Verbreekt Peter Mertens het cordon sanitaire ?

Doorbraak

Luckas Vander Taelen

Het doorbroken cordon

Peter Mertens debatteert met Tom Van Grieken

De Franstalige linkerzijde stond op haar kop toen Peter Mertens (PVDA) samen op de foto was gaan staan met Tom Van Grieken (Vlaams Belang), als illustratie bij een interview met beide voorzitters in De Zondag. In Wallonië en Brussel houden de media en de politieke partijen zich aan een strikt cordon rond extreemrechts. Iets in de stijl van: met die mensen spreken we niet. Daar is natuurlijk niet veel moed voor nodig in Franstalig België

Je moet het niet altijd eens zijn met Luckas Vander Taelen, maar hij is wel intellectueel eerlijk. In dit geval denk ik dat zijn visie juist is. En dus geef ik ook de pvda gelijk.

Eerst en vooral is het ergerlijk dat, zoals Vander Taelen terecht stelt “links” Wallonië nog altijd neerkijkt op het “rechtse” Vlaanderen. Ik begin me meer en meer af te vragen waar die woorden rechts en links hier eigenlijk voor staan.

Is Vlaanderen rechts ?

Ik zie in Vlaanderen niet meer armoede dan in Wallonië. Integendeel. Ik zie in Vlaanderen ook niet minder inspanning om de armoede tegen te gaan dan in Wallonië. Ja natuurlijk: Homans is mislukt omdat ze de doelstellingen niet heeft gehaald die ze zichzelf had gesteld, maar daarbij had ze de lat dan ook zo hoog gelegd dat het eigenlijk onmogelijk was om er over te geraken.

Ik citeer uit een rapport van de socialistische ziekenkas de bond Moyson van eind 2018 : In België bedraagt het risico om in armoede te belanden 15,9 % (2017). Dit percentage steeg voor het 3de jaar op rij. In Vlaanderen is die trend echter omgekeerd. Hier bedroeg het armoederisico 9,8 % in 2017. In België bedraagt het risico om in armoede te belanden 15,9 % (2017). Dit percentage steeg voor het 3de jaar op rij. In Vlaanderen daalt het risico wat, maar in Wallonië en Brussel is het armoederisico fors aan het stijgen.

Je kan natuurlijk allerlei kritieken formuleren over de aanpak van de zogenaamd rechtse regeringen, bijvoorbeeld over de verlaging van de laagste werkloosheidsuitkeringen en de beperking in de tijd, maar wat heb ik aan zogenaamd linkse maatregelen als ze minder effectief zijn dan zogenaamd rechtse ?

Je mag van mij ook stellen dat de toestand in Vlaanderen ook te maken heeft met het feit dat de Vlaamse economie het beduidend beter doet dan de Waalse of Brusselse, maar ik denk niet dat daardoor het verschil volledig kan verklaard worden, en dan blijft nog altijd de vraag hoe het komt dat het zogenaamd rechtse Vlaanderen het economisch zoveel beter doet dan het zogenaamd linkse Wallonië
In ieder geval heb ik serieuze vragen bij de linksheid van de PS in Wallonië. Als je toelaat of zelfs stimuleert dat mensen zich nestelen in een situatie van uitkeringen, draag je niets bij aan de emancipatie van het werkvolk, integendeel. Hiermee geef ik geen kritiek op het werkvolk, maar op de socialistische leiders.

Dat brengt me tot de overtuiging dat de afkeer van Wallonië tegenover Vlaanderen niet echt gaat over links of rechts, maar wel teruggaat op de situatie waarin belgië is ontstaan, waarbij de tegenstelling tussen Vlaanderen en Wallonië niet links of rechts was, maar wel de superieure Franse cultuur tegenover het achterlijke Vlaanderen dat zelfs geen fatsoenlijke taal had.

Terug naar de cordon sanitaire.

Uiteraard is het het goed recht van elke partij om te beslissen dat ze niets wil te maken hebben met het vlaams blok, en er zeker niet mee wil samenwerken in een bestuur. En, rechtuit gezegd, ik heb vroeger ook het cordon verdedigd. Maar ondertussen ben ik er van overtuigd dat het een vergissing is geweest. Het heeft het vlaams blok wel overal uit het bestuur gehouden, maar het heeft zeker niet belet dat de Vlaamse socialistische (en andere) arbeiders in grote mate de SPa hebben verlaten en zijn overgelopen naar het vlaams blok. Op dat vlak is het cordon dus zeker geen succes. En het heeft ook de recente verkiezingsoverwinning van het blok niet belet. Wat is dan de nuttigheidswaarde van het cordon ?

Nu ben ik er niet van overtuigd dat je zo maar in gesprek moet gaan met fascisten. En het is zeker niet aangewezen om hen zo maar een forum te geven om hun ideologie te verspreiden. Van de andere kant: als je geen overtuigende argumenten kan aanbrengen om die ideologie te bestrijden, waarmee ben je dan bezig ? En als je wél gelooft dat je die argumenten hebt, waarom zou je de discussie dan weigeren ?

Maar er is meer: een groot gedeelte van de aanhang van het vlaams blok is daar niet omwille van de fascistische ideologie. De arbeiders die van de SPa zijn overgelopen, hebben dat niet gedaan omdat ze door de argumentatie van het vlaams blok plots overtuigde fascisten zijn geworden, en evenmin zijn ze dat geworden nà hun overlopen. Het is een onvergeeflijke fout als je omwille van het vlaams blok als partij het gesprek met de niet-fascistische kiezers van het blok weigert. Dat is precies wat het cordon nu doet.

ik denk dus dat Mertens en Hedebouw gelijk hebben. Het is van cruciaal belang om opnieuw aansluiting te vinden bij die kiezers, en dat doe je niet door hun partij te verketteren.

Veel mensen lezen en kijken enkel naar media die hen bevestigen in hun mening. In dit geval mag je “mening” verwisselen met “partij”. Als ze weten dat het medium hun partij aanvalt zullen ze niet lezen of kijken. De enige manier om hen te bereiken bestaat er dus in om met die partij in dialoog te gaan, zodat die mensen wél lezen of kijken omdat hun partij aan bod komt, en daardoor tegelijkertijd ook de tegenmening mee krijgen.

Het is niet gemakkelijk om te discussiëren met populisten. Maar het moet toch mogelijk zijn om toegankelijke argumenten te ontwikkelen die het populisme ontmaskeren. Als dat niet mogelijk is, en een debat met het vlaams blok populisme op voorhand een verloren zaak is, is de toestand ernstig en hopeloos. En zal Wallonië onafhankelijkheid moeten eisen omdat het niet wil samen leven met een fascistisch Vlaanderen. 

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *