Is China een uitdaging voor de liberale wereldorde ?

Knack

Hilde Vautmans

Europees Parlementslid voor Open VLD/ Renew Europe

De politieke agenda van China is een heuse uitdaging geworden voor de liberale wereldorde’

‘Alleen een echt verenigd Europa zal in staat zijn om de negatieve gevolgen van de groei van China tegen te gaan’, schrijft europarlementslid Hilde Vautmans

Hilde  Vautmans is een matig begaafde arriviste die zich gezellig heeft genesteld in het pluche van het dik betaalde Europese parlement en twee maal per jaar een artikeltje pleegt om te verantwoorden dat ze nog leeft.

Is China een bedreiging voor de liberale wereldorde ?

“Liberale wereldorde”. Als je dat zo leest, klinkt dat wel goed. Wie wil er eigenlijk geen ordelijke wereld ? Als ik pluche Hilde goed begrijp leven we nu dus in die ordelijke wereld en die wordt bedreigd door China ?

Neen, China is niet mijn ideaal. Ik ben tegen politieke partijen. Ze zouden niet mogen bestaan. * Ik ben dus ook tegen de een-partij-staat. (Enkel voor Cuba maak ik daarop een uitzondering, althans voorlopig: de partij is daar noodzakelijk voor het in standhouden van de revolutie en als dam tegen de Amerikaanse agressie.) 

Nu mag pluche Hilde van mij dus de Chinese eenpartijstaat verwerpen: haar ordelijke liberale wereld zie ik wel niet. 

Ik zie een wereld waarin de Amerikanen wanhopig met alle mogelijke middelen proberen de baas te blijven en bereid zijn daarvoor de ene na de andere oorlog te voeren. Bij mijn weten is oorlog geen toonbeeld van orde.

Volgens pluche Hilde leven wij in tegenstelling met China in een democratische wereld.

Maar als je de rest van de wereld tegenover China stelt, moet je de vraag naar de democratie ook stellen op niveau van die rest van de wereld. Welnu, waar is de democratie in de zogenaamde liberale ordelijke wereld ? Hoe kan je spreken van democratie als die wereld met wapengeweld door de Amerikanen wordt gedomineerd ?

Maar binnen ons land leven we toch in een democratie ? Welnu, ik heb het in eerdere blogs al aangehaald: het is onmogelijk dat er in belgië iemand minister van defensie of buitenlandse zaken wordt als hij geen fervent voorstander is van de Navo. Met andere woorden: een belangrijk aspect van het belgische bestuur valt buiten onze democratie: daar zijn de Amerikanen en niet de belgen de baas.

belgië heeft de voorbije jaren deelgenomen aan zowat alle oorlogen die er in de wereld gevoerd zijn. Bij de beslissing om deel te nemen aan die oorlogen is geen enkele maal het parlement geraadpleegd. In belgië is democratisch vast gelegd dat de democratie even buiten spel wordt gezet als het er echt op aankomt.

Op 23 oktober 1983 was er in Brussel, de grootste betoging ooit in de belgische geschiedenis: 400.000 burgers marcheerden tegen de plaatsing van atoomraketten in de Amerikaanse basis in Kleine Brogel. Wilfried Martens trok er zich niets van aan en zette het parlement buitenspel. Die raketten staan nog altijd in Kleine Brogel opgesteld.

Onze democratie geldt tot het punt waarop de Amerikanen vinden dat ze voor hen ambetant is. Dan stopt ze.

Schandalig wordt het als pluche Hilde aanklaagt dat China probeert om zijn bestuursmodel te exporteren naar Afrika en Zuid-Amerika. Van mij mag je dat aanklagen, maar bij mijn weten doet China dat niet met militaire middelen. De VS hebben in Latijns-Amerika de ene dictator na de andere militair gesteund – en doen dat vandaag nog altijd – om de macht te grijpen. Denk aan de vuile oorlog in Argentinië; aan Chili, Nicaragua, El Salvador… ik kan zo doorgaan. Op dit ogenblik zijn ze actief in Venezuela. In Congo hebben de VS tientallen jaren het totaal corrupte regime van Mobutu aan de macht gehouden in ruil voor het uranium dat ze nodig hadden voor hun atoombommen.

Als pluche Hilde de niet-militaire pogingen van China aanklaagt, zou ze de intellectuele eerlijkheid moeten hebben om het ook even over de Amerikanen te hebben. Maar neen: de Amerikanen horen bij haar liberale wereldorde.

Pluche Hilde wil een sterker Europa. Daarvoor wil ze af van de consensusregel. Die consensusregel is er vanuit democratisch oogpunt: Europa is tot nader order geen politieke eenheid, maar een vereniging van naties. De Europese leiders worden niet democratisch verkozen in een Europese politieke arena. Dat is wel zo voor het Europese parlement, maar dat heeft als het er op aankomt niets te zeggen. Het is een praatbarak die adviezen mag geven waar de leiders dan misschien iets mee doen. Nu gaat men er van uit dat elke natie op zich een democratie is en daar ligt het democratisch gehalte van Europa. Door de consensusregel af te schaffen neem je de democratische verantwoording weg. Pluche Hilde wil meer democratie maar pleit voor minder democratie om tot grotere slagkracht te komen. Eigenlijk volgt ze daarin het voorbeeld van China dat ze aanvalt. Mooi toch ?

China wordt geleid door één partij. Europa wordt geleid door onverkozen vertegenwoordigers van het grootkapitaal.

De Europese democratie is een schijndemocratie. Daartegenover is het Chinese systeem een voorbeeld van duidelijkheid.

Pluche Hilde heeft het uitdrukkelijk over de “liberale” wereldorde. Liberaal staat voor vrijheid. Maar waaruit bestaat de vrijheid in de wereldorde waar pluche Hilde voor pleit ? 

De wereldorde waar pluche Hilde het over heeft is die van het kapitalisme. Het is de vrijheid van de concurrentie; de vrijheid om anderen te verslaan; de vrijheid om onfatsoenlijk rijk te worden door anderen uit te buiten; de vrijheid om geld voor zich te houden dat zou kunnen dienen om armen uit de armoede te halen… Het is de vrijheid voor de Amerikanen om overal in de wereld in te grijpen waar het hun belangen dient. Het is de vrijheid van het recht van de sterkste.

* Lees mijn visie op politieke partijen en democratie in mijn boek Eutopia op pag. 207 e.v. Je kan Eutopia gratis lezen en/of downloaden, ook in ebookformaat op deze website onder de rubriek Publicaties.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *