Neen, notre Dame wil niet dat we armen te eten geven.

VRTNWS

Moeten we niet eerst iedereen te eten geven en dan pas de Notre-Dame heropbouwen?

Hoe selectief is de empathie van mensen die middelen kunnen schenken aan goede doelen? Veel mensen merkten de afgelopen dagen op dat het cynisch is te zien hoe snel de centen voor de Notre-Dame binnenlopen, terwijl er veel andere en grotere noden bestaan. En dat die rijken zich daar minder vrijgevig tonen. Moraalfilosoof Ignaas Devisch stelt dat je “moet blijven streven naar een rechtvaardige maatschappij, maar je kan niemand verplichten om te geven aan een ander dan het door hen uitgekozen goed doel”.

In dit artikel stoten we op het verschil tussen liefdadigheid, solidariteit en een rechtvaardige of menselijke samenleving. Inderdaad: niemand kan verplicht worden tot liefdadigheid, en als hij liefdadig is, is hij vrij om zijn doel te kiezen. Daarbij is het zelfs niet nodig dat de schenker zich verbonden voelt met de ontvanger. Veel schenkwerk gebeurt vanuit een puur innerlijk aanvoelen van de schenker, bijvoorbeeld omdat schenken hem een goed gevoel geeft. Een soort van mentale zelfbevrediging, die goed aansluit bij de financiële zelfbevrediging waar de rijken zo goed in zijn. Lees verder “Neen, notre Dame wil niet dat we armen te eten geven.”