Knack
‘Veiligheid, migratie, pensioenen, … Trap niet in de nationalistische val’
Als het niet zo schunnig was, zou het grappig zijn: belgische nationalisten die Vlaamse nationalisten verwijten dat ze nationalisten zijn. Overigens is Wallonië als je naar zijn daden kijkt even nationalistisch als Vlaanderen, maar zolang het Vlaamse geld vloeit, houden ze hun nationalisme binnen de belgische structuur.
Ik kom nogal wat mensen tegen die niet duidelijk het onderscheid zien tussen staat en natie.
Om het simpel te houden: een staat is gewoon de organisatie van het samenleven van mensen op een bepaald grondgebied. Een staat wordt een natie als de bevolking een gevoelen van eenheid, eendracht, samenhorigheid… ontwikkelt; kortom als de samenleving een gemeenschap wordt. Op basis daarvan kan dan solidariteit georganiseerd worden.
belgicisten beklemtonen voortdurend de eenheid der belgen; eendracht maakt macht… De belgische nationalist De Croo wil ons als een team…
Dat belgicisme is even nationalistisch als het Vlaamse.
Het Vlaamse nationalisme is een volksnationalisme.
Het gevoelen van eenheid steunt op het gevoelen tot een volk te behoren. Dat is een kracht. Het is ook een zwakheid.
Als mensen zich bekennen tot een volk is dat omdat ze elementen hebben die gemeenschappelijk zijn: een taal, geschiedenis…mensen die uitblinken en waar “wij” fier op kunnen zijn, want ze zijn “van bij ons”. Dat leidt dan tot natievorming. Volksnationalisme.
Volkeren zijn een algemeen verspreid fenomeen op deze planeet.
Door de taal en emancipatiestrijd is er in Vlaanderen een gevoelen van “volksverbondenheid” ontstaan.
Door belgisch nationalistische propaganda is er ook op surrogaat op belgisch niveau.
Maar de Vlaamse volksverbondenheid is altijd fragiel geweest en op dit ogenblik daarop een natiestaat bouwen, lijkt me zelfs niet meer mogelijk. Buiten dat fragiele wordt dat Vlaamse volksnationalisme ook nog aangetast door de globalisering, de immigratie… de bevolking bestaat niet meer uit een homogene groep mensen met dezelfde taal, geschiedenis… Er is nog wel een Vlaams volk, maar de bevolking als geheel is geen Vlaams volk meer.
De Wever probeert met zijn taal en integratiecursussen… zijn culturele canon… kunstmatig toch een soort volk te creëren om daarop de Vlaamse natie te enten.
Ik ben er van overtuigd dat dat gedoemd is om te mislukken. De natiestaat gaat stilaan versneld ten onder.
Natuurlijk proberen nationalisten overal nog hun natie te redden en krijg je hier en daar reacties die zouden kunnen doen denken dat de natiestaat terug springlevend is. Er zijn ook nog staten waar de globalisering en de migratie nog niet in dezelfde mate hebben toegeslagen. Als Hongarije geen immigranten wil, dan is dat precies om de natiestaat te kunnen handhaven. Er is dus een reactie tegen de teloorgang van de natiestaat, maar het is allemaal gespartel van een al dode vis.
Niet alleen is de natiestaat gewoon voorbij, ik ben er principieel tegen.
Een natiestaat vormt een gemeenschap. Een gemeenschap kan slechts écht gemeenschap zijn als de leden vrijwillig toetreden tot de gemeenschap. Die vrijwilligheid is er niet in de zogezegde gemeenschap van de natiestaat. Juist daarom is het een zogezegde gemeenschap.
Als mensen niet vrijwillig kunnen toetreden en dus ook zonder problemen uit de gemeenschap kunnen stappen wordt de gemeenschap verstikkend.
Deze tijden laten dat mooi uitvergroot zien: in oorlogstijd zie je het nationalisme overal opbloeien. De staat heeft een gemeenschappelijke vijand en daarop klit de bevolking samen. Maar het gevolg is wel dat een mens niet meer vrij is om al dan niet mee te vechten tegen de vijand. Wie dan de gemeenschap verlaat is een verrader…
Ik wil staten die bewust géén gemeenschap zijn, zodat mensen zo vrij mogelijk zijn tegenover de staat. Weg dus met de natiestaat.
Weg dus ook met belgië als natiestaat.
De verdedigers van belgië zijn ofwel emotioneel onevenwichtige gechanteerden ofwel gepatenteerde leugenaars.
De moreel gechanteerden zijn de mensen die in katzwijm vallen voor de heilige maagd Elisabeth, dochter van iets walgelijks als een koning.
De gepatenteerde leugenaars zijn de belanghebbenden: de grootkapitalisten rond het belgische koningshuis die hun kapitaal hebben gegrondvest door de uitbuiting van de Congolese bevolking tijdens de kolonisatie; uitbuiting die overigens na de Congolese onafhankelijkheid gewoon is doorgegaan. Daarvoor heeft de opperwalgelijke Boudewijn Lumumba doen vermoorden.
Als er één natie moet verdwijnen is het belgië.
Laat me terug keren naar de staat als puur efficiënte organisatie van mensen die samen leven op een grondgebied zonder dat ze gemeenschap vormen.
Welnu voor die staat is belgië nergens voor nodig.
Vlaanderen heeft voldoende schaalgrootte (je kan het vergelijken met Denemarken) om de samenleving efficiënt te organiseren.
Integendeel: de belgische constructie is pure ballast voor een efficiënte organisatie omdat zowel de feitelijke toestand als de visie op de samenleving en dus ook de oplossingen fundamenteel verschillen tussen de Franstaligen en de Vlamingen.
Wat Wallonië betreft: op dit ogenblik kan het niet zonder het Vlaamse geld en nog altijd maken de Waalse socialisten er een perversie van een socialistische staat van. Maar wil iemand beweren dat “de Walen” niet bekwaam zijn om zelf een eigen efficiënte staatsorganisatie op poten te zetten ? Ik niet. Ik wil niet van racisme beschuldigd worden.
Ondertussen produceert het gespalkte brein van de belgicisten wel (valse) argumenten tegen Vlaamse onafhankelijkheid, maar ik lees geen enkel argument voor belgië; behalve één: we moeten verenigd zijn.
Er mag geen grens komen tussen Vlaanderen en Wallonië omwille van de eenheid. Maar waarom pleiten de mentaal gespalkten dan niet consequent voor het afschaffen van de grenzen met Frankrijk, Duitsland, Nederland… ? Waarom zou een Vlaming enkel één moeten zijn met Walen en niet met Fransen ?
Ik ben voor grenzen. Niet tussen naties, maar tussen staten. Ze zijn nodig voor een goede organisatie. Iedereen die een groot geheel moet organiseren begint met dat geheel op te delen. Staten zijn de delen. Bij het vastleggen van de grenzen zou slechts één principe moeten gelden: zo kleinschalig mogelijk; zo blijft de overheid dicht bij de bevolking.
We moeten naar zo klein mogelijke staten die samenwerken waar dat nodig is.
Voor zover ik het nu kan zien is de schaalgrootte van Vlaanderen en Wallonië perfect geschikt voor een efficiënte organisatie van de staat.
Er is geen enkele reden om het belgische misbaksel in stand te houden. Integendeel.