MO*
Amnesty: Apartheid tegen Palestijnen is misdaad tegen de mensheid
In eerdere blogs heb ik al zwaar afgegeven op de staat Israël en het zionistisch gedachtengoed.
Toch nog even ter herinnering: Jodendom en zionisme vallen niet samen.
Om het simpel te houden: Joden zijn een volk dat eeuwen geleden zijn land is kwijt gespeeld en verspreid is geraakt over de hele wereld. De diaspora. Over dat volk valt wel wat te vertellen, maar dat is voor later.
Zionisten zijn Joden die zich niet neerleggen bij het verlies van dat land en het terug opeisen. Na tweeduizend jaar verdreven te zijn geweest zijn ze er in geslaagd om hun vroegere land terug in bezit te nemen en er een eigen Joodse staat te stichten. Alleen spijtig dat de bevolking die in hun plaats was gekomen, de Palestijnen, een beetje in de weg liep. Ze hebben dat probleem dan maar op een radicale manier opgelost.
Een aantal Palestijnen leven nu als tweederangsburger in de staat Israël, een grote groep zit in een soort concentratiekampen, de Westelijke Jordaanoever en vooral Gaza.
Op de Westelijke Jordaanoever worden door de nederzettingspolitiek Palestijnse enclaves gecreëerd die je kan vergelijken met de apartheidsgebieden in Zuid-Afrika.
Vermits het volledige Israëlische staatsburgerschap is voorbehouden aan mensen van Joodse afkomst, gaat het om racisme. Ik zie eigenlijk geen verschil tussen dat Joodse racisme en het racisme van de nazi’s. Ik sta open voor de argumenten van de mensen die me daarin willen tegenspreken.
Laat het duidelijk zijn dat de negatieve beoordeling van dat Zionisme niet slaat op àlle Joden in de wereld. Het Joodse volk heeft schitterende bijdragen geleverd voor de vooruitgang van kunst en wetenschap. 1 Op de 3 winnaars van een Nobelprijs is een Jood. Hoe dat komt is een apart verhaal waarbij bij mijn weten niemand al een sluitende verklaring heeft. Het kan natuurlijk ook zijn dat de Joden meer invloed hebben op het Nobelprijscomité dan andere volkeren. Misschien lobbyen ze gewoon beter. Maar ook dat is een gave.
Mijn kritiek slaat dus op het Zionisme en niet op het Jodendom. En dat zionisme is door en door verwerpelijk.
Dat betekent niet dat je zo maar aan het Joodse volk een eigen staat kan ontzeggen. Voor mij mag Israël bestaan. Alleen is de manier waarop het is ontstaan en waarop de Zionisten het invullen onaanvaardbaar.
Aan de andere kant heb je dan de Palestijnen. Ze zijn in de eerste plaats natuurlijk slachtoffers, maar voor de rest is er een sterke beweging actief die even erg, zo niet erger is dan het Zionisme. Deze beweging, Hamas concentreert zich in de Gazastrook.
Ook nu weer: niet àlle Palestijnen horen bij Hamas. Er zijn zeker Palestijnen die bereid zijn om te zoeken naar een vredevolle oplossing voor het conflict. Dat is niet zo voor Hamas.
Het is hier niet de plaats om de geschiedenis van Hamas te schrijven, maar in feite is het een racistisch, fascistische organisatie. Ze hoort bij het islamofascisme, net zoals Al Qaeda, IS… en heeft sympathie en nauwe banden met de neonazi’s.
Bij de aanvang in Israël kreeg Hamas veel sympathie van de Palestijnen omdat het inging tegen de verschrikkelijke corruptie van de toenmalige Palestijnse overheid en het leven van de gewone Palestijnen lichter maakte door de oprichting van scholen, ziekenhuizen, liefdadigheidsinstellingen… In hoeverre deze sociale inzet propaganda was of echt hoort bij het gedachtengoed is moeilijk uit te maken. Het lijk me dat bij de aanvang de sociale factor waarschijnlijk oprecht was, maar dat de beweging nu volledig is doordrongen van dat islamofascisme. Wie de puntjes op de i wil zetten mag opwerpen dat er van fascisme in strikte zin geen sprake is omdat het fascisme sterk nationalistisch is en deze factor ontbreekt in het islamofascisme dat streeft naar wereldoverheersing door de islam. Maar dat nationalisme is natuurlijk wel aanwezig bij Hamas in zijn streven naar een Palestijnse staat, net zoals bij IS.
Linkse vrienden hebben de neiging om zonder veel nuance aan de kant van de zwakkere en dus de Palestijnen te gaan staan. Ik ga met hen mee in de veroordeling van het Zionisme en met hun steun aan het Palestijnse volk, maar vind het wel belangrijk om bij dat Palestijnse volk de radicale islam factor niet uit het oog te verliezen. De steun aan de Palestijnen mag in geen geval steun zijn aan Hamas. Linkse vrienden verliezen dat wel eens uit het oog. Voor mij zijn ze dan niet meer links en niet meer vriend, want ze horen bij de meute die van zichzelf denkt dat ze links is terwijl ze links verraadt.
Ondertussen zitten we opgescheept met een toestand van uitzichtloos geweld dat altijd ook onschuldige burgers treft, veroorzaakt door religieus en nationalistisch fanatisme van beide kanten.
Yahya Sinwar, de leider van Hamas is een even groot krapuul als Nethanyanu, de premier van Israël.
De toestand is wat hij is.
De Palestijnen kunnen in geen honderd jaar de Zionisten de zee in drijven en hun land weer in bezit nemen. Hamas doet eigenlijk aan zelfmoordterrorisme, maar dan niet door een individu, maar door een volk. Misschien moeten mijn islamitische vrienden toch eens nadenken of de Allah van het Allahu akbar dat de zelfmoordterroristen roepen, wel hun Allah kan zijn ?
De fanatieke Zionisten proberen dan wel een genocide uit te voeren op een geleidelijke en sluwe manier zodat de wereld die niet dadelijk als zodanig herkent, maar ook zij hebben geen enkel uitzicht op een wereld zonder Palestijnen.
Het is duidelijk: een redelijk mens kan niet zeggen dat de Zionisten moeten vertrekken, en evenmin dat de Palestijnen zichzelf moeten afschaffen.
Er is slechts één oplossing: beiden moeten water in de wijn doen en een tweestatenoplossing aanvaarden.
Die oplossing zit er niet in zolang religieus fanatisme aan moslimkant en nationalistisch racisme aan Zionistische kant de plak zwaaien.
Ik zit nu dus te wachten op de moslims die ons voorhouden dat de islam een godsdienst van vrede is om actie te voeren voor vrede in Israël.
Aan Israëlische kant is het moeilijker, want de Zionisten zijn niet per definitie Joods religieus, maar areligieuze verdedigers van het Joodse volk. Hun drijfveer is ontgoocheling over Jahweh die het volk bij de holocaust in de steek heeft gelaten. Gelovige Joden (voor zover ze niet extreem zijn) zullen op hen weinig vat hebben.
De voornaamste factor aan de kant van Israël ligt bij de Joden in de VS. Maar daar moeten we ook niets van verwachten want die zijn totaal ingekapseld in het Amerikaanse kapitalisme.
De toestand is hopeloos en ernstig. Maar dat geldt ondertussen voor de hele planeet.