Doorbraak
In wat voor een wereld leven wij nu?
In wat voor wereld leven wij nu ?
In ieder geval in een heel lelijke wereld als je even buiten je eigen klein wereldje een stap in de grote wereld zet.
Ook het eigen klein wereldje van nogal wat mensen is een lelijk wereldje. Maar ik ken ook veel mensen die in een mooi klein wereldje leven.
Neen, nergens is het perfect en lijden is er overal. Maar als mensen op een menselijke manier met mekaar omgaan hoort zelfs de dood bij een mooie wereld.
Mensen die niet op een menselijke manier met je omgaan moet je mijden, of er tijdig afscheid van nemen. Ook dat is niet altijd simpel, en je wereld is nooit de wereld zoals je hem helemaal zou wensen. Gelukkig maar, want anders zou het slechte in je wereld gewenst zijn.
Als ik er zo over nadenk bestaat mijn eigen wereld zelfs niet. Het is altijd “onze” wereld. Ik ben geen wereld.
Maar genoeg gefilosofeer.
Ik hou niet van Steven Arrazola de Onate.
Natuurlijk heeft hij gelijk als hij het perverse Amerikaanse imperialisme aanklaagt.
Hij heeft ook gelijk als hij wijst op de plannen van het Wereld Economisch Forum voor de creatie van de ideale wereld zoals hij hem in dit artikel beschijft. Die plannen zijn er en er wordt aan gewerkt. Alexander De Croo is een vooraanstaande figuur in de “jongerenafdeling” van het WEF.
Hij heeft ook gelijk als hij kritiek geeft op de manier waarop covid is aangepakt. Ik heb daar zelf kritiek op gegeven. Het is misschien zelfs mogelijk dat De Croo die aanpak heeft gezien als een stap in de realisatie van de WEF wereld. Maar ik geloof niet dat je die aanpak enkel daaraan kan wijten. Hoezeer Vandenbroucke me ook tegenvalt, ik denk niet dat hij streeft naar een WEF wereld. En ook de experten waar ik gisteren kritiek op gegeven heb, zullen zeker niet allemaal WEFFERS zijn. Van Ranst sluit er in zijn aanpak wel kort bij aan.
Ik heb gisteren ook aangegeven dat ik niet gelukkig ben met de relatie overheid – burger zoals die nu bestaat en die een gevolg is van de verzorgingsstaat. Je zou die verzorgingsstaat kunnen zien als een embryonale WEF staat. Maar de bewerkers van de verzorgingsstaat hebben zeker niet gestreefd naar een WEF staat, anders dan de psychopaten van het WEF.
Neen, ik denk dus niet dat de covid, of de aanpak er van deel uit maakt van een complot.
Hetzelfde geldt voor de manipulatie van de massa in verband met het klimaat. Die manipulatie is er, maar ze is geen complot van aanhangers van de Brave New World (de voorspelling van de WEF-wereld door Aldous Huxley).
Maar de aanpak van covid en klimaat loopt wel gelijk met de WEF ideologie in de opvatting dat de domme massa strak moet geleid worden en dat enkel manipulatie die massa kan brengen tot het gewenste gedrag. In feite gaat het om een elite met een diep misprijzen voor de gewone man.
Neen, ik beweer niet dat elke Groene getekend is door dat misprijzen, maar het is wel de grondslag voor het groene denken dat het gedrag van mensen moet gestuurd worden door premies en taksen.
Natuurlijk is de massa niet bekwaam tot verantwoordelijk gedrag.
Daar kan je veel oorzaken van aanbrengen. Ik geef er hier slechts twee: het onvermogen van veel mensen om te denken op lange termijn, en de onbekwaamheid om ver van hun bed van de show te genieten.
Maar het helpt niet om de mensen te bevestigen in hun onvermogen.
De oplossing voor het onvermogen van mensen ligt niet in dirigisme en manipulatie, maar in vorming en opvoeding tot verantwoordelijkheid.
Sommigen steigeren bij woorden zoals volksverheffing of opvoeding van de massa. Ze stellen die begrippen gelijk met manipulatie. Dat vind ik dan mooi: omdat ze mensen niet willen manipuleren in opvoeding, gaan ze ze manipuleren om hun problemen op te lossen. Daar moet je echt intellectueel voor zijn.
Overigens heeft opvoeding niets te maken met manipulatie. Opvoeding bestaat er in om situaties te creëren waarin mensen de kans krijgen om verantwoordelijkheid te nemen en te werken aan zichzelf. Bij kinderen moet je die situaties natuurlijk aanpassen aan hun mogelijkheden. Misschien ook bij een aantal volwassenen. Maar dat verandert niets aan het principe. Ik ga hier niet verder in op dat opvoedingsprincipe.
Wat we nodig hebben is dus inderdaad minder overheid.
De staat is geen gemeenschap.
Dàt is de grote perversie van de Croo als hij “tous ensemble” uitkraamt: hij maakt van de belgische staat een gemeenschap. Als je een gemeenschap maakt van iets wat geen gemeenschap is en ook geen gemeenschap kàn zijn, creëer je een samenleving waarin de menselijkheid omlaag wordt gehaald. En neen, ik heb het nu niet specifiek over belgië. Het geldt voor àlle staten.
Tenslotte: de Onate heeft grandioos ongelijk als hij zegt dat de tegenstelling tussen kapitaal en arbeid irrelevant is geworden. Die tegenstelling is natuurlijk niet meer zoals Marx ze kende, maar op zich is ze relevanter dan ooit.
Het is dat kapitaal dat de WEF wereld wil. Wie die WEF wereld niet wil, moet de wereld uit de handen van het kapitaal redden.
Als onze wereld iets nodig heeft, dan is het het organiseren van solidariteit van werkers, los van elke staat. Daar ligt de enige tegenmacht voor het kapitaal. In die organisatie ligt ook de mogelijkheid voor de opvoeding waar ik over sprak. Het is de enige mogelijkheid om de mens te laten groeien in menselijkheid.