Brusselmans is vrijgesproken van het aanzetten tot haat tegen de Joden.
In zowat alle berichten hierover wordt verwezen naar de vrije meningsuiting.
Die vrije meningsuiting is natuurlijk een belangrijk onderwerp, maar om de een of andere reden blijken de commentaristen niet in te zien dat het hier niet gaat om vrije meningsuiting. De aanklagers vertonen een ontstellend gebrek aan vermogen tot contextueel lezen.
Als je de context in rekening brengt van de uitspraak van Brusselmans is er geen enkele reden om daarin een aansporing tot haat te zien.
Brusselmans creëert een personage in de ik-vorm dat bij het zien van ondraaglijk lijden agressie vertoont tegenover de veroorzakers van dat lijden. In zich is dat een goede en menselijke reactie. Dat hij daarbij veralgemeent is al even menselijk, want gedreven door diepe emoties.
Als een schrijver zijn personages enkel nog politiek correcte uitspraken mag laten doen, is de literatuur dood.
Nu is dat onvermogen om contextueel te lezen niet eigen aan Joden. Van Joden met hun geschiedenis van de holocaust kan je het in hun context nog begrijpen. Maar het is algemeen ingeburgerd. De hele woke-onzin berust er op.
Het is misschien wel het ergste falen van ons hedendaags onderwijs. Dat levert wel mensen af die kunnen lezen. Velen kunnen ook begrijpend lezen. Maar contextueel lezen en denken is bij nog veel meer mensen verdwenen.
Als ik “vuile Marrokaan” zeg, zal ik daar dadelijk op worden aangesproken en beschuldigd worden van racisme. Het kan natuurlijk ook wel racisme zijn. Maar wat als ik vind dat de meeste Marokkanen helemaal niet vuil zijn, maar deze Marokkaan nu juist wel ?
Welke betekenis mijn uitspraak heeft, moet blijken uit de context. Maar neen: voor de wokerd is het altijd racisme.
Er is onderzoek naar gedaan: 40% van de Vlamingen weet niet dat neger een scheldwoord is.
Ik hoor tot die 40%. Ben ik dan aan’t schelden als ik het over negers heb?
Als kind spraken wij met vertedering over de negerkes en vraten we kilo’s chocolade om aan de pater missionaris van de familie veel zilverpapier te kunnen schenken.
Nu kan je daarvan zeggen dat het paternalisme was, maar het was geen schelden.
Dat krijg je aan de domme massa niet meer uitgelegd. Ze is niet bekwaam om de context te zien.
Het echte drama ligt er in dat ook hoogontwikkelden met een berg universitaire diploma’s niet contextueel kunnen lezen of denken. Ze hebben hersenen die goed ontwikkeld en getraind zijn om wetenschappelijk te denken, maar dat wetenschappelijk denken speelt zich af op een ander niveau dan het contextueel denken.
Gebrek aan contextueel denken verlaagt de menselijkheid.