Knack
Oxfam: ‘Grootste multinationals zien winst in 2020 met 109 miljard dollar stijgen’
Eindelijk nog eens goed nieuws van het economisch front. Sinds corona horen we enkel nog onheilstijdingen. Die blijken totaal misplaatst.
Ik ken Oxfam en die organisatie, gedreven door na-ijver en nijd, denkt een stok gevonden te hebben om een hond te slaan, maar, eerlijk, deze economische resultaten bewijzen de kracht van het kapitalisme, het systeem dat door ons allemaal enthousiast wordt omarmd. En dat we met ons leven willen verdedigen tegen de Russen.
Wil iemand me eens een alternatief voorstellen voor het kapitalisme ?
Wat dan met de persoonlijke vrijheid ?
Als mensen niet meer zelf de vruchten mogen plukken van hun noeste arbeid, maar verplicht worden om die vruchten te delen met luieriken en loosers, zijn we dan beter af ?
Of gaan we laten tornen aan het privé-bezit ? We weten allemaal wat er gebeurt als alles van iedereen is: dan voelt niemand zich verantwoordelijk en krijg je de meest abjecte verloedering waar niemand bij gebaat is.
Misschien toch ook even bedenken dat die bedrijven enorme winsten maken, maar ook enorme aantallen mensen werk geven. Een beetje dankbaarheid van de werkmensen zou dan ook gepast zijn.
Ja, natuurlijk: er is nog veel armoede in de wereld en het geld dat naar de aandeelhouders gaat wordt niet gebruikt om die armoede op te lossen. Maar iedereen weet dat armoede van alle tijden en alle plaatsen is. Armoede is nu eenmaal niet uit te sluiten. Of zou je willen dat alle mensen gelijk zijn en gelijk presteren ? Verscheidenheid is verrijkend. Maar goed dus dat er slimmen en dommen zijn. Maar als er slimmen en dommen zijn, zijn er ook rijken en armen. Dat begrijpen zelfs de domme armen. Zelfs zij zien in dat het normaal is dat een arts tien maal meer verdient dan een holler achter de vuilkar.
Goed, armoede is dus niet uit te sluiten. Ze hoort bij de menselijke natuur. Het heeft geen zin om te proberen om ze uit te roeien. Wie aan armen geeft stort geld in een bodemloze put.
En daarbij: als het over een miljoen euro gaat, zou jij dan niet over een lijk gaan ? Je zou zelfs over het lijk van een concurrerende rijke gaan. Dan zeker over dat van een armoezaaier. Eigenlijk leven die armoezaaiers ook beter niet te lang.
Je ziet: ik ben niet hardvochtig en echt wel begaan met mijn medemensen, maar je kan er niet omheen: alles wat zij hebben, heb ik niet. Eigen ik eerst. Stel dat er twee kinderen in het water in nood zijn. Een van de twee is je eigen kind. Welk ga je het eerst uit het water halen ? Misschien zelfs haal je er geen uit het water, want je gaat toch in geen geval je eigen leven in gevaar brengen ? Wat voor nut heeft het om daar in dat water aan je einde te komen ? En als je zelfs je eigen kind niet zou redden, dan toch zeker niet de kinderen van anderen ? En nog zekerder niet de kinderen van stinkende armen. Wat kan zo’n arme voor je terug doen ? Zelfs als hij het zou willen ?
Er zijn mensen die wel aanvaarden dat er armoede is, maar me voor de voeten werpen dat er te veel armen zijn. Hoezo ? Er zijn te weinig armen. Met hoe meer de armen zijn, des te normaler is de armoede, en des te minder lijden de mensen daar onder. Eigenlijk is dat lijden ook subjectief. Wie zijn armoede aanvaardt, lijdt er niet onder, of in ieder geval lijdt hij er minder onder dan de arme die zijn armoede niet aanvaardt.
Dat is natuurlijk het drama van de zogezegd socialen die de armen willen helpen. Ze hebben daarvoor, godbetert, zelfs een sociale zekerheid uitgevonden. Die onnozelaars beseffen niet dat ze door de armen te helpen, die mensen ongelukkig maken omdat ze leren dat er iets aan hun armoede moet gedaan worden. Daarbij geven ze die mensen dan ook nog de indruk dat er iets aan de armoede kàn gedaan worden en wekken zo illusie en dus ontgoocheling. Waar zijn die idioten mee bezig ?
Neen, de wereld zit goed in mekaar. In ieder geval in overeenstemming met de natuur van de mens. Alle pogingen om aan die wereld iets te veranderen zijn onnatuurlijk en daardoor gedoemd om te mislukken, en in de mate dat ze toch zouden lukken: om de mens te vervreemden van zichzelf en van de aard die de schepping en de evolutie in hem heeft gelegd.
Er is tegenwoordig veel te doen om het milieu. Bij de middenklasse lopen er nogal wat politiek correcten rond die begaan zijn met de natuur. Bijvoorbeeld: ze klagen aan dat de biodiversiteit vermindert en dat er diersoorten uitgeroeid worden. Maar dat is toch eigen aan de natuur ? Die politiek correcten willen tegelijkertijd de mens de idee ontnemen dat hij boven de beesten staat. Maar als de mens zich dan als een beest gedraagt en ander beesten de nek omwringt, is het ook weer niet goed.
Misschien moet ik er eens over nadenken of het niet interessant zou zijn om een theorie te ontwikkelen waarin armen beesten zijn, resultaten van de evolutie. Voor de gelovigen: door God gewild. Niet dat we ze daarom moeten uitroeien. Tenslotte hebben we ze nodig. Maar als het beesten zijn kunnen we ze ongegeneerd voor onze kar spannen… Alhoewel, doen we dat niet ook nu al ?
Hallo, Oxfam, wat heb je daarop te zeggen ?