Minerva
Versterk het sociaal overleg! …. zegt de OESO
De Oeso is een organisatie in dienst van het wereldkapitalisme.
Als de Oeso het zegt, moeten alle wantrouw-haren op de kop van een linkse recht gaan staan ! Maar dat gebeurt niet bij Stan De Spiegelaere. Raar.
Alhoewel: ik begrijp De Spiegelaere wel, want de Oeso stelt nu voor waar Stan en de organisatie waarvoor hij werkt (de Uni Europa, een Europese vakbondsorganisatie) de essentie van hun denken vinden: de organisatie van vormen van solidariteit en samenwerking onder de werkers om zo een tegenmacht te vormen tegen de macht van het kapitaal.
In feite is het de toepassing van de katholieke sociale leer, zoals vastgelegd in Rerum Novarum.
We hebben te doen met de vakbond. De Oeso pleit nu voor meer vakbond, in casu voor loononderhandelingen.
Is de Oeso begaan met het lot van de werkers ?
Dat kan je van kapitalisten niet verwachten. Als de Oeso nu pleit voor collectieve loonsonderhandelingen, en dus meer loon, dan kan dat slechts één reden hebben: het kapitaal heeft dringend nood aan meer consumptie.
Die nood aan consumptie is natuurlijk al veel langer nijpend. Door de technologische vooruitgang en de als maar efficiëntere productiemethodes die door de concurrentie worden opgelegd, is de productiecapaciteit spectaculair verhoogd en zitten we al geruime tijd met een enorme overproductiecapaciteit. In termen van kapitaal: een extreme kapitaalaccumulatie.
Tegelijkertijd met de overproductiecapaciteit zijn er de klimaatactivisten die ijveren voor minder consumptie.
Daarbij komt ook nog dat het kapitalisme een lange periode van extreem liberalisme heeft gekend, (weinig overheidsingrijpen in het economisch gebeuren). Extreem liberalisme leidt onvermijdelijk tot verarming van de gewone mens en dus tot minder consumptie.
Als je de overproductiecapaciteit, de invloed van het klimaatactivisme en de verarming door het liberalisme samen neemt, wordt het consumptietekort dramatisch nijpend. Nu komt ook de energiecrisis er nog boven op: de mensen kunnen niet meer genoeg consumeren.
We stoten hier op een innerlijke tegenstelling van het kapitalisme.
Door de concurrentie wordt de kapitalist gedwongen om zo goedkoop mogelijk te produceren en dus ook om zijn werkvolk zo weinig mogelijk te betalen. Van de andere kant heeft hij dat werkvolk ook nodig om de producten te kopen, en dus moet hij het méér betalen.
Je zou kunnen denken dat die twee factoren mekaar in evenwicht houden. Maar in het kapitalisme is dat niet zo omdat de concurrentie zo bepalend is dat de eis aan de individuele kapitalist om zo weinig mogelijk loon te betalen altijd overheerst. De individuele kapitalist is bezig met zijn productie. De consumptie is een globaal probleem.
En dus zijn er instanties die de globale problemen van het kapitalisme proberen te zien en aan te pakken. Een van die instanties is de Oeso. In dienst van het kapitaal.
In deze fase van het kapitalisme: meer loon in dienst van het kapitaal.
Vergeet niet dat de Oeso een voortzetting is van het Marshallplan van na de Tweede Wereldoorlog, dat precies dezelfde functie had in de fase van het kapitalisme na de enorme vernielingen met grote nood aan wederopbouw, maar dus ook aan consumptie.
Het kapitalisme probeert dus hopeloos om de consumptie op te drijven.
De perverse sommen die tegenwoordig worden besteed aan reclame passen in dat kader.
De Green Deal van Ursulalla von der Leugen is gewoon een manier om de bevolking door de klimaatpaniek zo ver te brengen dat ze allerlei uitgaven gaat doen die ze anders (nog) niet zou doen, zoals de versnelde afvoering van de benzinewagens en de aanschaf van elektrische wagens, de isolering van huizen, nieuwe verwarmingssystemen. Tel daarbij ook maar de sommen die de mensen tegenwoordig bereid zijn om te betalen via hun belastingen voor de installaties van windmolens en zonnepanelen… Het zijn allemaal manieren om de consumptie te verhogen.
Maar de mensen moeten dus wel genoeg verdienen om het allemaal te kunnen kopen zodat er winst mee gemaakt kan worden. En dus moeten de lonen omhoog.
En waar dat niet kan, kloppen de overheden dan via de belastingen maar geld uit de zakken van de nog ietwat gegoede burger om de mensen die het moeilijk krijgen door allerlei steun en premies toch tot consumptie bekwaam te maken.
Of dacht je dat de zich Alexander De Croote wanende echt begaan is met de mensen en daarom voorstander is van steunmaatregelen ?
Ben ik dan tegen die steunmaatregelen en tegen beter loon ?
Neen, natuurlijk niet. De mensen kunnen er maar mee geholpen zijn.
Maar maak je geen illusies. Als deze fase voorbij is, keert het liberalisme (neo) weer en begint weer een nieuwe fase van verarming die leidt tot de volgende crisis.
Zo volgen de fases en crisissen zich op en als je naar de evolutie op langere termijn kijkt, zie je dat de volgende fase altijd erger is dan de vorige.
Tot we naar de ultieme crisis gaan die enkel nog opgelost kan worden door een oorlog: na de oorlog is het probleem van de overproductiecapaciteit efficiënt en grondig opgelost.
Dan kan het spel opnieuw beginnen tot we weer bij de volgende oorlog aanbelanden. En niet grappig: ook die oorlogen worden als maar efficiënter en dus vreselijker.
De Spiegelaere blijft steken in zijn vakbondslogica. Mensen kunnen daar iets aan hebben.
Maar na de grote vakbondssuccessen in een eerste periode na de Tweede Wereldoorlog hebben de vakbonden geleidelijk aan maar onvermijdelijk, aan kracht verloren. Tot ze nu enkel nog wat staan te roepen aan de zijlijn en de vakbondstop openlijk zegt dat de acties enkel nog een kanaliseren zijn van het ongenoegen.
De vakbondslogica verlost de mensen niet van het ergste van het ergste: de oorlog. Integendeel, de facto werkt hij mee aan het in stand houden van het systeem dat tot die oorlog leidt.
Binnen het kapitalisme is er geen oplossing.