De ontluistering van een geliefde

De Wereld Morgen

Ludo De Witte

Wanneer Etienne Davignon de geschiedenis van Congo herschrijft

Etienne Davignon heeft zijn memoires gepubliceerd en stond daarover een interview toe aan de krant Le Soir. Hij maakt van die gelegenheid gebruik om de geschiedenis van Congo te herschrijven. Ludo De Witte kon het daar uiteraard niet bij laten. De auteur van ‘De moord op Lumumba’ komt terug op de rol van België en Davignon in de uitschakeling van de eerste Congolese Eerste Minister

Zowat iedereen is het eens over de misdadige rol van koning Leopold II in Congo. Ik vermeld met opzet dat hij koning was om er maar zeker van te zijn dat rabiate belgicisten dat even niet zouden vergeten. Dat is van belang omdat het koningshuis altijd een essentiële rol is blijven spelen in alles wat met Congo te maken heeft.

Leopold II was een vrijgevig man. Naast Congo is er ook zijn “Koninklijke schenking”.

“Aan het einde van zijn leven besloot Koning Leopold II in 1900 de talrijke gronden, kastelen en andere gebouwen, die hij in de voorbije jaren verworven had, aan het land te schenken.

Aan de gift verbond hij drie voorwaarden: de gronden en gebouwen mochten nooit verkocht worden, sommige moesten hun oorspronkelijke functie en uitzicht bewaren en zij moesten ter beschikking staan van de troonopvolgers.

De bekendste bezittingen die oorspronkelijk van de schenking deel uitmaakten zijn, bijvoorbeeld, het park en het Kasteel van Laken, de Koninklijke Serres te Laken, de Kastelen van Stuyvenberg en Ciergnon, het Dudenpark te Vorst en het Arboretum te Tervuren.” (Koninklijke Schenking)  

Er lopen nogal wat debielen rond die vinden dat dit toch bewijst wat voor een goed mens die Leopold wel niet was. Ze weigeren te zien dat dit een vergiftigd geschenk was: het komt er op neer dat het koningshuis die bezittingen nog altijd mag gebruiken, maar dat het onderhoud door de belgische burgers wordt betaald. Ja, zo kan ik het ook ! Ondertussen duiken er geregeld beweringen op die wijzen op allerlei malversaties in het bestuur van die vereniging waarbij ook uitgaven die volgens de afspraak niet door de burger zouden moeten worden betaald, toch op zijn rekening terecht komen. In de sfeer van die beweringen heeft de voorzitter van de schenking, graaf Paul Buysse, recent ontslag gegeven. Hij zegt dat zijn ontslag niets te maken heeft met de beschuldigingen van malversaties, maar dat gelooft niemand.

En zo schonk Leopold ook Congo aan belgië. Maar als je naar het verdere verloop kijkt is het overduidelijk dat Leopold nog altijd de grote eigenaar bleef, niet van de Congolese staat, maar van de rijkdommen er van.

Ooit gehoord van de Union Minière, nu Umicore ? De volledige naam is: Union Minière du Haut Katanga. Ja, het Katanga waar Ludo De Witte het over heeft. Welnu, het koningshuis speelt een belangrijke rol in die Union Minière, want de voornaamste aandeelhouder was de Société Génerale. De raad van bestuur van de Generale Maatschappij bestond grotendeels uit politici en getrouwen van Leopold II. De winsten van die mijnen gingen dan ook voornamelijk naar het koningshuis.

Dat stopte natuurlijk niet bij Leopold II. 

De Witte vertelt over de betrokkenheid van belgië bij de liquidatie van Lumumba. Hij vermeldt daarbij niet de rol van de heilige koning Boudewijn die persoonlijk in een brief die liquidatie heeft bevolen. Nog even vermelden dat deze Boudewijn de mentor was van onze huidige hark Philippe.

Voor Boudewijn was Lumumba een bedreiging voor zijn fortuin. Denk je nu echt dat Philippe nu niet meer op die geldkist zit ? Ja, die koningen kunnen zich zeer sociaal gedragen als hun public relations manager hen dat voorschrijft. Maar als het over hun centen gaat, gaan ze over lijken.

Overigens is het duidelijk dat de belgische staat in dienst staat van het koningshuis. Dat blijkt duidelijk uit het verhaal dat De Witte vertelt. Maar dat gaat over de officiële activiteiten.

In 1964 voerden de belgische para’s de operaties Rode Draak en Zwarte Draak uit in Stanleystad (nu Kisangani) en Paulis (nu Isiro) om westerse gijzelaars te bevrijden. Weinigen weten, en wie het weet zwijgt, dat bij die operatie ook een kleine eenheid een aparte opdracht heeft uitgevoerd om documenten en geld, belangrijk voor het koningshuis te redden uit de handen van de rebellen.

De belgische staat – en dus de belgische burger en zijn centen – worden dus ingezet om de financiële belangen van het koningshuis te dienen, wetend dat de rijkdom van dat koningshuis is gebouwd op uitbuiting, verminking en moord.

Wordt het niet tijd dat er een einde wordt gemaakt aan de macht van deze misdadige familie ?

De pvda wil een rijkentaks ? Wel als er één rijke is die die taks moet betalen is het de koninklijke hark. Maar daarover hoor ik de pvda niet.

Wil er nu iemand opstaan en verdedigen dat belgië en de belgische burger de belangen van die familie dienen ?

Ik ben beschaamd om belg te zijn

Wilfried Martens, zei dat hij tegenstander van een monarchie was, behalve in belgië, omdat zonder monarchie dit onland uit mekaar zou vallen. Daarmee maakt hij ook duidelijk dat het koningshuis en zijn belangen de bestaansreden voor dit land zijn. Het is vanuit dat oogpunt gesticht, en dat is nog altijd niet veranderd. Als dit land moet bestaan om misdadigers te verrijken, kan het beter worden opgedoekt.

 

2 Antwoorden op “De ontluistering van een geliefde”

  1. Dag,
    U schrijft:
    “In 1964 voerden de belgische para’s de operaties Rode Draak en Zwarte Draak uit in Stanleystad (nu Kisangani) en Paulis (nu Isiro) om westerse gijzelaars te bevrijden. Weinigen weten, en wie het weet zwijgt, dat bij die operatie ook een kleine eenheid een aparte opdracht heeft uitgevoerd om documenten en geld, belangrijk voor het koningshuis te redden uit de handen van de rebellen.”
    Kunt u dat staven met documenten of getuigenissen? Ik verrichtte veel archiefonderzoek over die periode voor mijn boek ‘Huurlingen, geheim agenten en diplomaten’, over de opkomst en machtsgreep van Mobutu, maar vond daarver niets.

    1. Sorry, neen, ik dat niet staven met documenten. Ik heb getuigenissen van mensen die bij die operaties betrokken waren, (ik zuig dit niet uit mijn duim ! ) maar het mag duidelijk zijn dat ik de namen van die mensen niet openbaar kan maken. Maar het moet zeker nog mogelijk zijn om militairen te vinden die op de hoogte waren van die geheime operatie. Als ze willen praten natuurlijk !

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *