De toekomst van de Europese verzorgingsstaat

Uitpers

Francine Mestrum

De toekomst van de Europese verzorgingsstaat

Goede ideeën, een nieuw sociaal paradigma en een neoliberale achtergrond

Voor pleitbezorgers van sociale bescherming was de COVID-19-crisis een godsgeschenk. Het werd glashelder dat er lacunes waren in de toegang tot de gezondheidszorg, lacunes in de inkomensbescherming en een verband met milieubeleid zoals de behoefte aan betere huisvesting, schone lucht en drinkwater. De huidige koopkrachtcrisis is alleen maar een bevestiging

Ik geloof er niets van.

Ik geloof er niets van dat een Ursulalla von der Leugen ook maar een zier inzit met het lot van de gewone man.

Als von der Leugen iets zegt, liegt ze. Als ze iets zegt over een socialer Europa, liegt ze. Ze bedriegt ons. Het klinkt mooi, maar het krioelt van de adders onder het gras. Het klinkt zoals De Croot die roept dat “wij niemand achterlaten”. Lees verder “De toekomst van de Europese verzorgingsstaat”

Ons onderwijs en innerlijke leegte

Dwarsliggers

Leer leerlingen te denken, niet wat ze moeten denken

Laten we even in rustiger waters vissen. Het onderwijs is overigens te belangrijk om grote woorden te gebruiken. Onze Dwarsligger en tevens schooldirecteur had een nieuwjaarswens: Ik vraag daarom aan de beleidsmensen en vooral de koepels die meer met hun marktaandeel dan met de leerlingen en hun leerkrachten bezig zijn, om stabiliteit voor het onderwijzend personeel

Het onderwijsprobleem is complex. Wie slechts één vinger heeft om op de wonde te leggen, heeft er veel te weinig. Lees verder “Ons onderwijs en innerlijke leegte”

Leemans, de zoveelste

Business AM

Emmanuel Vanbrussel

Consternatie over brugpensioen ACV-voorzitter Marc Leemans

Marc Leemans (62), die gisteren aankondigde te stoppen als voorzitter van de vakbond ACV, zal gebruik maken van het SWT-stelsel, beter bekend als brugpensioen

Wordt het niet tijd dat de vakbonden hun stal aan de top beginnen uit te mesten ?

Van het ABVV ben ik minder op de hoogte. Je had daar natuurlijk Rudy De Leeuw. Je kan hem niet verwijten dat hij en zijn familie een vastgoedpatrimonium erfden van een tante en dat goed probeerden te beheren. Kwalijker wordt het natuurlijk als bij dat beheer technieken qua belastingen worden gebruikt die door De Leeuw als vakbondsleider fel werden aangevallen. Blijkbaar was de familieman Rudy iemand anders dan de vakbondsleider. Toen dat een schandaal werd heeft Rudy natuurlijk ontslag genomen als beheerder, maar dat verandert niets aan de hypocrisie.

En dus was zijn positie ondergraven. Hij heeft dan nog enkele jaren verder gemodderd, lang genoeg om het postje van Voorzitter van het Wereldvakverbond in de wacht te slepen. Moeten vertrekken wegens financieel gesjoemel en dan financieel grote promotie maken, je moet het kunnen.

Laat me bij het ACV beginnen bij Houthuys. Die zag er uit als iemand aan wie je je kinderen zou toevertrouwen, maar was in feite een pure machtspoliticus die achter hoek en kant – in Poupehange ! – samen met Jean-Luc De Haene de politiek van belgië bepaalde. Zeker bij hem al begon de verwevenheid van de vakbond met het kapitaal de vakbond te besmetten.

Van hem al hoorde ik van basismilitanten van het ACV dat ze zich door hem verraden voelden.

Toen Willy Peirens hem opvolgde werd deze aanvankelijk onthaald als de integere opluchting na Houthuys. Maar al heel snel werd het gevoelen van verraad nog veel erger. Na de uren en in het geheim waren er vergaderingen van militanten die onderzochten hoe ze hem aan de deur konden smijten.

Ik herinner me het triomfantelijk gevoel toen Luc Cortebeeck hem opvolgde. Hij werd door de basis aanzien, niet zo maar als links, maar zelfs als echt links; en de hoop was groot. Even.

Over de verwevenheid met het grootkapitaal moet ik enkel verwijzen naar de Arco-affaire. Arco zelf bestond al veel langer als het orgaan dat de financiën van de arbeidersbeweging efficiënt moest beheren, maar het is sinds 2003 onder het voorzitterschap van Cortebeeck dat dat efficiënt beheer ook ging inhouden dat het geld werd belegd in  Elia, Retail Estates, Home Invest, en Dexia Immorent. De hele reutemeteut kwam tenslotte bij Dexia terecht. Het ACV was gewoon een grote speler in de bankenwereld.

Nu kan je het bestaan van “sociale banken” die goedkope leningen verstrekken aan  mensen met minder inkomen perfect verantwoorden binnen de logica van een vakbond die streeft naar de vorming van macht tegenover de macht van het kapitaal en binnen het kapitalisme naar steun voor zwakkeren.

Maar daar was al lang geen sprake meer van. Dexia was gewoon een bank zoals alle anderen: gericht op winstmaximalisatie. De sociale factor was weg. Je kan enkel zeggen dat die winst dan toch maar naar de vakbond ging. Maar als die de winst dan opnieuw ging beleggen om van winst meer winst te maken, kan je geen ander woord meer gebruiken: verraad.

Moet het verwonderen dat de mensen aan de top die in dat wereldje rondstruinen zich meer thuis gaan voelen in het pluche van de salons van de rijken dan bij hun militanten op hun harde keukenstoelen.

De integer begonnen Cortebeeck is tot bittere ontgoocheling van de bewuste militant verworden tot een decadente salonpoeper.

En nu Leemans …

Al lang is de vakbond niet meer echt de verdediger van de arbeidersklasse. Zijn voornaamste functie bestaat er in om de woede van de arbeidersklasse te kanaliseren. Er wordt af en toe een staking georganiseerd of erkend die dan eindigt in een kleine toegeving van het kapitaal en door de vakbond wordt gebruikt om het werkvolk te sussen. Een grote betoging tussendoor moet kunnen. De brave marcheerders  krijgen overtuigende woorden te horen van mensen die weten dat het woorden in de wind zijn. En na de betoging gaan de mensen naar huis, enthousiast omdat ze toch maar met zovelen waren en ze drinken een plas en alles blijft zoals het was. 

Natuurlijk moet er af en toe wat buit aan de domme massa worden toegeworpen. Maar als je de groeiende ongelijkheid en erger, groeiende armoede ziet, is de rol van de vakbond bedroevend. Er wordt wat geschreeuwd om een bijdrage van de rijke, maar als het er op aankomt, gebeurt er niets en doét de vakbond niets.

De nationale solidariteit wordt door de politiek onderuitgehaald en stoemelings vervangen door liefdadigheid, georganiseerd door de staat (de energiepremies). Heb jij de vakbonden daarover gehoord ?

Je mag van mij dan zeggen dat de vakbond maar zoveel macht heeft als de leden haar geven, maar het is ook een wisselwerking: een vakbond die niets betekent, heeft ook geen leden, gemotiveerd om de vakbond iets te laten betekenen. Voor de gewone militant heb ik een immense bewondering. Voor de top al even immense minachting.

Toch nog iets over die Cortebeeck: toen het Arco schip begon te zinken heeft kapitein Cortebeeck als eerste het schip verlaten.  Hij is, net zoals De Leeuw, weggevlucht naar een nog beter betaalde job in het Internationaal vakverbond.

En daar begint het verhaal van verraad opnieuw.

Want zowel het Wereldvakverbond als het Europees vakverbond zijn eindeloopbaansofas’s vol pluche voor gearriveerden. Het Europees vakverbond ziet als zijn voornaamste taak: lobbyen voor een sociaal Europa. Daar zijn de bobo’s al mee bezig zo lang Europa bestaat. Er is geen centimeter vooruitgang gemaakt.

Geregeld organiseert zo ‘n verbond dan een internationaal congres in een chique hotel waar wat commissieleden aan het werk worden gezet om wat papieren te beïnkten die kunnen dienen als bewijs van werkzaamheid. Die papieren worden na wat show goedgekeurd en in congresteksten gegoten. Die worden in mappen gestoken, en dan in laden waar ze nooit nog uitkomen. Ondertussen heeft de hele kliek lekker gegeten, lustig gezopen … op kosten van de leden.

Kortom: het kost veel geld dat niets opbrengt behalve voor de bobo’s zelf.

Ik ben benieuwd wanneer Leemans zich in dat pluche gaat nestelen.

En dat in een tijd dat een internationale vakbond broodnodig is.

Het kapitaal is internationaal georganiseerd, maar het wordt nationaal bekampt door nationale vakbonden.

Heb jij gehoord van één poging van de bobo’s om bij de staking van Ford Genk tot een internationaal vakbondsfront te komen waarbij de Ford-arbeiders van Valencia en Keulen, meestaakten met die van Genk ?

Als de nationale sociale zekerheid is verworven door nationale stakingen, hoe denken de bobo’s dan te komen tot een Europese sociale zekerheid zonder Europese stakingen ? Door lekker te gaan eten met het omhoogkruipsel Michel of het liegsel Ursulalla ?

De N-VA probeert om ideologische redenen de macht van de vakbonden te breken. Hoe dom ! Wat een verspilling van energie en nodeloos opwekken van tegenstand ! Waarom zou je nog meppen naar iemand die ei zo na al dood is ?

 

Hoe dom zit het allemaal in mekaar. Het kan beter. En ik weet hoe.

Knack

Herman Matthijs

‘Subsidieregister laat zien dat het tijd is voor een kerntakendebat’

‘Een kerntakendebat moet leiden tot een ernstige aanpak van de inflatie aan regelgeving in Vlaanderen’, schrijft professor Herman Matthijs (UGent en VUB). ‘Een sanering en vereenvoudiging van de structuren van de Vlaamse administratie zijn daarvoor een noodzakelijk begin.

Herman Matthijs is een interessante man. Neen, ik bedoel niet voor een vrouw of zo, of voor een weduwe die uit is op geld, maar voor mensen die zich willen informeren met daarbij wat zicht op de achtergrond. Hij durft doordenken. En ook als je het na dat denken niet met hem eens bent, blijft het interessant. Lees verder “Hoe dom zit het allemaal in mekaar. Het kan beter. En ik weet hoe.”

Tijd van waanzin

Knack

Lotte Lambrecht

Factcheck: screenshot artikel over Groen is getrukeerd

Online circuleert een screenshot van een artikel op Het Laatste Nieuws, waarin wordt geopperd dat politieke partij Groen ‘piano’s racistisch vindt’ en daarom minder zwarte pianotoetsen wil. Dat klopt niet. Het gaat om een getrukeerde afbeelding.

Zover zijn we gekomen: iets wat duidelijk humor is, gaan we op zijn feitelijkheid controleren. Het moest eens geen waanzin zijn.

