In een vorige blog sprak ik je over een celliste die voor mij een revelatie is. Ik heb haar leren kennen op youtybe waar ze de Svyati van Tavener bracht met het koor Dulcisona. Wat zoekwerk leverde me deze ongewoon mooie cellosolo van Tavener op : Threnos, een klaagzang bij een dode, in een prachtuitvoering, ook door Liesbet Engelen.
Het is een life opname, en de opnameapparatuur is niet professioneel. Maar voor een echte liefhebber is dat geen bezwaar.
Neem de tijd om in de sfeer te komen, en laat het diepste wat een mens kan zijn tot je doordringen.
Ik schreef er voor mezelf een tekst bij. Maar lees die pas na de beluistering, want deze muziek verdraagt eigenlijk geen woorden.
Threnos
Langzaam welt een traan
een snik komt toch
omdat het mag
een stil maar diep verdriet
want diep verdriet is altijd stil
verdriet om een afscheid
een zoon, een dochter,
een geliefde
en een moeder die treurt
en toch
aanvaardt
pijn van liefde
maar ook rust en hoop
in de vrede van een hart
dat weet
Piëta
Michelangelo
Idd, toch een verdienstelijke poging (de bijhorend tekst. )