Zinvol leven, angst en geloof

Trouw (Nl)

Hans Alma

Wat is angst eigenlijk? ‘De prijs voor een zinvol leven’

Het zijn bange tijden, zeggen we, maar misschien geldt dat voor alle tijden. En wat is angst eigenlijk? ‘Ik zie de angst ook als een voorwaarde om de intensiteit van het leven te kunnen ervaren’, zegt Hans Alma in de laatste aflevering van deze reeks

Eigenlijk zou ik geen commentaar moeten geven bij deze filosofische bespiegeling van Hans Alma. Aan de eruditie en diepgang van de echte filosoof heb ik niets toe te voegen. Dus, liever lezer, lees de tekst van Alma, laat die tot je doordringen en vergeef me dat ik mezelf eraan hang.

Ik ga dus niet mee filosoferen met Alma over angst en zin, over leven en dood. Maar sta me toe om op te merken dat ik er niet gelukkig mee ben als er in het algemeen over religie wordt gesproken en daarbij het christendom gewoon tot de religies wordt gerekend.

Als ik atheïsten bezig hoor over religie en de kritiek lees van de mensen die religie laten samenvallen met onderdrukking, oorlogen, en – inderdaad – angst, dan ben ik het daarmee eens.

In religie erkennen mensen goden – één god – als machten die over hen heersen en proberen ze om die machten gunstig te stemmen. Daar zit het element onderwerping in ingebakken, en dus ook de onderwerping aan de mensen die pretenderen om in de naam van die goden te spreken. Op dat ogenblik wordt religie niet meer enkel een persoonlijk gegeven, maar ook maatschappelijk en politiek. En begint de rotzooi. Lees verder “Zinvol leven, angst en geloof”

Alleen uit vrijheid kan je mensen het goede laten doen

Trouw (Nl)

Sjoerd Mulder

Boekbespreking: Adrien Candiard, De brief aan Filemon, gedachten over christelijke vrijheid

Hoe je mensen uit vrijheid het goede kunt laten doen

In dit dunne boekje bespreekt Candiard op toegankelijke wijze de brief van Paulus aan Filemon, die in de Bijbel amper een bladzijde in beslag neemt. In deze brief neemt Paulus het op voor een weggelopen en dus vogelvrije slaaf, Onesimus genaamd

Neen, Paulus is niet mijn geliefde apostel. Eigenlijk is hij zelfs geen echte apostel want hij heeft Jezus nooit persoonlijk gekend. Hij was een actief vervolger van de christenen tot hij zich bekeerde. Daarna heeft hij zich ontpopt tot een even actief verkondiger van de christelijke boodschap, maar ook tot een theoloog: hij  heeft gepoogd om die boodschap in een soort intellectueel keurslijf te dwingen, wat in mijn ogen de boodschap sterk verzwakt. Als hij begint over offers en lijden dat nodig was voor de redding van de mensheid, haak ik af. Het zal wel interessant geweest zijn voor de mensen in zijn tijd. Maar als je de evangelies leest en op zoek gaat naar de kern van de boodschap van Jezus werkt het meer verduisterend dan verhelderend.

Dat betekent niet dat hij geen waardevolle teksten heeft nagelaten. Zijn Hooglied van de Liefde in 1 Kor. 13 is wereldliteratuur en van ongeëvenaarde diepte en schoonheid. Lees verder “Alleen uit vrijheid kan je mensen het goede laten doen”

Over islamitisch socialisme

Wikipedia

Islamitisch socialisme

Islamitisch socialisme is een politieke filosofie die islamitische principes opneemt in het socialisme . Als term werd het door verschillende moslimleiders bedacht om een meer spirituele vorm van socialisme te beschrijven. Moslimsocialisten geloven dat de leerstellingen van de Koran en Mohammed – vooral de zakat – verenigbaar zijn met de principes van het socialisme. Ze putten inspiratie uit de vroege Medinaanse verzorgingsstaat die door Mohammed was opgericht. Moslim-socialisten vonden hun wortels in anti-imperialisme .

In een discussie met een overtuigde pvda-er met open geest beweerde ik dat de islam geen enkele socialistische inhoud heeft. Ik  haalde mijn vermeende kennis uit een voordracht door enkele leerkrachten islamitische godsdienst in het middelbaar onderwijs. Ik geef toe dat ik beschaamd ben, want “mijn” pvda-er” verwees me naar de wikipedia-bijdrage die je hierboven vindt. Laat hieruit duidelijk zijn dat er wel degelijk een islamitisch socialisme bestaat en dat dit veel eerder veel verder ontwikkeld was dan ons westers socialisme. Ik heb gisteren een klak gekocht om die vandaag te kunnen afzetten bij wijze van eerbetoon. Lees verder “Over islamitisch socialisme”

Neen, het christendom is geen verhaal voor watjes.

Doorbraak

Johan Sanctorum

Samuel Paty, Allerheiligen en Halloween

Vandaag is het Allerheiligen (Sollemnitas Omnium Sanctorum), snel gevolgd door Allerzielen, het moment waarop de christenen hun doden herdenken. Er komen er alsmaar bij, de kerkhoven geraken vol, soms wordt er ineens een straat graven opgedoekt. In de carnavalswinkels zijn de Halloween-parafernalia in uitverkoop, morgen gaat de lockdown in

Ok, het is vandaag niet meer Allerheiligen, maar eigenlijk doet dat er niet toe. Ik heb weer wat geleerd. Eigenlijk onvoorstelbaar dat ik een Johan Sanctorum nodig heb om te weten wat Halloween eigenlijk is. Ik kende natuurlijk de legende van heer Halewijn. Hoe is het mogelijk dat ik zelf niet de link heb gelegd met Halloween ? Blijkbaar heeft mijn anti-amerikanisme me verblind. Zo zie je maar dat je altijd aandacht moet blijven hebben voor je openheid van geest en niet zo maar vastgeroest moet zitten in allerlei, soms weinig overdachte, denkbeelden. Dit vooral ter intentie van mijn vijanden.

Mijn dankbaarheid tegenover Johan gaat wel niet ver genoeg om zijn betoog zomaar te aanvaarden. Lees verder “Neen, het christendom is geen verhaal voor watjes.”

Zijn homo’s zondaars ? Ja, natuurlijk ! Maar…

Trouw ( Nl )

Maaike van Houten

Samuel Lee’s hartekreet om homo’s te accepteren in de kerk weegt zwaar, maar ligt ook gevoelig

De pijn die kerken homoseksuelen hebben aangedaan willen ze wel erkennen, maar het pleidooi van Samuel Lee hen volledig te accepteren ligt in behoudende en pinksterkerken nog heel gevoelig

Dat gedoe van schuld bekennen en vergiffenis vragen, ligt me niet. Het ontkent het verloop van de geschiedenis. Het thema homoseksualiteit was voor mij onbestaande tot een leraar godsdienst het ter sprake bracht met de stelling dat homoseksualiteit geen misdaad was, maar een ziekte. Dat was een uiterst progressieve stelling die hem veel kritiek opleverde van zijn collega’s priester-leraars. Moet ik me nu verontschuldigen omdat ik toen progressief dacht ? Lees verder “Zijn homo’s zondaars ? Ja, natuurlijk ! Maar…”

Een bom op het Vaticaan ? Ja, graag !

Kerk en Leven

Jozefien Van Huffel

Enkel in de Kerk kun je nog in alle rust onvolmaakt zijn’

Rik Torfs schreef een nieuw boek, ‘De Kerk is fantastisch’, en neemt plaats op de Klapstoel van Kerk & Leve

De katholieke kerk ? Ik had bijna geschreven: tegelijk het slechtste en het beste. Maar dat zou te vleiend zijn. Het slechtste dat klopt zeker. Maar “het beste” zeker niet. Je zou hoogstens kunnen zeggen  dat er in de slechtheid nog iets aanwezig is wat we nodig hebben. Nogal wat lezers zullen nu in een lach schieten en denken: is die Charles gek geworden ? Wij hebben de kerk voor niets nodig. Dat is natuurlijk juist. En toch. Daar wil ik het verder nog over hebben. Lees verder “Een bom op het Vaticaan ? Ja, graag !”

Jezus was wit, scheel, gebocheld, ros en had aambeien.

Trouw (Nl)

Marije van Beek

De ongeloofwaardige witheid van Jezus: ‘We zijn allemaal opgelicht’

In de kerk en in de kunsten wordt Jezus witter geportretteerd dan historisch gezien geloofwaardig is. Om dat onjuiste en kwalijke beeld te doorbreken portretteren sommige kunstenaars hem dus als donkere man. ‘Het is gezond verstand.’

Wat een gelul over niets.

Ja, je kan het hebben over de blanke suprematie die Jezus met Dash heeft gewassen. En niet-witte mensen kunnen zich daardoor beledigd voelen. Maar ik schrijf je op een briefje: als niet de witte mens, maar de zwarte mens de suprematie had gehad, zou Jezus echt wel puur chocoladekleurig geweest zijn. Dat kunstenaars Jezus in een context van aanklacht tegen de blanke suprematie nu zwart afbeelden is gewoon een poging om die suprematie te doorbreken. Daarmee geven ze toe dat ze zelf naar die suprematie verlangen. Kan het onnozeler ? Lees verder “Jezus was wit, scheel, gebocheld, ros en had aambeien.”

En wat met mensen met Down ?

