Lieve lezer, vriend of vijand, zelfs Charles moet soms afhaken. Ik ga de actualiteit dus even laten voor wat ze is: de Ronde van Frankrijk en het offensief van roi et reine om de belg te misleiden en zichzelf als beminnelijk voor te stellen. Een en ander in dienst van het belgische grootkapitaal en voor de redding van het onland.
Ondertussen wil ik jullie wel niet helemaal zonder intellectueel superieur leesvoer laten, en dus vind je de volgende dagen een aantal fragmenten uit mijn ongemeen interessant bedenksel “Eutopia”, het boek dat je op deze website onder de rubriek “publicaties” gratis kan lezen en/of downloaden. Aan allen: een mooie vakantie !
De verklaring van de rechten van de mens
In onze context gaat het vooral over de sociaal- economische en culturele rechten.
Laat me eerst beklemtonen dat deze rechten geen loze woorden mogen zijn. Het is belachelijk om te stellen dat iedereen recht heeft op werk en hem dan in een werklozenstelsel te parkeren. De rechten van de mens moeten dus effectief verwerkelijkt worden.
Deze verwerkelijking valt niet onder te brengen in de vier categorieën van medemenselijkheid die we hierboven hebben beschreven.
De verwerkelijking van de mensenrechten is geen kwestie van solidariteit, want ze veronderstelt geen gemeenschap waar men vrij in toetreedt en meewerkt, noch wederkerigheid.
De techniek voor deze verwerkelijking is de herverdeling van rijkdom.
Samenleving
Op een grondgebied leven een aantal mensen. Die mensen hebben onvermijdelijk met mekaar te maken. Ze leven samen en deze samenleving moet geregeld worden. Er moeten afspraken worden gemaakt, regels worden gevolgd… Dat is een staat. Maar deze samenleving is niet per se een gemeenschap. Buiten de nodige regels willen deze mensen eigenlijk niets met mekaar te maken hebben. Sommigen kunnen gezworen vijanden zijn die van geen enkele solidariteit met elkaar willen weten. Daarom moeten we in het kader van staat of samenleving ook de begrippen “samenlevingsdienst” of “burgerdienst” hanteren, in plaats van “gemeenschapsdienst”.