Doorbraak
Tony Van de Calseyde & Frédéric Amez
B Plus kijkt verder dan de pure partijpolitiek
Waarom besteed ik eigenlijk nog aandacht aan B Plus en de “beweging” die terug wil naar een zo unitair mogelijk belgië ? Als het geen intellectuele oneerlijkheid is, is het intellectueel onvermogen.
Is belgië een artificiële staat ?
Eigenlijk is de vraag niet terzake. belgiê is in ieder geval een gefaalde staat. Als je naar Duitsland kijkt dan zie je ook een federale staat. Maar die staat bestaat uit Länder die vooraf apart bestonden en dan in de loop van de geschiedenis naar mekaar toe zijn gegroeid. In belgië zie je enkel dat het uit mekaar is gegroeid. Dat zo iets als B Plus poogt om de stukken te lijmen is pure onnozelheid: er is geen lijm.
Dat heeft te maken met de taal. T&F relativeren het belang van de taal. Maar kijk naar Frankrijk. Dat land bestaat uit streken die nogal verschillende talen spraken. Het Bretoens is echt geen Frans. En in het Noord-Westen van Frankrijk spraken ze Vlaams. Parijs heeft er echter alles aan gedaan om die talen geleidelijk aan te laten uitdoven, en in ieder geval om het Frans als eenheidstaal in te voeren. De taal speelt een grote rol in de eenheid van een land. Dat wisten ook de voorlopers van T&F, de stichters van dit onland: ze hebben er alles aan gedaan om van het Frans de eenheidstaal van belgië te maken. Dat T&F het belang van de taal ontkennen, is dus belachelijk. Alleen is die poging om het Frans overal in te voeren mislukt. Op het ogenblik dat dit tot de Franstalige elite doordrong, is daar ook het besef gegroeid dat het project belgië mislukt was. Dan schrijft de Franstalige ( ! ) socialist ( ! ) Destréé zijn beroemde brief aan de koning: “« Sire, (…) Vous régnez sur deux peuples. Il y a en Belgique, des Wallons et des Flamands; il n’y a pas de Belges. »
Sire, u regeert over twee volkeren. In België zijn er de Walen en de Vlamingen; er zijn geen Belgen.
Dat de eenheidstaal Frans mislukt is, heeft natuurlijk te maken met het getal: de Vlamingen waren (en zijn) met teveel. Maar het had ook te maken met een groot verschil in welstand tussen de twee streken: het welvarende Wallonië (of Brussel !) en het arme Vlaanderen. Ik heb het hier niet over arme mensen, want de arbeiders in de mijnen en het staal waren ook maar armoezaaiers. Het gaat over de welstand van een landsstreek. Grote verschillen in welstand dragen niet bij tot eenheid.
Op de Waalse welstand entte zich ook nog een diep misprijzen van de Franstalige elite – ook van Vlaamse “overlopers” ! – voor die Vlaamse armoezaaiers en voor hun patois taaltje dat dan systematisch werd vergeleken met de Franse wereldtaal die wereldliteratuur had voortgebracht. Franstaligen sloegen me telkens om de oren met de vraag: noem één Vlaamse Nobelprijswinnaar voor literatuur. En dan probeerden ze me over te halen om van het Frans mijn moedertaal te maken – voor mijn eigen goed en cultureel niveau.
Dat speelde ook nog bij Leuven Vlaams. Een van de argumenten van de Franstaligen tegen de splitsing van de universiteit was dat een puur Nederlandstalige universiteit een klein bekrompen, provincialistisch gevalletje zou zijn, want de wereldwijde uitstraling van Leuven was te danken aan de Franse wereldtaal. Ik lach me krom als ik nu zie dat Leuven altijd goed scoort in de rangschikking van universiteiten, en dat Louvain la Neuve er niet in voorkomt. In ieder geval draagt de minachting van de rijken niet bij tot eenheid met de armen.
Ondertussen zijn de rollen omgedraaid. Wallonië heeft de fout begaan om zelf te eisen dat het zijn economische politiek kon bepalen, vrij van de Vlaamse bemoeienissen in het unitaire belgië. Wallonië heeft dan de verkeerde economische politiek gekozen. Vlaanderen de juiste. Het resultaat is een financieel Waals kerkhof dat enkel nog bestaat dank zij Vlaamse steun.
Maar ook dat verschil in economische evolutie is een element van verdeeldheid. belgië is niet enkel een land dat heel zijn geschiedenis door opgescheept heeft gezeten me twee verschillende talen, maar ook met twee verschillende economieën. Ik heb Franstaligen al horen argumenteren dat belgië toch één economie is omdat veel Vlaamse bedrijven actief zijn in Wallonië. Die mensen moeten naar een psychiater. Als dat een argument is om te bewijzen dat de economische toestand in Vlaanderen gelijk is aan die in Wallonië, is Vlaanderen ook economisch één – ik zeg maar wat – met Groot-Brittannië of Duitsland.
Op het gewauwel van T&F over de het Prins Bisdom Luik en dat soort zaken wil ik niet ingaan. Als T&F daarin consequent zijn met zichzelf, moeten ze pleiten voor het herstel van het Habsburgse Rijk.
Is er in Vlaanderen een actieve meerderheid voor de afschaffing van belgië ? Neen, natuurlijk niet. De Vlaming is daar niet (meer) mee bezig sinds hij het goed heeft. Zelfs Philippe De Winter weet dat hij de Vlamingen niet op straat krijgt voor een opstand om belgië te splitsen. Maar ik daag T&F uit om de Vlamingen op straat te krijgen om terug te keren naar een unitair belgië – want dat is toch het doel van T&F ? Maar dieper: T&F tonen een pervers misprijzen voor het functioneren van onze democratie met politiek partijen. Ik ben tegen die democratie. Maar op dit ogenblik is ze het enige wat we hebben. Als T&F een rechtstreekse democratie willen, moeten ze het zeggen. Maar dan wil ik een referendum in Vlaanderen met de vraag: als we de wachtlijsten in de zorg en voor de gehandicapten, kunnen wegwerken met de Vlaamse miljarden die nu jaarlijks naar Wallonië verdwijnen en daar niets oplossen…