De leugens van politiek correct

Doorbraak

Hoe je kunt ‘framen’ door wat je niet zegt

Bart Brinckman is een kampioen in het verzwijgen van de helft van een verhaal.

Hij is niet de enige Ik voel me niet geroepen om Tom Van Grieken te verdedigen, ten eerste omdat ik het Vlaams Belang nooit een sympathieke partij heb gevonden; en ten tweede omdat haar huidige voorzitter niet meteen mijn ideale schoonzoon is. Zo portretteert Bart Brinckman hem wel in De Standaard van 1 juni. Daar is natuurlijk niets op tegen, ware het niet dat Brinckman bepaalde feiten handig vervormt op een manier die zeer onthullend is voor wat hij zelf verdedigt.

Of Eddy van mij houdt, weet ik niet.  Maar Ik hou van Eddy. Ik moet natuurlijk oppassen dat mevrouw Sneppe dat niet hoort, want die bouwt bruggen die te ver gaan. Nu heeft mevrouw Sneppe natuurlijk het recht om te denken wat ze zegt en is de manier waarop Xavier Taveirne poogde haar de grond in te boren op radio 1 in de ochtend een schande.

Xavier heeft natuurlijk een excuus: hij is zelf homo en dus gevoelsmatig betrokken bij de zaak. Maar misschien ware het juist daarom beter geweest dat iemand anders de job had gedaan, want nu heeft hij de holebi’s geen dienst bewezen. Je overtuigt geen mensen door ze aan te vallen, want dan gaan ze in de verdediging en worden doof voor je argumenten. Ja, ik weet het, ik maak zelf ook geregeld die fout, maar dat verandert niets aan de zaak zelf: de aanhangers van Sneppe zijn nu zeker bevestigd in hun opvatting.

Wat heeft dat te maken met het artikel van Eddy ?

Eddy vertelt een gelijkaardig verhaal over Cathleen Cools die al lang van het scherm had moeten weggeveegd zijn omdat ze steeds opnieuw in de fout gaat als ze mensen van de n-va of het vlaams blok aan haar tafel krijgt. Ze poogt dan geen duiding meer te geven, doch enkel haar gesprekspartner in de val te lokken. En, zoals Eddy aangeeft, schuwt ze daarbij de leugens niet terwijl haar afkeer van wie dan een tegenstander geworden is, van het scherm spat. Ondertussen beseffen deze media-idioten niet dat ze de vijand in de kaart spelen.

Dan heeft de n-va het slimmer gespeeld, en, veel belangrijker: daar waar Taveirne de holebi-wereld heeft geschaad, heeft het serene optreden van Lorin Parys het hele gegeven aanvaardbaar gemaakt. Tegelijkertijd heeft de n-va zich geprofileerd als een open partij.

Niettegenstaande alle inspanningen van Taveirne is mevrouw Sneppe bij haar achterban zelfs als winnaar uit het gesprek gekomen toen ze aanhaalde dat niet het vlaams blok, maar de moslimwereld de échte bedreiging is voor de holebi’s.

Eddy zegt dat je kan liegen door wat je niet zegt. Welnu, het feit dat een uitspraak van een overigens braaf mens zoals mevrouw Sneppe die nog geen vlieg heeft kwaad gedaan, zoveel heisa los maakt, terwijl er in alle talen wordt gezwegen over de dagelijkse scheldpartijen en zelfs fysieke agressie die holebi’s van moslims moeten ondergaan is ook een manier van liegen. Vandaag nog vertelt VRT-journalist Riadh Bahri  over de toestanden in zijn woonplaats Molenbeek, en hoe hij daar als homo wordt behandeld, zodat hij plannen heeft om de gemeente te verlaten. Dat kadert in het verhaal van Eddy over de hallal maaltijd in een school.

Voortdurend lees ik over aanklachten tegen mensen die moslimhaat zouden verspreiden. Maar verspreidt iemand haat als hij de waarheid zegt ? En ook nu weer beseffen de unia-dwazen niet dat het allemaal contraproductief is: de mensen zien wat ze zien, en telkens de media liegen, worden de mensen versterkt in hun overtuiging dat er niet naar hen geluisterd wordt, en wordt rechts versterkt.

Moet je dan holebi-haters en fascisten ongemoeid laten ? Natuurlijk niet. Maar het is belangrijk om niet de mensen, maar de ideeën te bekampen. Ja, je moet zaken zoals bedreigingen en fysiek geweld bestraffen, en daar moet je dan consequent en eerlijk in zijn, wat betekent dat je iedereen aanpakt die in de fout gaat. Dus ook moslims. Achterlijkheid mag niet als excuus gelden. Maar in de strijd om de ideeën kan je je niet permitteren om het idee te verstikken door emotie en persoonlijke agressie.

Denk je, na het voorgaande, dat ik een moslimhater ben ? Ja het is waar: ik haat de islam, maar neen, ik haat niet de moslim. Want die moslim is een mens, en een mens is meer dan zijn geloof. Ik vind de islam onaanvaardbaar omdat hij niet enkel religie is – als hij dat al is – maar ook een imperialistische, en racistische (in de brede betekenis) ideologie die niet compatibel is met de mensenrechten. Daarbij zijn de manier waarop de koran en de geloofsleer worden geïnterpreteerd en de rituele gebruiken gewoon achterlijk (bv. de rituele slachtingen). Iedereen heeft recht op zijn achterlijkheid en denkbeelden. Daarop kan je mensen dus niet aanvallen. Een moslim heeft het recht om ervan overtuigd te zijn dat zijn geloof en denkwereld superieur zijn aan de onze, en zelfs dat hij het recht heeft om zijn gebruiken aan ons op te dringen (de halal !). We mogen proberen om hem te overtuigen, maar we mogen daarom nog geen afkeer van hem hebben. Maar als hij vanuit zijn overtuiging holebi’s beschimpt moet hij daarop worden aangesproken, net zoals een vlaams blokker daarop moet worden aangesproken. Dat intellectuele misdadigers zoals Bart Brinckman zich ongehinderd kunnen permitteren om aan dat principe op leugenachtige manier voorbij te gaan is een schande.