Berichten

Geplaatst op

Het drama van Wallonië ( 3 )

Even vorige blog samenvatten.

Het kapitalisme komt in een fase van onevenwicht tussen productiecapaciteit en consumptie en poogt dat op te lossen.

Daarvoor moeten nieuwe markten gecreëerd worden. In een eerste fase probeert het die te vinden in onderwijs, gezondheidszorg en sociale zekerheid. Die dus moeten geprivatiseerd worden. In onze streken gebeurt dat minder drastisch dan in de VS of Groot-Brittannië onder Reagan en Thatcher. 

Toch ontstaat er nog kapitaalaccumulatie wat een andere vorm is van onevenwicht tussen productie en consumptie. Er moeten dus nieuwe maatregelen genomen worden. Lees verder “Het drama van Wallonië ( 3 )”

Geplaatst op

De kapitaalaccumulatie en de privatisering van de sociale zekerheid ( 2 )

Lang geleden al heb ik gesteld dat we rond deze tijd in een economische situatie zouden komen waarbij de consumptie de productie niet kan volgen. Het is overduidelijk dat we nu in zo ’n periode zitten.

Een van de voornaamste fenomenen is de verontrustende omvang van de kapitaalaccumulatie. De bekende sociaal wetenschapper Harvey  daarover: “Sinds het jaar 2000 spreekt het IMF voortdurend over een ‘overschot aan liquiditeit’, wat eigenlijk betekent dat er een overschot aan geld is waarmee niemand weet wat te doen en waarin te investeren.” Lees verder “De kapitaalaccumulatie en de privatisering van de sociale zekerheid ( 2 )”

Geplaatst op

De nonsens van de klimaatconferenties en het neokapitalisme ( 1 )

Dwarsliggers

De Simpele Duif op de Klimaatconferentie

Het klimaat fascineert me. Wij duiven hebben het liever niet te koud. Mijn voorvaderen leefden in Egypte, en daar is het lekker warm. Ze namen er 5000 jaar geleden de postdienst voor hun rekening. Jammer dat ik daar geen postzegel meer van heb…

Aangenaam om te lezen, is de inhoud van dit artikel niet echt diepgaand. Toch geeft het aanleiding tot enkele bedenkingen.

De kern van het betoog gaat over de onzin van zo ’n klimaatconferentie. De hoeveelste is dat nu al ? 

De UNFCCC een agentschap van de Verenigde Naties, organiseert nu al sinds 1992 een jaarlijkse conferentie waarbij politiekers en hoge ambtenaren van zowat alle landen samen komen om het klimaatprobleem te bespreken. Dat zijn ondertussen dus 27 !!! conferenties. Lees verder “De nonsens van de klimaatconferenties en het neokapitalisme ( 1 )”

Geplaatst op

Bedenksel op zondag: ja er is hoop !

Oikos

Interview met Christian Felber Felber door Simon J. Bellens 

‘Geen soevereine burger zou ongelimiteerde ongelijkheid toelaten. Parlementen wel’

Felber— Oostenrijks professor, auteur, activist (danser ook, las ik op Wikipedia) — is een van de boeiendste en meest innoverende stemmen op het gebied van democratische en economische vernieuwing. Zijn redenering lijkt kinderlijk eenvoudig: het economische systeem op basis van winstmaximalisatie en return on investment slaagt er vandaag niet in om maatschappelijk wenselijke resultaten te genereren. Ongelijkheid, klimaatbelasting, directe schade aan het leefmilieu, machtsconcentratie… er zijn teveel zogezegde neveneffecten die de klassieke economische logica niet kan uitbannen. We moeten de economie dus in overeenstemming brengen met het algemene belang. Zo simpel is het. En Felber heeft daarvoor de instrumenten ontwikkeld.

Een interessante visie waarin ik wel wat herken uit mijn boek Eutopia.

De grondslag is de evidentie zelf: de economie is er niet om winst te maken, maar om aan menselijke noden te voldoen. Of nog: ze is er niet om rijkdom te creëren, maar om het algemeen belang te dienen. Maar die grondslag mag dan wel evident zijn, het is niet evident om mensen overstag te laten gaan en het kapitalisme af te wijzen.  Lees verder “Bedenksel op zondag: ja er is hoop !”

Geplaatst op

Het ecocentrisme is nonsens

De Wereld Morgen

Simon Heijens

Klimaatverandering gooit de mens van zijn voetstuk

In het wereldbeeld waarmee ik opgroeide is de natuur niet meer dan een verzameling grondstoffen voor de mens. En iets waar we soms in gaan wandelen. En dan begin je een aantal zaken te lezen over klimaatverandering. Bijvoorbeeld dat we onderweg zijn naar 4 graden opwarming en dat de aarde dan nog maar 1 miljard mensen zou kunnen “dragen”

Normaal gesproken heb je dit artikel al gelezen als je aan mijn commentaar begint. Als je het nog niet gelezen zou hebben: doe het niet ! 

Heijens begint met een beschrijving van het antropocentrisme: het middelpunt van het bestaan is de mens. De mens is is de norm. De waarde van al het andere – de levende en de niet-levende natuur – wordt afgemeten aan het nut dat het de mens dient of de verhouding waarin het tot de mens staat. (Wikipedia) En hij is opgegroeid in dat antropcentrisme. Maar zijn ogen gaan open door de klimaatverandering. Lees verder “Het ecocentrisme is nonsens”

Geplaatst op

Over nationalisme, gemeenschap en solidariteit

Doorbraak

Dirk Rochtus

Instemming van de burgers gevraagd!

