Doorbraak
Vlaanderen opgezadeld met België
Dank je wel Jean-Pierre Rondas voor deze mooie opsomming van zovele wantoestanden in dit koninkrijk van profitariaat. En vergis je niet: dit gaat niet om Vlaams nationalistisch romantisch onafhankelijkheidsgewauwel, maar om gerechtigheid. Dit gaat niet om eigen Vlaams volk eerst, maar gewoon om fatsoen.
Rondas somt veel enkel op zonder het uit te leggen. Ik wil sommige zaken toch even verduidelijken.
Tegenstanders beweren dat de splitsing van belgië Vlaanderen 250 miljard zou kosten omdat Vlaanderen het grootste gedeelte van de belgische schuld zou moeten betalen. Ik weet niet of dat cijfer klopt. Maar het doet niet terzake: 70% van de belgische belastingen waaruit die schuld moet worden afbetaald, komt nu al uit Vlaanderen. Vermits Vlaanderen 57,5% van de belgische bevolking telt, betaalt het in verhouding te veel, en vloeit er dus geld van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel.
Vlaanderen betaalt dus nu al grotendeels de schuld die Wallonië maakt. De splitsing zou daar niets aan veranderen. Ze zou het voordeel hebben dat de rotzooi op termijn stopt.Dat Vlaanderen een bovenmatig deel van de schuld betaalt, is een probleem, want Wallonië maakt graag schuld. Het kan zich dat permitteren. Het is toch Vlaanderen dat betaalt. Met dat geld kan Wallonië dan het hangmat socialisme van de PS financieren.
Di Rupo, voorzitter van de nieuwe Waalse regering, heeft een ambitieus plan voor Wallonië, het derde nu al. Er is veel geld uitgegeven voor de twee vorige plannen. Ze zijn allebei grandioos mislukt. Ook nu weer geeft Di Rupo aan dat Wallonië eigenlijk niet het geld heeft om zijn plan te bekostigen. Hij wil dus een andere verdeelsleutel voor de verdeling van de belgische belastinginkomsten. Nu is die verdeelsleutel gebaseerd op het inwonersaantal. Di Rupo wil dat veranderen en de oppervlakte van het landsgedeelte als verdeelsleutel laten fungeren. Vermits Wallonië minder inwoners telt dan Vlaanderen, maar wel een grotere oppervlakte heeft, zou dat een serieuze verrijking van Wallonië betekenen, en dus een verarming van Vlaanderen. Kan het grotesker ? Ik stel voor datnde Sahara met haar oppervlakte de verdeelsleutel wordt in Afrika. Maar misschien moet Vlaanderen zijn zee-oppervlakte laten meetellen. Eens zien of Di Rupo dan nog vasthoudt aan zijn voorstel.
De liberaal Didier Reynders stemde ooit voor een voorstel dat totaal inging tegen de liberale ideologie. Op de vraag van een journalist hoe dat mogelijk was, antwoordde hij fijntjes: het is zo opgesteld dat het toch de Vlamingen zijn die betalen…
Zo zijn er heel wat systeempjes opgezet. De opbrengst van de verkeersboetes gaat naar één belgische pot. In Vlaanderen worden flitspalen gezet die werken, en verkeersboetes correct geïnd. Dat zou beter kunnen, maar in Wallonië werken de flitspalen niet en wordt er veel losser omgesprongen met de inning van die boetes. Dat is een transfer van Vlaanderen naar Wallonië.
Jambon wordt verweten dat hij het geld niet haalt bij de rijken die geen belastingen betalen. In het socialistische Wallonië wordt fiscale fraude door de rechtbanken veel minder streng aangepakt dan in Vlaanderen.
Bijna 5 op 10 Waalse werkenden, zijn aan de slag in de openbare sector (administratie, onderwijs, gezondheidszorg…) 12% werkt rechtstreeks voor de overheid. In Vlaanderen is dat 7%. 70% van de Waalse ambtenaren heeft een PS partijkaart. Daar moet geen tekeningetje bij qua politieke benoemingetjes en de daarbij horende corruptie. Nog mooier: de Waalse ambtenaar is 50% vaker afwezig dan de Vlaamse. Ook nu weer wordt dit georganiseerde profitariaat deels door Vlaanderen gefinancierd. Dat gaat dus niet over de 7 miljard van de sociale zekerheid, maar komt er boven op.
Iemand met een beetje gevoel voor rechtvaardigheid kan toch niet anders dan in opstand komen, zeker als ie weet dat Vlaanderen de wachtlijsten in de zorg niet opgelost krijgt wegens te weinig geld. Om niet te spreken van de nog veel ergere existentiële diepe armoede waarin de cultuursector wordt gedompeld.
En het probleem bij dit alles is dat er niets aan te doen is. Grondwettelijk kàn Vlaanderen dit niet tegen gaan. Wallonië heeft vetorecht tegen iedere poging die Vlaanderen zou ondernemen om tot een beetje rechtvaardigheid te komen. Dat is het resultaat van de vorige staatshervormingen. Natuurlijk is dit ook de schuld van Vlaanderen zelf. Het heeft de kwalijke gewoonte om zich bij onderhandelingen met de Franstaligen vrolijk in doekjes te laten doen. Maar eigenlijk gaat het niet om de Vlaamse domheid of zwakheid, maar om de Waalse smerigheid en gewetenloosheid.
Wallonië verwijt Vlaanderen voortdurend dat het bekrompen op zichzelf gericht is, niet bereid tot solidariteit, enkel bezig met nationalistisch eigen belang. Maar Wallonië is op gebied van nationalistisch “opkomen voor eigen rechten” veel erger dan Vlaanderen. En hoe durft Wallonië Vlaanderen ervan betichten dat het niet solidair wil zijn als Vlaanderen al tientallen jaren voor miljarden solidair is in de sociale zekerheid ? Is het bekrompen egoïsme van Vlaanderen als het nu zou zeggen dat het genoeg is geweest ? Voor alle duidelijkheid: Vlaanderen zegt dit niet. Vlaanderen heeft zich bereid verklaard om ook na de onafhankelijkheid nog een aantal jaren solidair te blijven om Wallonië de tijd te geven om orde op zaken te stellen.
Heel de zaak kadert in de geschiedenis van dit onland. Het is gesticht als een land waarin de Franstaligen Vlaanderen als een wingewest zagen, bewoond door minderwaardige armoezaaiers.
Die mentaliteit zit nog altijd diep in de Franstalige geesten. Ze vinden het niet meer dan normaal om te leven op de kap van de Vlamingen. Daarvoor is belgië toch gesticht ?
Op 15 augustus 1912 schreef Jules Destrée, een Franstalig socialistisch ( !!! ) politicus aan koning Albert I: “Sire, ils nous ont pris la Flandre.” Hieruit blijkt duidelijk dat deze Franstalige Vlaanderen als een eigendom zag dat hem nu ontnomen was.
Maar de Franstaligen zijn niet bij de pakken blijven zitten: ze hebben belgië omgebouwd tot een land waarin Vlaanderen grondwettelijk altijd tot hun dienst zal blijven staan.
Kijk, van dat soort onrecht word ik kwaad.