Ik vind dat raar: mensen die niet werken en toch betaald worden. Het heet dan misschien niet een betaling, maar wel een toelage of steun, maar als de som (zeker bij aanvang van de werkloosheid) aanleunt bij het eerder verdiende loon, is het onderscheid eigenlijk alleen semantisch.
Ja, ik begrijp het natuurlijk wel: we willen mensen die werkloos worden ondersteunen in de periode dat ze op zoek zijn naar nieuw werk. Maar waarom zouden die mensen in die periode niet mogen werken in een circuit buiten het reguliere arbeidscircuit ? Staat er in de bijbel niet dat we in het zweet ons aanschijns ons brood moeten verdienen ?
Ja, maar zeggen conservatieven dan: stel nu een bankbediende die werkloos wordt. Kan je die zo ver onder zijn niveau poetswerk laten doen ? Ja, en waarom niet ?
Als die bankbediende een buitenhuis werkende vrouw is, doet ze dat werk onder haar niveau toch ook ? En waarom zou een hoger mannelijk kaderlid te goed zijn voor poetswerk of om de hagen van de buurt te scheren ? Of om de bloemperken van de gemeente te onderhouden ? Als dat kaderlid bij wijze van hobby zijn eigen tuin onderhoudt, is het toch geen vernederend werk om ook de tuinen van zijn buren te onderhouden ?
Maar de conservatieven houden vol: dat poetswerk zal dikwijls moeten gebeuren in de uren waarin mensen niet werken. Kan je iemand verplichten om te gaan werken, buiten de gewone arbeidsuren ? Eerst en vooral: de buitenhuis werkende vrouw doet het ook na haar gewone arbeidsuren. En daarbij: heel wat gemeenschapsdienst kan ook tijdens de reguliere arbeidstijd.
Ja, ik ben voor verplichte gemeenschapsdienst door werklozen vanaf het begin van hun werkloosheid. En niet zoals nu na een aantal jaren werkloosheid.
Natuurlijk moet er daarbij oog zijn voor de aanleg en de mogelijkheden van die werklozen. En natuurlijk mag de gemeenschapsdienst het zoeken naar nieuw werk niet belemmeren. Maar niemand heeft toch jarenlang een fulltime job aan werk zoeken ?
Er kan zich ook het probleem stellen dat er zoveel werklozen zijn dat er niet genoeg vraag naar gemeenschapsdienst is om ze aan het werk te houden, en via de gemeenschapsdienst aan een voldoende inkomen te helpen. Maar dat kan je oplossen door een systeem waarbij de basis voor het inkomen van de werkloze de gemeenschapsdienst is, en waar die tekort schiet voor een menswaardig inkomen, dat aanvullen met steun. Tenslotte geven we die steun nu ook al.
En ja, het kan ook zijn dat de werkzaamheidsgraad in het reguliere circuit zo groot is, dat er te weinig werklozen zijn om de behoeften van de gemeenschapsdienst in te vullen. Ja, dan is dat maar zo. Dan zullen een aantal buitenhuis huiswerkende vrouwen opnieuw zelf aan de slag moeten. Het leven kan niet altijd even rooskleurig zijn. En de overheid kan dan de gemeenschapsdienaars laten aanvullen met professionelen die wel via de arbeidsmarkt het werk komen doen.
Ja, maar huilde de hele nep linkse meute toen Jambon de idee van verplichte gemeenschapsdienst lanceerde: verplichte arbeid is slavenarbeid ! Is dat zo ? Denk je dat de betonwerker die ’s nachts aan een of andere molen staat, is dat vrijwillig doet ? Die mens is ook verplicht. Is dat dan ook slavenarbeid ?
Er is iets raars in de redenering van de nep linkse meute. Als een mens egoïstisch voor zichzelf werkt – voor zijn persoonlijk inkomen, luxe, comfort… is dat aanvaardbaar. Als een mens voor de gemeenschap werkt plots niet meer ? Is die linkse dan eigenlijk niet rechts ? Waarom denk je dat ik het voortdurend over nep links heb ? Het is niet omdat je in je politieke correctheid van jezelf denkt dat je links bent, dat je het ook bent.
Wie gaat dat betalen ? Zoals altijd is het de burger die betaalt. Maar anders dan bij de huidige werklozensteun, krijgt hij wel wat terug voor zijn belastinggeld. Als er één belasting is waarvan de burger inziet dat zijn geld goed besteed is, is het wel de gemeenschapsdienst.
In een paleis, ergens in Laeken, huist Mathilde. Ik ben er nooit geweest, en hoop er nooit te komen. Ik hou niet van klootjesvolk. Denk je dat Mathilde ooit met de stofzuiger door de lange gangen gehuppeld heeft. Ik weet niet of Mathilde goed kan huppelen. Maar dàt heeft ze zeker nooit gedaan. Of heeft Mathilde ooit de vuile was van Philippe – zo vuil en zo veel – in de wasmachine gestopt ? Ik denk het niet. Neen, Mathilde heeft daar poetshulp en wasvrouwen voor. En die worden door de overheid betaald. Waarom zou het dan een probleem zijn dat de overheid de hulp betaalt van vrouwen (en mannen !) die wél de hele dag hard gewerkt hebben ? Als Mathilde haar huispersoneel de toestemming geeft om haar aan te spreken, zeggen die mensen heel nederig: “Majesteit”. Dat moet mijn poetsvrouw niet. Tenslotte is zij de koningin en niet ik. Op wie die “zij” hier slaat, mag je zelf uitmaken.