Ottomaan El Hamouchi is de vleesgeworden takyya, rondkruipend in maatpak.

Knack

Othman El Hammouchi

‘Het is hoog tijd om het probleem van islamofobie als samenleving aan te pakken’

Othman El Hammouchi verwijst naar het recente jaarverslag van Unia in een oproep om het probleem van islamofobie ernstig te nemen, en beter aan te pakken dan nu het geval is

Ottomaan heeft enkele jaren geleden de Belgische Filosofie Olympiade gewonnen. Dat is een denk- en schrijfwedstrijd voor jongeren van de laatste jaren middelbaar onderwijs. Sinds toen wordt hij opgevoerd als het islamitische wonderkind dat de islam salonfähig moet maken. Dat is allemaal heel mooi want Ottomaan is echt wel intelligent. Alleen gebruikt hij zijn intelligentie om leugens te verkopen in dienst van de islam. Hij is de vleesgeworden takyya, rondkruipend in maatpak. Voor de minder onderlegden onder jullie: takyya is de islamitische gedragsregel die de moslims toestaat om het geloof onder bedreiging of dwang te verbergen. Dat is de strikte interpretatie, maar algemeen wordt ook aanvaardt dat het de moslim toegestaan is om te liegen als dat in de kaart speelt van de islam. Er zijn er zelfs die zeggen dat de moslims dan moéten liegen. Ik moet eerlijk zijn: moslims mogen niét liegen. Maar wel tegen de kafirs – wij dus. Ik veronderstel dat er niet al te veel moslims mijn blogs lezen, al zal hieronder duidelijk worden dat ik op zich niets heb tegen moslims. Ik ken moslims waar ik diep respect voor heb. Maar niet voor Ottomaan.

Waar zit de smeerlapperij van Ottomaan ?

Hij gaat in op een tussenkomst van de n-va politica van Iraanse afkomst Darya Safai die terecht stelt dat de islam een ideologie is en dat ideologieën bekritiseerd mogen worden. Hij weet ook dat dit een correct standpunt is. Als dat niet correct zou zijn, zou je ook het nazisme als ideologie niet mogen bekritiseren. Islamofobie is fobie voor de islam als ideologie. Anders is het moslimfobie, een term de Ottomaan zelf gebruikt, maar dan in de sterkere vorm moslimhaat. Hij kent dus het verschil tussen de mens en de ideologie. De moslim valt niet samen met de islamitische ideologie, net zoals de nazi niet samenvalt met het nazisme. Als dat wél zo was, zouden zo ongeveer alle Duitsers gerechtelijk vervolgd moeten zijn geweest. Je kan iemand dus niet veroordelen omdat hij islamofoob zou zijn want hij heeft het over de ideologie. Het is niet omdat hij islamofoob is, dat hij ook moslimfoob is. Dat is nu precies wat Ottomaan doet: hij wil absoluut dat islamofobie wordt aangepakt, en verandert stoemelings de betekenis van het woord in moslimfobie. Hij blijft wel het woord islamofobie gebruiken, maar heeft het het eigenlijk over moslimfobie. 

Dan moet hij nog één trucje uithalen en fobie – angst – gelijk stellen met haat, en hij kan een volkomen redelijk discours ontvouwen waarbij iedere weldenkende mens hem geen ongelijk kan geven, want, inderdaad, haat en aanzetten tot haat tegenover medemensen is onaanvaardbaar.

Zijn pleidooi voor vrije meningsuiting is gewoon belachelijk en ook weer bedrieglijk. Eigenlijk wil hij dat de vrije meningsuiting gefnuikt wordt als het gaat over kritiek op de islam.

Ik kan het niet laten: hij valt Darya Safia aan omdat ze stelt dat de gruweldaden die gepleegd zijn in naam van de islam het begrijpelijk maken dat mensen islamofoob worden. Dat pareert hij door te verwijzen naar mensen die angst hebben voor het nationalisme omwille van de gruweldaden die het nazisme heeft aangericht. En hij zegt dat de n-va die angst niet aanvaardt, maar wel de angst voor de islam. Maar tenslotte komt zijn stelling er op neer dat hij zelf dus wél begrip toont voor de angst voor het nationalisme, maar de angst voor de islam onaanvaardbaar vindt. Ik faut le faire: de zaken gewoon omdraaien op zo’n manier dat je al heel goed moet lezen om het te zien.

Buiten de leugenachtige retorische trucjes zit er ook humor in zijn verhaal als hij zegt: “Wie wil beweren dat de koran een sprookjesboek is, zal ik hoogstens aanklagen voor een gebrek aan originaliteit.” Dat is grappig. Want was de koran  maar een sprookjesboek. Dan zouden we dat monsterlijke boek kunnen afdoen als een verhaaltje voor kinderen waarvan iedereen weet dat het niet waar is. Maar inderdaad, Ottomaan heeft gelijk: de koran is geen sprookjesboek. Hij is een aanzetting tot haat.

Ik ben geen islamofoob. Ik ben islamhater.

Maar ik haat geen moslims, tenzij ze op aanstoken van de islam na veel oefenen efficiënt en zonder brokken te maken mensen het hoofd afhakken. Maar nog eens: geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om àlle moslims van zo iets te beschuldigen of te verdenken. Ik haat ook moslimhaat.

Maar nu genoeg gehaat. Haat maakt een mens niet gelukkiger. Je kan beter van mensen houden dan ze te haten. Maar bij Ottomaan is dat wel heel moeilijk, want ik haat leugenaars.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *