Van Facebook naar geweten, naar oorlog

De Wereld Morgen

Stijn Lievens  

Hoe AI robot onderwijs duwt in richting van een meer menselijke touch

De angst voor technologie in het onderwijs is niet nieuw. Toen ik nog op de schoolbanken zat was de tamagotchi kop van jut. We zouden er uren mee doorbrengen en het onderscheid tussen feit en fictie zeker en vast uit het oog verliezen. Nadien was er de komst van slimme zakrekenmachines die angstvallig dienden gereset te worden voor iedere zichzelf respecterende toets. Nadien volgde Facebook …

Stijn Lievens is leerkracht roomskatholieke godsdienst. Dat maakt me wantrouwig. Bij dat roomskatholieke denk ik dadelijk aan hypocrisie en wolligheid. Van die hypocrisie merk ik niets bij Stijn. Mooi ! Maar wollig is hij wel.

Hij is zo bezeten van de noodzaak om positief te zijn dat hij de rotzooi die dingen zoals Facebook, Tiktok … en wat voor andere foongerelateerde communicatie niet ziet.

Ja, hij heeft gehoord dat de contacten “fake” zijn. Soms zijn ze dat, veelal niet. Het is niet omdat ik iemand spreek via een machine dat ik hem niet echt kan spreken. Dat fake is er natuurlijk wel, maar het is zeker geen echt argument tegen die technologieën.

Je kan daarbij de opmerking maken dat het met die technologieën is, zoals als met alle andere “uitvindingen”: op zich zijn ze  neutraal. Het gaat er om wat de mens er mee doet.

Dat kan je toepassen op het persoonlijke gebruik: tenslotte bepaal ik zelf met wie ik in contact kom via de machine. Op zich is daar nog geen probleem.

Maar wat Stijn niet in het oog heeft gekregen is dat al die technologieën die we dagelijks gebruiken in handen zijn van gewetenloze commerçanten die de zaken zo in mekaar steken dat ze verslavend worden.

Er is veel sprake van alcohol, drugs … maar misschien wordt het tijd dat er wat meer aandacht komt voor het verslavende karakter van de technologieën.

Een van de belangrijke elementen daarin is het duimpje: beloning of straf

De technologie voedt ons op tot mensen die hun motivatie vinden in beloning of straf.

Ook de overheid doet daaraan mee met subsidies of boetes om ons gedrag te sturen.

Maar beloning en straf zijn ik-gericht. In feite breken ze de mens als samenlevende, liefhebbende mens af.

De overheid wil geen samen-leven, ze wil een inerte massa die de regels volgt.

De technologie helpt daarbij.

De hele boel is ook afbraak van menselijkheid, of regressie naar beestigheid.

Want beloning en straf zijn de motivatiemiddelen op het allerlaagste niveau. Het is met beloning en straf dat ik mijn hond tot het juiste gedrag breng.

De overheid en de technologie behandelen ons als honden, als beesten. Daar worden we niet menselijker van.

Dan ontstaat er een vicieuze cirkel (de laatste tijd hou ik van die cirkels): we worden behandeld als beesten, en dus ontwikkelen we te weinig menselijkheid om te worden behandeld als mensen, en dus is de enige manier om ons te behandelen die van de beesten, en dus ontwikkelen we te weinig menselijkheid … 

Het resultaat is dat de menselijkheid wordt afgebroken. 

Welwillenden klagen over de verharding van onze samenleving. De oorzaken zijn zeker complex, maar ook zeker is dat de technologie en de overheid zelf daartoe bijdragen.

Ik kan het nog anders stellen: de technologie en de overheid doen geen beroep ons geweten; op onze geïnternaliseerde opvattingen over goed en kwaad. Maar als in belangrijke aspecten van ons bestaan ons geweten geen rol moet spelen, wordt het ook niet ontwikkeld.

Natuurlijk hebben de meeste mensen wel nog een geweten. Maar in de organisatie van onze samenleving speelt het niet meer of veel te weinig.

Bij wijze van eenvoudig voorbeeld: hoeveel mensen zouden de snelheidsbeperkingen respecteren zonder pakkans en serieuze boete ? Nochtans is het niet moeilijk om tot het eigen inzicht te komen dat de snelheidsbeperkingen nodig zijn voor de vrijheid van veilig verkeer, en dat ik dus zelf beslis om die te volgen, ook al is er geen pakkans.

Maar tot dat inzicht worden we niet “opgevoed”.

Ik hou van honden. Als ik sommige honden bezig zie staan ze verder dan velen achter het stuur.

Beluister de berichten van Van Quickenborne (neen, dit is geen kritiek op hem ! ) en je hoort altijd opnieuw dat we de pakkans moeten vergroten en de bestraffing moeten verzwaren. Zijn houding is aangepast aan wat zich afspeelt in onze samenleving. En je ziet een evolutie van altijd maar straffere bestraffing, juist omdat het geweten vermindert.

Er is een andere evolutie: de overheid gaat zich steeds meer met ons dagelijks leven bemoeien. Regularitis of overregulering. Als morgen iemand de buren hindert door te veel scheten te laten, is er overmorgen iemand in het parlement die daarover een wetsvoorstel doet.

Maar hoe meer de overheid ingrijpt in ons leven hoe nefaster haar nefaste invloed op gewetensontwikkeling wordt.

De vorm waarin de moderne communicatietechnologieën ons worden aangeboden, bevordert die evolutie.

Die vorm is het resultaat van de misdadige extreme vercommercialisering van zo wat alles. Commercialisering betekent dat iets gebruikt wordt om winst te maken.

Op dit ogenblik maken we de commercialisering van de zorg mee. Ook hier werkt de overheid mee aan de afbraak van menselijkheid en dus ook van samenleving. Denk aan de privaat-publieke investeringen in de ouderenzorg.

De uitvinder van facebook was niet bezig met menselijkheid. Hij was bezig met winst.

Of nog: hij was kapitalistisch bezig.

Het kapitalisme breekt menselijkheid af.

Gisteren had ik het over kapitalisme en oorlog als gevolg van de wetmatigheden van het economisch systeem. De kapitalistische oorlog is het toppunt van kapitalistische afbraak van menselijkheid.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *