Knack
‘In een vrij land kan de politie onschuldige mensen niet zomaar op de trein zetten’
Lode Cossaer heeft gelijk. Ik beken dat ik indertijd bij de incidenten in de Blaarmeersen en de daarop volgende maatregelen van de overheid niet genoeg alert ben geweest om in te schatten waar het om ging. Zelfs ik werd bevangen door een emotionele reactie en had zoiets van: je kan dat krapuul niet streng genoeg aanpakken.
Nu blijf ik daar wel bij: je kan dat krapuul niet streng genoeg aanpakken. Maar de reacties van de overheid waar Cossaer het over heeft, brengen ons wel op een hellend vlak en de rechtstaat in gevaar.
Zo bijvoorbeeld is het onaanvaardbaar dat iemand door de politie wordt aangesproken en gecontroleerd, enkel omwille van zijn huidskleur.
Ik ken politiemensen in “gevaarlijke” buurten die dikwijls te maken krijgen met incidenten waarbij ze moeten vaststellen dat de overgrote meerderheid van de plegers “gekleurd” zijn. Dat die politiemensen gaan veralgemenen kan ik principieel onjuist vinden, maar het is wel begrijpelijk. Maar het optreden van deze politiemensen wordt iets anders als ze van de overheid de opdracht krijgen om “gekleurden” er uit te pikken. Dat blijft zo, ook als dat optreden een reactie is op een incident met gekleurden.
We willen toch niet naar een vorm van apartheid ?
Ik mag natuurlijk ook niet overdrijven. Ik zie in scholen, ziekenhuizen, aan stedelijke loketten… massaal leerkrachten, zorgkundigen, ambtenaren… die geen enkel onderscheid maken tussen gekleurde mensen en witten, en bij vreemden bewonderenswaardig moeite doen om taalproblemen op te lossen.
De inspanningen die de overheid doet om nieuwkomers, ook gekleurden, alle kansen te geven om in onze maatschappij te integreren via taalcursussen, inburgeringsprojecten, job-begeleiding… zijn enorm.
We zijn dus nog ver af van een apartheid of een politiestaat, maar er is wel een hellend vlak.
Als anarchist wil ik dat de overheid zich zo weinig mogelijk moeit met het leven van de mensen. Weg met wet en gezag !
Tussendoor: anarchisme heeft op zich niets te maken met revolutionairen met bomgordels die dreigen zich op te blazen.
Maar de vrijheid die het anarchisme opeist, moet wel, zoals bij alle vrijheid, samen gaan met verantwoordelijkheid.
Zou het kunnen zijn dat we op dat hellend vlak van een sterker ingrijpende overheid zijn terecht gekomen, omdat precies dat besef van verantwoordelijkheid bij de burgers is afgenomen ?
In een rechtse fascistische samenleving is de dictatuur het resultaat van de wil van de overheid die de bevolking geen kans wil geven om zelf verantwoordelijkheid te nemen.
Gaat het hier en nu bij ons niet om iets anders ? Gaat het niet om een overheid die zich gedwongen voelt om haar gezag en macht te versterken ? Dat is iets anders dan een overheid die dat wil.
Dat zou dan het gevolg zijn van het feit dat meer mensen minder hun verantwoordelijkheid opnemen.
Voor mijn part is dat inderdaad het geval. Daarin spelen twee factoren.
Bij die gekleurde mensen die zich onaanvaardbaar gedragen, spelen zeker de problemen mee die gesteld worden door de multiculturele samenleving. Wie ontkent dat de multiculturele samenleving problemen meebrengt is intellectueel niet eerlijk.
Er zijn zeer veel succesverhalen van nieuwkomers die zich mooi integreren in onze multiculturele samenleving. Maar er zijn ook talloze verhalen van totale mislukking. Wie niet geïntegreerd is in een samenleving, neemt daarin ook geen verantwoordelijkheid op. Hoe verder de inkomende cultuur afstaat van de traditionele algemene cultuur, hoe groter de problemen. Het vraagt niet veel uitleg om te begrijpen dat een Pool zich gemakkelijker in Vlaanderen integreert dan een Afghaan. Daar komen die gekleurde mensen in beeld.
Zou het kunnen dat een multiculturele samenleving spontaan leidt tot een sterker ingrijpende overheid ?
Maar het probleem beperkt zich niet tot nieuwkomers en gekleurden. Er stelt zich even goed een probleem bij de “traditionele”, witte, bevolking.
De camera’s zijn alomtegenwoordig. De overheid schakelt computernetwerken van allerlei diensten aan elkaar om tot meer efficiënte belasting-inning te komen… Cashgeld verdwijnt, maar alle elektronische verhandelingen worden opgeslagen en de banken worden verplicht gegevens door te spelen aan de overheid…
Een en ander wordt natuurlijk mogelijk gemaakt door de nieuwe technologieën. Maar die technologieën zijn niet de oorzaak. Ze zijn enkel het middel. De oorzaak ligt bij de overheid die probeert meer en meer te weten te komen over haar burgers zodat ze zich gaan gedragen zoals de overheid dat wil.
Welnu, het interesseert me niet of de overheid dat met goede bedoelingen doet of niet. Wie zegt dat dat geen probleem is omdat onze overheid democratisch is, beseft niet dat precies dat democratische feitelijk wegvalt door de schending van de privacy.
Is dit groeiende ingrijpen van de overheid het gevolg van het feit dat ook de “witte, traditionele” bevolking minder verantwoordelijkheid opneemt ?
In eerdere blogs heb ik al aangegeven dat de verzorgingsstaat burgers heeft veranderd in “klanten” van de staat. Mensen zien onze sociale zekerheid niet meer als een vorm van solidariteit waar ze achter staan, maar als een klantendienst waar ze beroep op doen. Mensen willen zo weinig mogelijk belastingen betalen, maar zo veel mogelijk “krijgen” van de staat. In onze scholen worden de leerlingen niet gemotiveerd door de idee dat ze zich moeten ontwikkelen om iets te betekenen in de samenleving, maar wel om zo veel mogelijk geld te verdienen…
Klimaatactivisten proberen de staat via het gerecht te dwingen. Eigenlijk betekent dit dat ze de staat er toe dwingen om zijn burgers te dwingen.
Als je al die zaken apart neemt, zijn de meesten begrijpelijk en te verdedigen. Neem ze allemaal samen, en je krijgt een majeur probleem: het leidt tot een fascistische parlementaire democratie.
De multiculturele samenleving, de verzorgingsstaat, het klimaatactivisme… kan je samenbrengen onder de noemer politiek correct links.
Wat zich nu links noemt, is een perversie van links. Echt links vertrekt van mensen die vrij beslissen tot solidariteit en verantwoordelijkheid opnemen voor mekaar. Politiek correct links schuift de verantwoordelijkheid door naar de staat.
Noteer dat staat en samenleving totaal niet samenvallen. Zeker niet als de politiek in dienst staat van het kapitaal, zoals dat in het kapitalisme per definitie het geval is.
Huidig links schuift de verantwoordelijkheid en de macht door naar dienaars van het grootkapitaal.
Proficiat !