Logia
Neen, ik heb niet de oplossing !
Gewoon omdat er geen fundamentele oplossing is. Het fundamentele probleem is de multiculturele samenleving en daarvoor is er geen oplossing: ze is er en ze zal niet zo maar verdwijnen.
Die multiculturele samenleving brengt mensen samen van allerlei verschillende afkomsten, culturen… Kortom: ze importeert het vreemde in een samenleving.
Nu kan het vreemde een exotische aantrekkingskracht hebben, maar dat geldt enkel bij rijken die de middelen hebben om dat vreemde uit hun leven te bannen als dat vreemde hen de strot uitkomt.
Neen, het vreemde wekt wantrouwen, angst… en dat is de normaalste zaak van de wereld.
Maar het gaat niet enkel over financiële rijkdom. Hoogopgeleiden hebben de intellectuele mogelijkheden die hen in staat stellen het probleem te overzien en daardoor de mentale afstand te creëren die toelaat om het vreemde op een rationele manier te benaderen en op te nemen in hun bestaan.
Armen en laagopgeleiden – ze vallen samen – hebben die mogelijkheden niet.
Ik kom dan de hoogopgeleiden tegen die laagopgeleiden proberen te overtuigen. Natuurlijk doen ze dat met rationele argumenten. Maar die laagopgeleide heeft niets aan die rationaliteit. En dus krijg je een dovemansgesprek dat dikwijls ook nog eindigt met de Gutmensch die de “racist” met de beschuldigende vinger wijst.
Als een weduwe bij wijze van pensioen een woning verhuurt en ze eenmaal een negatieve ervaring heeft gehad met een gekleurde huurder, zal ze haar woning niet meer willen verhuren aan een gekleurde.
Is dat rationeel correct ? Natuurlijk niet. Het is een veralgemening. Maar kan je die weduwe verwijten dat ze veralgemeent ? Kan je haar met rationaliteit weg krijgen uit die veralgemening ?
De vaststelling dat haar woning door de huurder om zeep is geholpen is een traumatische ervaring. Op dat niveau ligt het probleem. Natuurlijk gaat die mens bij zo ’n ervaring op zoek naar oorzaken. Even natuurlijk vindt zo iemand die oorzaak dan bij de “aard” van de huurder. Is het rationeel correct ? Neen, natuurlijk niet. Maar een mens is niet enkel een rationeel maar ook een emotioneel wezen.
Ik heb waardering voor Hertoghs, en dus ook voor de garanties die hij verhuurders geeft dat de huurprijs zal betaald worden en het appartement goed onderhouden zal blijven, maar ook daarbij blijft hij op het rationele vlak en dus zal de impact beperkt zijn.
Probleem: aan het emotionele vlak is niet veel te doen. Hertoghs erkent het als hij zegt dat het om wederzijds vertrouwen gaat en hij beseft dat dit een werk is voor de lange termijn. Ontmoeting en gesprek kunnen daartoe bijdragen, maar ik denk niet dat het realistisch is om massaal ontmoetingen te organiseren tussen autochtonen en nieuwkomers. Bedenk daarbij ook maar dat het wederzijds wantrouwen er niet enkel is tussen autochtonen en nieuwkomers, maar tussen de nieuwkomers onderling, want een Irakees is een even erge vreemde voor een Senegalees… Georganiseerde ontmoetingen zullen dus niet de oplossing brengen, maar zeker in deze tijd is het belangrijk om elke ontmoeting te steunen.
Hertoghs is predikant. Ook kerken doen op dat vlak inspanningen, maar misschien kan daar wel wat meer. Ik begrijp niet dat een pastoor de christenen van verschillende origines in zijn parochie niet kan samenbrengen rond het gezamenlijk christen zijn. Maar ja, als een pastoor tegenwoordig al iets doet op dat vlak organiseert hij samenkomsten met moslims… Van mij mag dat, maar laat het duidelijk zijn: hiermee zal hij enkel een kleine groep van zijn gelovigen bereiken die het eigenlijk niet meer nodig hebben.
Voor de grond van de zaak is er dus gewoon geen oplossing.
Tenslotte kan je binnen het kapitalisme niemand verplichten om te verhuren aan wie hij niet wil verhuren, en ook buiten het kapitalisme zou ik dat onaanvaardbaar vinden. De multiculturele samenleving creëert een samen leven van mensen die vreemd zijn voor mekaar en mekaar dus wantrouwen. En je kan dat die mensen zelfs niet verwijten.
“Mystery calls” – waarom moet dat weer in het Engels ? – zijn dus gewoon pesterijen. Schaf dat af. Ook al omdat het niets oplost. Want als je een verhuurder ontmaskert, wat heb je dan bereikt ? Ga je dan een deurwaarder op hem afsturen om te controleren of hij wel verhuurt aan een “vreemde” ? Ga je hem verplichten om te verhuren aan iemand die hij even te voren geweigerd heeft ? Dat is toch vragen om miserie ? En ik zit dan te wachten op de huurder die zich in een machtspositie weet tegenover de verhuurder en de boel grandioos verkloot. Dank zij Hertoghs krijgt hij toch gelijk bij een conflict.
Neen, ik poneer niet dat Hertoghs daar dan persoonlijk schuld aan heeft. De schuld ligt bij het systeem dat Hertoghs verdedigt.
Ondertussen verdedigen de Gutmenschen de open grenzen. Dat betekent dat elke vreemde die eindelijk ingeburgerd geraakt is en het wantrouwen heeft overwonnen, wordt vervangen door een nieuwe oorzaak van wantrouwen in de samenleving.
Veronderstel dat de Emma van het verhaal van Hertoghs zelf verhuurder wordt. Gaat ze, als Afghaanse, dan zo maar verhuren aan een Sikh die weigert zijn Kirpan (zwaard) af te leggen ?
Laat ons dus beginnen met de import van “het vreemde” aan banden te leggen en de samenleving tijd te geven.
Maar natuurlijk hebben die nieuwkomers of allochtonen ook recht op een woning !
Als het heil niet van de individuele burger kan komen, kan het enkel komen van de overheid. Daar is heel veel over te zeggen, want de overheid handelt in naam van de burger die tekort schiet…
Maar in het huidige bestel kan de oplossing enkel komen van de overheid die massaal inzet op sociale woningen. Als ze daarbij vermijdt om de indruk te geven dat “vreemden” voorrang krijgen op eigen volk, kan daar de oplossing liggen.
Hertoghs eindigt met de vraag hoe Emma zich moet voelen bij de afwijzing van een verhuurder. Welnu, als de hoogopgeleide Emma niet kan begrijpen dat niet iedereen zit te wachten op “vreemden”, en tegelijkertijd niet in gedachten houdt dat ze haar hoge opleiding aan onze samenleving te danken heeft, hoort ze hier niet thuis. Dan moet ze “betere” oorden opzoeken.