Cubanen ontmoedigd door almaar sputterende economie

MO*

Cubanen ontmoedigd door almaar sputterende economie

Cuba begon het nieuwe jaar met gemengde gevoelens. Enerzijds zijn de Cubanen hoopvol over de stijl van de nieuwe president, anderzijds raken ze ontmoedigd omdat de economie maar geen verbetering brengt in hun leven.

Ja, ik weet het. Voor iedere ietwat rechtse conservatief is Cuba een voorbeeld van mislukking van het communisme. Maar toch: ik hou van dit land, zijn volk en zijn leiders ! Als Wilfried Martens dat mocht zeggen over “de Congo”, met een dictator,  in een van de armste landen ter wereld, dan mag ik dat ook zeggen over Cuba. En als je dan Cuba vergelijkt met Congo, is het een aards paradijs. Wie nu dus Cuba veroordeelt is een intellectueel oneerlijk en moreel minderwaardig iets.

Cuba is een ontwikkelingsland dat vertrokken is van dezelfde basis als Haïti. Als je Cuba dus met een ander land wil vergelijken, moet je dat met Haïti doen, een land dat zeer sterke handelsbetrekkingen onderhoudt met de VS en toch (of juist daardoor ?) op dit ogenblik tot de armste van de wereld behoort. Ook nu weer: vergeleken met Haïti is Cuba een aards paradijs.

En inderdaad: de economie geraakt in Cuba niet op gang. Maar dat heeft een goede reden: de Amerikaanse boycot. Als mensen hier over die boycot horen, dan denken ze enkel aan boycot door de VS. Je zou dan kunnen stellen dat Cuba het dan maar met andere landen moet doen. Maar die boycot van de VS strekt zich uit over alle andere landen. Elke bank van waar ook ter wereld die zou pogen om een relatie met Cuba aan te knopen, kan rekenen op Amerikaanse sancties. Probeer via een belgische bank maar eens geld over te maken naar Cuba. Als die belgische bank dat zou doen, zou ze in de VS kunnen opdoeken. Cuba heeft een tijdje steun gekregen van enkele Zuid-of midden-amerikaanse landen. Maar die zitten zelf aan de grond. De houding van de VS kan je vergelijken met iemand die een ander in een put duwt en dan roept: schande dat je in dit put zit. Er zijn voorzichtige pogingen van Europa om de betrekkingen met Cuba te “normaliseren”, maar die verzinken in het niets bij de Amerikaanse boycot.

Natuurlijk kan je Cuba verwijten dat het een één partij staat is. Ook ik ben daar niet voor. Maar in het geval van Cuba is de één partij staat ver te verkiezen boven de meerpartijenstaat die de VS is, waar er gebieden zijn, groter dan Cuba waar de toestand veel erger is dan in Cuba.

Ik bewonder het Cubaanse volk omdat het niettegenstaande de tegenstand van de VS de idealen van de revolutie in stand heeft gehouden. En ja, het zal wel zijn dat daarvoor ooit door de partij druk is uitgeoefend op de mensen, en zelfs anti-revolutionairen in de gevangenis zijn terecht gekomen. Maar als je Cuba daarop wil pakken, moet je dat ook doen met zoveel andere landen waarmee wij wél bevriend zijn, en met wie wél vrolijk handel drijven en waar het niet beter is. Of nog: als je niet wil weten van Fidel, moet je ook maar komaf maken met zoveel andere dictators. Maar dat doen die politiek correcte idioten niet. Van hypocrisie gesproken !

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *