Uitpers
Verkilde relaties boven de poolcirkel
Nogal wat mensen denken dat er geen derde wereldoorlog zal komen. Ze gaan er van uit dat de gevolgen zo verschrikkelijk zullen zijn dat niemand er aan zal willen beginnen. Daarbij speelt wederzijdse afschrikkingskracht een grote rol: kan iemand nog een aanval doen zonder dat hij een al even verschrikkelijke tegenaanval zal moeten incasseren ?
Zo redeneren gewone mensen zoals jullie, maar niet ik.
Zal de derde wereldoorlog verschrikkelijker zijn dan de tweede wereldoorlog ? Is het eigenlijk wel mogelijk om verschrikkelijkheid te rangschikken ? Kàn het eigenlijk nog verschrikkelijker dan in Syrië ?
Meer terzake is de wetenschap dat er op onze planeet een aantal mensen rondstruinen die totaal niet geremd worden door menselijke overwegingen en dreiging van verschrikkelijkheid. Die mensen hebben de macht.
Ja maar, zeggen de naïevelingen dan: het hangt er van af wié er aan de macht is. Trump is een gevaarlijk man, maar Obama ? Dat is toch een goede mens ? Welnu, er is geen enkele Amerikaanse president die meer oorlog heeft gevoerd dan Obama. Hij erfde van Bush de oorlogen in Afganistan en Irak. Hij had beloofd om die te beëindigen. Maar ook nu nog zijn Amerikaanse troepen daar actief. Hij heeft er troepen teruggetrokken, niet omwille van de vrede, maar omdat hij ze elders nodig had. Hij begon de oorlog in Syrië en in Libië. Over Libië zegt hij nu dat het zijn grootste vergissing is geweest, maar niet omdat hij die oorlog is begonnen, maar omdat hij geen plan had voor de heropbouw van dat land nà de oorlog. De ei zo na heilige Obama heeft niet geaarzeld om oorlogen te beginnen.
De al even ei zo na heilige Kennedy, (ik laat zijn seksuele escapades even buiten beschouwing), was de eerste katholieke president van de US. Net zoals Obama blonk hij uit in verheven retoriek over vrede en medemenselijkheid. Maar hij weigerde uit politiek pragmatisme om effectief actie te voeren tegen het verschrikkelijke racisme in de VS, daagde de Russen uit door de inval in de Cubaanse Varkensbaai en engageerde de VS in de oorlog in Vietnam. Dat daarbij het uiterst giftige Orange werd ingezet, deerde hem niet. Agent Orange veroorzaakt onder andere de volgende ziektes: chlooracne, de ziekte van Hodgkin, verschillende soorten kanker in de luchtwegen, prostaatkanker, disfunctioneren van het perifere zenuwstelsel. Door het gebruik van Agent Orange werden er duizenden kinderen met bijvoorbeeld spina bifida (open rug) en andere misvormingen aan de wervelkolom geboren. (Wikipedia) Kan het verschrikkelijker ?
Ik noem hier speciaal twee presidenten waarvan jullie (ik wel) het niet zouden verwachten. Over de Russische leiders moet ik het hier niet hebben. Iedereen weet dat dit slechte mensen zijn.
Ik wil maar zeggen: maak je geen illusies. Als de belangen groot genoeg zijn, zal zelfs de meest ethische machthebber de ergste verschrikking ontketenen. Het probleem ligt er in dat er aan de top van de macht gewoon geen plaats is voor ethiek. Enkel mensen die uit zijn op macht komen aan de top van de macht. Ze kunnen misschien wel mooie redevoeringen houden, maar dat is vanuit het principe: luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden.
En dan mag Johan Op de Beeck een interview afnemen van Obama die propaganda maakt voor zijn boek. In zijn verslag over dit interview op de VRT slaagt Op de Beeck er in om elke zweem van kritiek te vermijden Integendeel, hij valt bijna in een mystieke zwijm van aanbidding voor die zo eerlijke en authentieke oorlogsmisdadiger.
Zowel Kennedy als Obama waren democraten.
Elke oorlog gaat om economische belangen. De oliewinning wordt steeds moeilijker en de voorraad is beperkt. De transitie naar een klimaatvriendelijke energiewinning vraagt om steeds meer nieuwe grondstoffen waarvan een aantal relatief zeldzaam. Tijdens de koude oorlog had je een economisch ongelijke strijd tussen de Westerse wereld en de communistische met een duidelijk overwicht van het Westen. Nu heeft China een soort communistische economie die superieur is aan die van het Westen.
Er komt een ogenblik dat deze superioriteit onverdraaglijk is voor het Westen.
Tegelijkertijd is er nog altijd een militair overwicht van het Westen op de tandem China-Rusland. Maar de Chinezen en Russen doen een inhaalbeweging. Het zal er voor het Westen op aankomen om zijn militair overwicht in te zetten alvorens Rusland en China militair te sterk zijn geworden. De oorlog is gewoon onvermijdelijk.
Ondertussen worden er overal atoomwapens ontwikkeld en geproduceerd waarvan de impact beperkt is en niet te vergelijken met de massavernietigingswapen van tijdens de koude oorlog.
De Amerikanen staan al ver met raketten die zo snel Rusland kunnen bereiken dat de Russen geen tijd hebben om de aanval af te weren en nog minder om terug te slaan.
De oorlog is niet enkel onvermijdelijk. Hij is voor machthebbers ook aanvaardbaar.
In de aanloop naar de oorlog zal de Westerse bevolking worden bestookt met berichten over misdaden tegen de menselijkheid door de Russen en de Chinezen. Het verhaal van de Oigoeren en van de Russische tegenspeler van Poetin, Navalny, is daar een voorbeeld van. Xi Jinping en Poetin zullen steeds meer worden afgeschilderd als dictators die hun volk onderdrukken en de Westerse aanval zal verkocht worden als een strijd voor democratie, menselijkheid en vrijheid. De Chinezen en Russen hebben het nog gemakkelijker om hun bevolking warm te maken voor de strijd: ze zullen kunnen voorhouden dat ze zich moeten verdedigen tegen de agressie.
En zo zullen de drie factoren samenvallen: economische noodzaak, militaire mogelijkheid en bereidheid van de gewone onnozelaar met de pet in de straat.
Het kapitalisme komt in een fase waarin de oorlog de enige redding voor het systeem is. Na de oorlog zal het kapitalisme weer op volle toeren draaien, tot het opnieuw in een reeks van crisissen terecht komt die een volgende grote oorlog nodig maken.
Dat is de geschiedenis van de mensheid die het kapitalisme aanvaardt.