tussen opwarming en CO2-toename mogelijk is. Maar daar over zou ik toch meer inzicht moeten verwerven. En ik ontken niét dat we naar een transitie moeten, wég van de olie-energie. Ik ben voor windmolens en zonnepanelen.
Ja, ik denk dat we voorlopig nog niet zonder kernenergie kunnen. Voor mij is kernenergie geen taboe. Ik ben er wél van overtuigd dat de transitie wég van kernenergie zo snel mogelijk moet gebeuren. Maar ik denk ook dat windmolens en zonnepanelen niet genoeg zijn om die transitie te laten gebeuren, ook niet op lange termijn, en dat we dus ook alles moeten zetten op de ontwikkeling van, bijvoorbeeld, de waterstoftechnologie.
Ik denk dus dat Van Istendael ten gronde gelijk heeft. Ik vind hem een verstandige mens, ook al ben ik het niet altijd met hem eens. (Met wie wel ?) Ook ik vind het een schande wat de electriciteitsproducenten met ons uitspoken. Hoe ze ons beliegen en bedriegen en het geld uit onze zakken kloppen en overhevelen naar de rijken.
Ook ik vind het schandalig dat de grote elektriciteitsgebruikers enige tijd geld gaan krijgen om stroom te gebruiken.
Maar waarom is Van Istendael daar zo verwonderd over ? Zijn die elektriciteitsbedrijven geen firma’s met winstoogmerk ? Strijken de aandeelhouders van die bedrijven niet ieder jaar een mooie winstdeelname op, en worden ze daar dan niet rijker van ? Wat is eigenlijk het verschil tussen die winst en het geld dat ze gaan krijgen om stroom te gebruiken? Van Istendael maakt er zich terecht druk om dat de armen géén geld krijgen voor gratis stroom, laat staan om stroom te gebruiken. Maar is dat niet logisch ? Want die investering bij de armen, brengt niets op. Ze hebben niets dat kan opbrengen. Dat is anders bij die grote bedrijven, die zelf winst genereren. Want de aandeelhouders van die grote bedrijven, zijn grotendeels dezelfden als die van de elektriciteitsbedrijven. Voor hen is het slechts een vestzak-broekzakoperatie.
Electriciteitsproducenten en grote bedrijven… één strijd ! Beiden hebben hetzelfde doel in die strijd: rijk worden met de arbeid en het geld van de gewone man. Want die werkt voor zijn loon, en draagt dan, dat loon terug af aan die bedrijven, en zo ook aan die aandeelhouders. En vermits de energieproducenten geen concurrenten zijn van die grote bedrijven kunnen ze mekaar versterken. Op kap van de gewone man. Op jouw en mijn kap.
Dat is dus echt niets om verwonderd over te zijn. Het hoort gewoon tot de essentie van het systeem. Ik verbaas me er elke dag opnieuw over dat de samenhang tussen onze redenen voor verontwaardiging en het systeem niet wordt gelegd door verstandige mensen zoals Van Istendael.
En als ik met mijn goede groene vrienden praat, moet ik telkens opnieuw vast stellen dat ook zij die samenhang niet zien, en zelfs niet willen zien. Niet ik ontken iets. Zij zijn de ontkenners. En ik schrijf hen op een briefje: ook als morgen alle energie “proper” is, de CO2 onder controle, en de klimaatpaniek nergens meer voor nodig, dan zal de gewone man nog altijd het gelag betalen en moeten vaststellen dat een week meer dagen dan centen telt. En de rijken zullen nog altijd mekaar verrijken met onze arbeid en onze centen. En tenslotte zal blijken dat de rijken die nu de transitie tegenhouden toch weer de truc zullen gevonden hebben om zich met diezelfde transitie te verrijken. Als ooit zou blijken dat de hele klimaatpaniek voor niets is geweest, zullen de brave betogers betaald hebben voor de transitie, en de kapitalisten het geld geïncasseerd. En de comédia zal zich verder zetten, want de betogers van nu zetten kinderen op de wereld die even dom zijn als zij en even dom in de kaart spelen van het kapitaal. Vergeet niet dat Calvo zichzelf een liberaal noemt. Een groene liberaal: iemand die zich verrijkt met groen te zijn. Maar toegegeven: dat is een strikt persoonlijke interpretatie van de term “groene liberaal”. Ik kan er ook niets aan doen dat ik een slecht karakter heb.