Als je mensen leert om de hand op te houden, word je verlaten als je die hand niet meer kunt vullen.
Het socialisme van de verzorgingsstaat heeft succes gehad zolang de economische toestand toeliet om de hand te vullen. Dat was het geval in de periode na de tweede wereldoorlog die een speciale economische periode was, gekenmerkt door een enorme groei, met een enorme nood aan productie en consumptie, nog versterkt door het Marshallplan, en een groot tekort aan arbeidskrachten dat de macht van de vakbonden vergrootte. Maar die periode is voorbij.Want toen kwam het neoliberalisme. Het neoliberalisme is er niet gekomen omdat rechtse politici dat wilden. Het is een fase in het kapitalisme.
Op het einde van vorige eeuw waren in bijna alle landen van Europa de socialisten aan de macht. Toch is toen de verrechtsing ingezet, onder andere door de ideologie van De derde weg. Lees hierover meer op wikipedia . Het ging er niet om dat die socialistische politici hardvochtiger waren dan de vorige generatie, maar gewoon omdat het duidelijk werd dat de verzorgingsstaat in de bestaande vorm niet vol te houden was, juist omwille van de andere economische toestand. Die tendens is verdergezet bij de Duitse Hart hervormingen die rond 2010 de sociale zekerheid en de arbeidsmarkt serieus verrechts hebben, mét de steun van de vakbonden. Met andere woorden: de socialisten konden de verzorgingsstaat niet in stand houden, ook al wilden ze het wel. Het kan niet anders of dit werd door de arbeidersklasse als verraad ervaren. En in ieder geval keerden de mensen zich af van hen die het niet meer konden, naar hen die het wel nog beloofden: de populisten, zowel aan rechtse als aan linkse kant.En de socialisten blijven nog altijd dezelfde fout maken: als een rechtse regering snoeit in de sociale zekerheid, vallen ze die rechtse politici aan, terwijl ze toch moeten beseffen dat ze zelf ook zo’n maatregelen hebben genomen, en door de financiële toestand verplicht zouden worden om zelf ook daarin verder te gaan. Maar door die aanvallen op de rechtse politici geven ze de mensen de indruk dat de hand wél nog kan gevuld worden. En de mensen geloven natuurlijk dat dit zo ook is, maar ze geloven niet meer dat de socialisten dat nog zullen doen, want door hun deelname aan de macht delen die mee in de verantwoordelijkheid voor de afbraak van de sociale zekerheid. Enkel links dat nog niet heeft deelgenomen aan de macht kan nog groeien, en ook maar zo lang het niet deelneemt aan die macht.Er is slechts één oplossing: stop met de mensen wijs te maken dat de sociale zekerheid te redden valt (met of zonder rijkentaks). Vertel de mensen de waarheid en maak duidelijk dat er binnen het huidige systeem geen oplossingen zijn. Cultiveer ondertussen een spiritualiteit van medemenselijkheid en solidariteit. En als je de afbraak van de sociale zekerheid nog wat kan afremmen, doe dat dan, maar laat dit de fundamentele waarheid niet versluieren.PS En wat dan met de socialisten in Wallonië die toch redelijk stand hebben gehouden ? Welnu, die zitten in een speciale situatie doordat ze beroep kunnen doen op de transfers vanuit Vlaanderen om de hand nog altijd te vullen. Maar ook zij komen in nood en verliezen dus stemmen aan de PTB die – zeer verstandig – weigert om deel te nemen aan de macht.