Berichten

Geplaatst op

Bedenksel op zondag. Stop de fakkeldragende kinderen !

Kerknet

Jente Vandewijer

Duizend Limburgse jongeren stappen advent in

Vrijdagavond namen meer dan 1000 Limburgse jongeren tussen 12 en 18 jaar deel aan een fakkeltocht doorheen Boxbergheide.

De fakkeltocht, georganiseerd door IJD Hasselt (jongerenpastoraal), strijkt elk jaar op een andere plaats in Limburg neer en werkt er samen met lokale jongerengroepen, jeugdbewegingen en middenveldorganisaties. Het is op de eerste plaats een ontmoetingsmoment voor jongeren die op weg willen gaan om te groeien in geloven.

Niemand mag mij er van verdenken dat ik neerkijk op christenen. Ook niet op hen die een in mijn ogen eerder primitief geloof beleven. Ik heb dus alle respect voor de mensen die zo ’n fakkeltocht in mekaar knutselen en daar volk voor op de been kunnen brengen. En toch zijn ze niet goed bezig.

Nu kunnen de verantwoordelijke katholieken, bisschoppen en priesters, diakens, catecheten… zo’n tocht wel als een succes zien, ze moeten toch ook beseffen dat je kinderen Anunagewijs voor zowat alles kan laten meelopen. En als je de grootouders van die kinderen kan wijsmaken dat het voor het goed van hun kleinkinderen is, sjokken ook die mee. Lees verder “Bedenksel op zondag. Stop de fakkeldragende kinderen !”

Geplaatst op

Mathilde leest voor en Vranckx wordt ontmaskerd

Doorbraak

Paul Hekkens

Moederliefde en kinderlijke onschuld

Doet Rudi Vranckx aan ‘framing’?

Rudi Vranckx is wereldberoemd in Vlaanderen. Op Canvas is hij zo ongeveer alomtegenwoordig. Zijn persoon heeft de statuur van een merk. Dat komt onder meer omdat hij al jarenlang een programma onder zijn eigen achternaam heeft. Wat ook helpt is dat hij in al die programma’s nadrukkelijk zelf in beeld verschijnt. Vaak wordt in zijn reportages een contrast geschapen tussen moeders die voor hun baby’s of peuters zorgen en een achtergrond van maatschappelijk geweld. Het lijkt een beetje op het kerstverhaal: de pasgeboren Jezus omringd door de zorg van Maria en Jozef, tegen de kille achtergrond van een volkstelling uitgevoerd door de vijandige Romeinse bezetter. Bij Vranckx is die achtergrond een internationaal conflict

Een interessant artikel dat aanzet tot kritisch kijken en luisteren, en tegelijkertijd ook wel enkele tips geeft hoe je dat kan doen.

Ik moet die Rudi Vranckx al lang niet meer. Toegegeven: zelfs ik ( !!  ) heb me ooit laten vangen door het bezadigd toontje waarop hij wereldschokkend nieuws brengt. Hij heeft natuurlijk niet de schaamteloosheid gehad van een Robin Ramaekers die een nep ontploffinkje achter zijn rug in beeld bracht, om zo aan te geven hoe moedig hij wel was om in zo ’n gevaarlijke situaties ons de waarheid te laten zien. Maar, al doet Vranckx het subtieler, eigenlijk doet hij hetzelfde. En het is bedrog. Lees verder “Mathilde leest voor en Vranckx wordt ontmaskerd”

Geplaatst op

Er loopt van alles mis met de politieke partijen. Ik pleit voor een democratie zonder partijen.

Knack

Hendrik Vuye & Veerle Wouters

Hoogleraar (UNamur) en lector (Hogeschool PXL), voormalige V-Kamerleden

Echte verandering ligt niet meer in het bereik van de particratie’

‘Pacificeert de particratie nog, of polariseert ze?’ vragen Hendrik Vuye en Veerle Wouters in hun nieuwe boek ‘Schone schijn. Particratie wurgt democratie’. Knack biedt u een voorpublicatie aan.

Werkt de particratie? Laten we even politici aan het woord van verschillende partijen. Vlaams Parlementslid Hermes Sanctorum (Groen, later onafhankelijk) stelt dat de particratie helemaal niet meer werkt: ‘Daardoor komt er van beslissen nog weinig in huis. Welke grote hervormingen heeft het parlement onlangs nog beslist? De erfbelasting, ja, maar dat was gemakkelijk, om iedereen meer te geven. Maar voor de rest? Ik zie het niet’ (Het Nieuwsblad, 17 maart 2018). De particratie polariseert: ‘Door steeds harder te roepen, bedienen politici hun achterban, maar van actie komt niets meer in huis. Er heerst stilstand’ (De Morgen, 5 september 2016).