De weg naar het Westen is lang, de denkbeeldige weg die landen moeten afleggen om als vrije samenleving en ordelijke rechtsstaat te kunnen gelden. De historicus Heinrich August Winkler had zijn eigen land, Duitsland, voor ogen bij het werken aan een boek met de titel Der lange Weg nach Westen (2000)

Interessant artikel om wat er tussen de lijnen gezegd wordt: de migratiepolitiek van Merkel met haar “Wir schaffen das” was op zijn minst niet democratisch, omdat hij geen rekening hield/houd met de mening van de burgers.  Overigens geldt dat nog altijd voor de politiek die links nu nog voorstaat. Het is dan ook niet meer dan normaal en terecht dat links bij verkiezingen wordt afgestraft.

Daarbij aansluitend is er de kritiek op de politiek correcten, de Gutmenschen” die zich wentelen in zelfgenoegzaamheid omdat ze de deugd van naastenliefde beoefen. Jezus heeft tegen die soort een tijdje geleden een strafrede uitgesproken die begint met de woorden: “Jullie, Farizeeën en wetgeleerden, jullie zijn als witgekalkte graven, mooi van buiten, maar vol rottigheid van binnen…” Als Hij zou terugkomen, zou hij “Farizeeën en wetgeleerden” vervangen door “politiek correcten en groenen”. Lees verder “Over nationalisme, gemeenschap en solidariteit”

Geplaatst op

Politieke correctheid is een vorm van egocentrisme

Doorbraak

Lieven Van Mele

Het vervallen huis van de islam

De islamitische wereld bevindt zich in een diepe crisis, stelt hoogleraar sociologie en migratie Ruud Koopmans in zijn recente boek Het vervallen huis van de islam. Enkel het erkennen van de problemen en het hervormen van deze godsdienst kan soelaas bieden.

Ja, ik weet het: als je over de islam begint, ben je voor je gesprekspartners al snel een onverdraagzame mens die angst heeft voor het vreemde en niet bekwaam is om om te gaan met diversiteit. Als je, zoals ik tegelijkertijd ook anti-belgië bent, is het hek helemaal van de dam en wordt je ook nog een egoïstische navelstaarder, verrader van het vaderland. De afkeer die je opwekt door je anti-islam houding wordt nog versterkt door je antibelgicisme, en andersom. En ja dus: ik ben een slecht mens.Maar ben jij een goed mens omdat je alle rotzooi van de islam pardonneert en het onland belgië verdedigt ? Lees verder “Politieke correctheid is een vorm van egocentrisme”

Geplaatst op

2020 Of je kan niet alles hebben in het leven

MO*

Ewald R. Engelen

De oerleugen van het neoliberalisme

Gaat 2020 het jaar van de revolutie worden? Voorspellen is moeilijk, zeker als het om de toekomst gaat. Maar als de voortekenen niet bedriegen, zou het zomaar kunnen.

Ewald Engelen is een Hollander. Maar dat is niet altijd erg. In ieder geval schrijft hij hier een mooi artikel om het jaar mee af te sluiten. 

Natuurlijk ben ik het volmondig eens met zijn beschrijving van het kapitalisme. Dat systeem is ten gronde mensonwaardig en de voortzetting van de beestigheid waar de mens van afkomstig is. Alleen heeft het menselijk intellect de beestigheid nog op een hoger niveau getild. Dieren kunnen nu eenmaal niet anders dan beestig zijn. Maar de mens heeft het in zich om die beestigheid te overstijgen. Als hij dat niet doet, is zijn beestigheid dus erger dan die van de beesten. Maar de beestigheid overstijgen is niet in het belang van de mens-beesten (beest-mensen is te flatterend voor de rijken van deze aarde), en dus cultiveren ze een systeem dat het de mens gewoon onmogelijk maakt om mens te worden naar Gods beeld en gelijkenis, waar het scheppingsverhaal toe oproept. Lees verder “2020 Of je kan niet alles hebben in het leven”

Geplaatst op

De oplossing voor de regeringsvorming die er geen is

Knack

Tom Garcia

Vlinks streeft naar een sociaal, rechtvaardig en inclusief Vlaanderen met maximale autonomie.

‘Er is nog een mogelijke piste voor de informateurs: die van de regionale dialoog’

‘De oplossing voor de federale impasse ligt in verdere regionalisering. Die evolutie is duidelijk onomkeerbaar en het is net door krampachtig vast te houden aan de bestaande versleten formules, dat er geen ruimte komt voor vernieuwing en vooruitgang’, schrijft Tom Garcia van Vlinks.

Ik hou wel van die Tom Garcia. Eigenlijk is Vlinks ( Vlaams links ) de beweging die op het gebied van Vlaanderen en de belgische staatsproblemen het best aansluit met mijn eigen visie. Vlinks staat immers los van het romantisch flamingantisme, maar ook van een rechts volksnationalisme. Het wil Vlaamse onafhankelijkheid, maar streeft tegelijkertijd naar een progressief, links en sociaal Vlaanderen. Natuurlijk gaat Vlinks in mijn ogen niet ver genoeg in zijn linksheid omdat het niet bezig is met het kapitalisme als zodanig, maar als ik daarop mijn vrienden afreken, heb ik er niet veel meer. Lees verder “De oplossing voor de regeringsvorming die er geen is”