Streven

Nynke van Uffelen

Een wereld zonder hen

Mijn eerste kunstaankoop is een feit. Al tijden was ik op zoek naar een eyecatcher boven mijn schouw, naar iets wat sprak. Tot ik het schilderij – mijn schilderij – ontmoette, en het sprak mij aan. Wat het zei, daar ben ik nog steeds niet achter. Het is een werk waar ik uren naar kan staren; de vele kleuren (wie schildert er nu nog met felroze?!) zijn grof aangebracht en abstracte streken op het doek spellen geen zinnen uit. Ik weet alleen dat ik immens blij werd toen ik het zag

Nynke van Uffelen studeerde wijsbegeerte en politieke wetenschappen aan de KU Leuven. Ze is gepassioneerd over politieke filosofie en filosofie van de opvoeding en het onderwijs. Favoriete thema’s zijn burgerschap, het syndroom van Down en sociale rechtvaardigheid. Momenteel werkt ze als projectcoördinator ethiek & economie en onderwijs bij UCSIA (Universitair Centrum Sint-Ignatius Antwerpen). Ze is geboren in 1996 en dus nog een jonge snotter, maar straalt toch al grote wijsheid uit.

Hier brengt ze een uitdagende tekst. Ik heb lang getwijfeld of ik hier wel commentaar bij zou (kunnen) schrijven. 

Laat het vooraf duidelijk zijn dat ik geen geval wil oordelen en veroordelen. Hierbij is het principe van de draagkracht essentieel. Ik stel het simpel:

1. Een mens moet streven naar het goede.

2. Het goede vraagt inspanning; vraagt het overwinnen van moeilijkheden, zowel binnen de persoonlijkheid als in het dagelijkse concrete leven.

3. Niet iedereen heeft evenveel kracht om deze moeilijkheden aan te kunnen.

4. Je mag van mensen niet meer verwachten dan wat ze aankunnen. 

5. Tegelijkertijd moet je mensen wel stimuleren en steunen om volgens hun volledige draagkracht te leven en te handelen. Lees verder “En wat met mensen met Down ?”

Het moderne stoïcisme is hip

Trouw (Nl)

Laura Molenaar

De stoa is populairder dan ooit; zo leef je als een stoïcijn

Het ‘moderne stoïcisme’ is overgewaaid van Amerika naar Nederland en is tijdens corona populairder dan ooit. Waarom proberen mensen tweeduizend jaar na dato stoïcijns te leven? En hoe doe je dat, antieke filosofie toepassen in het hier en nu

Ik heb het wel voor het stoïcisme. Ik heb het heel mijn leven toegepast. Niet altijd genoeg. En gelukkig niet enkel het stoïcisme.

Je kan het stoïcisme situeren bij het boeddhisme en religie. Alle drie zoeken ze naar een manier om om te gaan met het lijden. Daarbij is het stoïcisme de a-religieuze variant. Het boeddhisme is niet strikt religie, maar heeft er wel kenmerken van, en is voor mijn part een tussenvorm.

De omgang met het lijden kadert in de vraag naar het geluk. En daar wringt het schoentje.

We worden in deze tijd overstelpt met literatuur die ons zou moeten helpen om gelukkig te worden. Esoterische zweverij, mindfulness, stoïcisme… zelfs de belachelijke dagelijkse goede daad van de scouts komt terug bovendrijven.

Ze gaan uit van – en verspreiden de idee dat een mens gelukkig moet zijn. Nu is dat natuurlijk wel zo. Maar tegelijkertijd houdt dat ook in dat de mens moet streven naar geluk. En dat is niet zo. Lees verder “Het moderne stoïcisme is hip”

Ines Vanbokhoven ontboezemt. Raar !

Opinie Z (Nl)

Ines van Bokhoven

Waarom ik niet meer links ben: een ontboezeming

Rechts opgevoed, dus als puber natuurlijk links geworden. Maar niet voor lang. Toen Ines van Bokhoven haar meppende vriendje ook een dreun verkocht vloog het pacifisme de deur uit. En daarna nog veel meer. Ines doet verslag van haar politieke ontwikkeling en maakt zich grote zorgen over het linkse geweld, het haatzaaien en het fanatisme, dat heel diep zit

Wat is dat tegenwoordig toch ? Het lijkt er op dat een grote groep mensen zich vastbijt in een overtuiging op zo ’n manier dat iedereen die het er niet mee eens is, een baarlijke duivel wordt. Daarbij zien die mensen aan “hun” kant enkel het goede; aan de kant van de “anderen” enkel het slechte en wordt elke dialoog onmogelijk. Men noemt dat polarisatie.  

Alles wat de nu rechtse Ines verwijt aan links, kan je ook over rechts zeggen. Maar dat doet Ines dus niet. Haar betoog is gewoon propaganda voor rechts.  Het probleem voor Ines bestaat er in dat ze slechts argumenten tegen rechts aanbrengt,  die je ook tegen links kan uit spelen, en dus is haar verhaal een slag in het water, en totaal waardeloos.  Lees verder “Ines Vanbokhoven ontboezemt. Raar !”