Vuye en Wouters hoorden voor mij bij de intelligentste en meest integere politici. “Hoorden” in de verleden tijd. Want juist daardoor zijn ze uitgeserveerd. Door de n-va.

Ook hier hebben ze gelijk. Maar – het klinkt pretentieus – mijn analyse in mijn boek Eutopia gaat dieper. 

Ik citeer uit Eutopia:  “…Het organiseren van partijen is het installeren van verdeeldheid. Verdeeldheid is een niet te vermijden toestand. Maar verdeeldheid kan – soms, meestal –worden overwonnen, zonder dat de partners hun eigenheid verliezen. In ieder geval zou dit de bedoeling moeten zijn. Daarvoor echter moeten de partners afzien van het streven naar macht. Echter, door het bestaan van politieke partijen wordt deze bedoeling onmogelijk gemaakt, precies omdat de partijen in wezen uit zijn op macht. Lees verder “Er loopt van alles mis met de politieke partijen. Ik pleit voor een democratie zonder partijen.”

Geplaatst op

En toch speelt de groei van de wereldbevolking mee bij de wereldproblemen

Grenzeloos

Martin Empson

Zijn er teveel mensen op de planeet?

Ergens tussen oktober 2011 en maart 2012 steeg de wereldbevolking tot boven de zeven miljard mensen. Elke keer als we voorbij zo’n mijlpaal zijn, krijgen we een golf van alarmistische artikelen over ons heen die waarschuwen voor de gevaren van ongecontroleerde bevolkingsgroei. [leestijd 8 minuten]   In de jaren sinds 2012 zijn er nog eens 700 miljoen mensen bijgekomen, wat voor sommige activisten, politici, demografen en commentatoren alleen maar de paniek voedt. Je hoeft niet lang bezig te zijn met het klimaatvraagstuk voordat iemand je vertelt dat het probleem simpelweg is dat er ‘te veel mensen’ zijn

Dit artikel geeft interessante inzichten en argumenten. Toch zit het fundamenteel fout. Ik ben er van overtuigd dat de overbevolking wél een ernstige factor is in de problemen van armoede, klimaat, milieu, migratie.

De auteur heeft gelijk als hij Malthus situeert in het kader van de armoede, waarbij Malthus eigenlijk stelde dat de aangroei van de (arme) wereldbevolking een bedreiging zou zijn voor de rijken.

De auteur heeft ook gelijk als hij zegt dat de zorg over een overbevolking van de aarde kan leiden tot misbruiken zoals gedwongen sterilisatie.

Maar hij haalt ook een argument aan dat altijd opnieuw opduikt in de klimaatdiscussie. Daarbij wordt de schuld van het klimaatprobleem bij de rijke bevolking gelegd – die weinig of niet groeit – en wordt de sterk groeiende arme massa vrijgepleit van de vervuiling. Lees verder “En toch speelt de groei van de wereldbevolking mee bij de wereldproblemen”

Geplaatst op

De cultuursector, decadent, asociaal, egoïstisch en dom ( 2 )

Doorbraak

Ignace Vandewalle

De coma van de subsidiekunst

Hoe subsidies de cultuursector ‘verstaatsen’

Ik ben een cultuurminnend man. Ik schrijf poëzie en ben een gepassioneerd toneel- en musicalspeler. Maar wie dacht in mij een fan van cultuursubsidies te vinden, vergist zich. Oké, ik ben niet goed genoeg om mee te acteren in semiprofessionele en professionele producties die nu 60% van hun subsidies verliezen. Ik speel mee in amateurproducties die hun subsidies zoeken op het lokale niveau en creatief moeten zijn om hun jaarlijks budget rond te krijgen. Dit betekent niet dat ik niet solidair ben, maar ik wil ook niet hypocriet zijn

Gisteren heb ik me vooral bezig gehouden met antwoorden op de argumenten van Winckelmans. Vandaag wil ik wat dieper ingaan op een fundamentele vraag waar ook Ignace Vandewalle naar verwijst.

Gehandicapten hebben recht op steun. Maar subsidies zijn geen recht, maar een gunst; een steun voor mensen die door privé initiatief bijdragen tot de opbouw van de samenleving; tot gemeenschapsvorming; tot vermenselijking. De overheid oordeelt er over welke initiatieven volgens haar daarvoor in aanmerking komen. Ideologisch verschillende overheden zullen daarbij verschillende prioriteiten leggen. Dat is hun goed recht. 

Dat brengt ons op de fundamentele vraag naar de onafhankelijkheid van de cultuursector waar die toch zoveel belang aan hecht. Welnu, de sector is daarin ongelooflijk hypocriet. Lees verder “De cultuursector, decadent, asociaal, egoïstisch en dom ( 2 )”

Geplaatst op

De cultuursector, decadent, asociaal, egoïstisch en dom ( 1 )

Cultuurvakbond

Wat betekenen de besparingen in cultuur voor wie werkt in de sector? Cultuurvakbond ging in gesprek met acteur, regisseur en schrijver Gert Winckelmans

Wat betekenen volgens jou de besparingen op cultuur?

Er is een ideologische strijd bezig. De Vlaamse regering heeft de miljoenen euro’s die nu bespaard worden niet nodig om de begroting te doen kloppen. Integendeel men rekent verkeerd. Als de discussie enkel met economische argumenten zou gevoerd worden dan zou deze al gewonnen zijn in het voordeel van de kunsten. Elke euro die naar cultuur gaat, brengt driedubbel zo veel op. In Duitsland investeert men steeds meer en meer in cultuur, omdat men zich daar bewust is van het algemeen belang van cultuur. Het raakt iedereen

Niemand zal me er van verdenken dat ik niet van “cultuur” hou. En dan heb ik het niet over de zogenaamde “pop”cultuur. Maar ik beken: voor een aantal cultuurvormen hebben ik afgehaakt. Zo was ik een groot liefhebber van dans en ballet. Enkele winters geleden heb ik nog een abonnement genomen voor een zestal dansvoorstellingen. Ik doe het niet meer. Het betekent allemaal niets en loopt over van vulgariteit. Maar ik blijf wel nog onvoorwaardelijk fan van klassieke muziek. Maar ja dat is dan ook een kunstvorm waar al die nieuwlichterij geen pak of heeft.

Vanuit dat standpunt heb ik er geen enkel probleem mee dat ze een decadente pervert zoals Jan Fabre zijn klein miljoen per jaar afpakken. Lees verder “De cultuursector, decadent, asociaal, egoïstisch en dom ( 1 )”

Geplaatst op

Vlamingen zijn zo week als een pakje boter. Maar de PS boter is ranzig.

Doorbraak

Drieu Godefridi

Vlamingen zijn zo week als een pakje boter

Wie herinnert zich niet de bekende kreet van Guy Spitaels, grote manitou destijds van de Waalse socialisten, toen die aan het adres van de Vlamingen stoer liet weten: ‘Nee, heren Vlamingen, in Walen sla je geen deuk als in een pakje boter!’ Welnu, je kunt enkel erkennen dat Spitaels gelijk had. Vijftig jaar is het al dat de Walen hun economische autonomie hebben opgeëist – want iedereen mag dat wel vergeten zijn, maar regionalisering van de economie was een Waalse eis, meer bepaald een Waalse socialistische eis – en al vijftig jaar is de Walen alles mislukt

Zo, nu hoor je het ook eens van een ander. Daar heb ik wel een probleem mee, want die andere is een liberaal. Als je goed leest legt hij de oorzaak voor het verschil in welstand tussen Wallonië en Vlaanderen bij het verschil in economische koers. Vlaanderen voert een liberale economische koers, Wallonië een socialistische.

Maar als je naar de Vlaamse regeringen kijkt, dan heeft de SP sinds 1981 tot nu toe slechts 8 jaren geen deel uitgemaakt van de regering. Toegegeven, de SP heeft nooit een eerste minister geleverd en dus nooit als voornaamste partij het beleid kunnen bepalen. Maar slechts in twee regeringen was de cvp/cd&v niet vertegenwoordigd, en die heeft toch ook een sterke linkervleugel.  Lees verder “Vlamingen zijn zo week als een pakje boter. Maar de PS boter is ranzig.”

Geplaatst op

Bezinning op zondag. God is de Herder die waakt over mij. Ben ik dan een arm schaap ?

God is de Herder die waakt over mij, die mij geleidt naar de groenende weiden; God is mijn Herder, mij altijd nabij, om mij naar vredige waat’ren te leiden. 

Liefelijk lokt mij zijn wenkende stem: God is mijn Herder, ‘k ben veilig bij Hem. 

Moet ik langs dreigend en donker ravijn, nooit zal ik listige vijanden vrezen. God zal mijn Hoeder, mijn veiligheid zijn, God zal een steun en een trooster mij wezen. 

Liefelijk lokt mij zijn wenkende stem: God is mijn Herder, ‘k ben veilig bij Hem. 

Een Vlaams kerklied. Psalm 23

Literair meesterschap. Zet er nog een knaapje met een panfluit bij, en als ik homo zou zijn, zou ik in  vervoering geraken. Idyllisch.

Maar mijn leven is geen idylle geweest. Het uwe wél ? Dus, waar slaat dit op ? Lees verder “Bezinning op zondag. God is de Herder die waakt over mij. Ben ik dan een arm schaap ?”

Geplaatst op

De VN komt nog maar eens af met een verdrag

MO*

Hans Wetzels

Bedrijven blijven profiteren van corruptie in Afrika

Europa moet niet weten van revolutionair nieuw VN-verdrag

Het is halverwege oktober als Dickens Kamugisha (42) zich opmaakt om in de hoofdvergaderzaal van het Palais des Nations een speech te geven over de schade die oliemultinationals aanrichten in Afrika. Sinds 2006 zetelt de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties (VN) in dit massieve neoclassicistische complex in Genève. Buiten op de parkeerplaats staan zwarte auto’s met nummerplaten van het corps diplomatique. In de verte blinkt de besneeuwde top van de Mont Blanc in een warme oktoberzon

Natuurlijk ben ik het eens met de aanklacht tegen bedrijven zoals Total. Maar eigenlijk is dat hele VN gedoe een lachertje en zo ’n conferentie in Genève gewoon een voorwendsel voor rijk volk om op onze kosten een mooi reisje te doen. 

In een ander artikel, dat dan het klimaatthema bespeelt, lees ik dat regeringen over de hele wereld 120 procent meer steenkool, olie en gas willen produceren dan nodig is om de klimaatverandering onder de 1,5 graden Celsius te houden. Het Klimaatakkoord van Parijs lijkt nauwelijks invloed te hebben gehad op de productieplannen, blijkt uit cijfers van de VN. Lees verder “De VN komt nog maar eens af met een verdrag”

Geplaatst op

Ottomaan El Hamouchi is de vleesgeworden takyya, rondkruipend in maatpak.

Knack

Othman El Hammouchi

‘Het is hoog tijd om het probleem van islamofobie als samenleving aan te pakken’

Othman El Hammouchi verwijst naar het recente jaarverslag van Unia in een oproep om het probleem van islamofobie ernstig te nemen, en beter aan te pakken dan nu het geval is

Ottomaan heeft enkele jaren geleden de Belgische Filosofie Olympiade gewonnen. Dat is een denk- en schrijfwedstrijd voor jongeren van de laatste jaren middelbaar onderwijs. Sinds toen wordt hij opgevoerd als het islamitische wonderkind dat de islam salonfähig moet maken. Dat is allemaal heel mooi want Ottomaan is echt wel intelligent. Alleen gebruikt hij zijn intelligentie om leugens te verkopen in dienst van de islam. Hij is de vleesgeworden takyya, rondkruipend in maatpak. Voor de minder onderlegden onder jullie: takyya is de islamitische gedragsregel die de moslims toestaat om het geloof onder bedreiging of dwang te verbergen. Dat is de strikte interpretatie, maar algemeen wordt ook aanvaardt dat het de moslim toegestaan is om te liegen als dat in de kaart speelt van de islam. Er zijn er zelfs die zeggen dat de moslims dan moéten liegen. Ik moet eerlijk zijn: moslims mogen niét liegen. Maar wel tegen de kafirs – wij dus. Ik veronderstel dat er niet al te veel moslims mijn blogs lezen, al zal hieronder duidelijk worden dat ik op zich niets heb tegen moslims. Ik ken moslims waar ik diep respect voor heb. Maar niet voor Ottomaan. Lees verder “Ottomaan El Hamouchi is de vleesgeworden takyya, rondkruipend in maatpak.”