Wat is dat voor een samenleving die bekent dat ze niet meer weet wat waanzin is en wat niet ? Lees verder “Tijd van waanzin”

Een verhelderend verhaal over baby’s

Bush had al lang daarvoor besloten tot de oorlog met Irak. Het ging daarbij om olie, maar vooral om de intentie van de waanzinnige satan Sadam Hoessein om zijn olie op de internationale markt te gaan verhandelen, niet meer in dollars, maar in Chinese munt. Dat zou een enorme klap zijn voor de Amerikaanse economie. Vandaag moet je dus denken aan de petrodollars. Maar daar kan ik niet dieper op ingaan. Googlen kan helpen. Lees verder “Een verhelderend verhaal over baby’s”

God en god is twee

Dwarsliggers

Gus Mombaerts

Ondergang van het Avondland

Mag ik hierbij enkele bedenkingen aanbieden die ontsproten uit mijn ongerustheid over de koers die ons Westers schip aan het varen is; een ongerustheid die meerderen onder ons wellicht delen? Dit is een oproep tot bezinning en veerkracht

Gus Mombaerts heeft gelijk: hij gebruikt het beeld van het schip. Welnu, het Westen is als de Titanic, met dit verschil dat we de ijsberg zelf aan ’t graven zijn. Maar we dansen er wel op los in knaldrang, op pukkelpops en genderfuiven. Lees verder “God en god is twee”

Migratie. Een probleem.

MO*

Toon Lambrechts

Lefteris Papagiannakis (Griekse Raad voor Vluchtelingen) over het Europese migratiebeleid

‘Europa wil meer mensen terugsturen. Maar waarheen?’

Minder mensen binnen, meer terugkeer: de toon over migratie was hard op de recente EU-top in Brussel. In Griekenland, waar pushbacks of gezonken vluchtelingenbootjes schering en inslag zijn, kijkt niemand daar nog van op. Lefteris Papagiannakis, directeur van de Griekse Raad voor Vluchtelingen, ziet zijn thuisland steeds verder afglijden naar een autoritaire staat. ‘De nieuwe kampen op de Egeïsche eilanden zijn gevangenissen.

In de eerste plaats moet ik beklemtonen dat mensen die pleiten voor een humane aanpak van vluchtelingen (of het al dan niet asielzoekers zijn maakt nu even niet uit.) alle respect verdienen.

Als je hart niet bloedt bij het zien van mensen die in vrieskou op staat slapen, is er iets mis met je. Lees verder “Migratie. Een probleem.”

De doodwraak

Knack

Johan Heymans

‘Terugkeer van de doodstraf in België? 5 lessen uit het Saipov-proces in New York’

Advocaat Johan Heymans staat stil bij de veroordeling van de terrorist Sayfullo Saipov. ‘Het uitspreken van de doodstraf zou in het democratische New York een enorme schokgolf veroorzaken’, schrijft hij vanuit de VS, waar hij de familie Decadt bijstaat op het terrorismeproces. ‘Ook in ons land gaan we ervan uit dat dergelijke gruwelijke straf al lang achter ons ligt. Maar is dat wel zo?

Heymans heeft natuurlijk gelijk: ook zaken die verworven lijken, kunnen opnieuw in vraag worden gesteld. Lees verder “De doodwraak”

Internationale dag van de moedertaal

Doorbraak

Nabilla Ait Daoud

Vandaag Internationale dag van de moedertaal: pleidooi voor het Nederlands

Waar haalde Pieter Bruegel de inspiratie voor zijn ‘Toren van Babel’ vandaan? Het Colosseum in Rome, hoor ik de quizzers roepen, waar hij tussen 1553 en 1554 verbleef! Juist, maar wat zette de kunstenaar écht aan tot het schilderen van het Bijbelse verhaal? Dat was het 16de-eeuwse Antwerpen waar Bruegel woonde en werkte

De Toren van Babel. Een bekend verhaal uit het Oude Testament. Alhoewel: ik hoop dat jij het nog kent, want het barbarisme grijpt snel om zich heen.

Ik hoop ook dat je niet tot de bekrompenen hoort die afhaken als ze vernemen dat het over een religieus boek gaat. Je wist toch dat Het Oude Testament een religieus boek is ? Lees verder “Internationale dag van de moedertaal”